ຂຸມປູກ

ການເຮັດຂຸມປູກ

ເຖິງວ່າຈະຢູ່ໃນສະພາບທີ່ແຫ້ງແລ້ງ, ຂຸມປູກກໍ່ສາມາດເກັບນ້ຳໄວ້ສຳລັບຫຼໍ່ລ້ຽງພືດໃຫ້ເຕີບໃຫຍ່ໄດ້. ໃຫ້ປູກພືດທັນຍາຫານຫຼາຍຕົ້ນໃສ່ໃນຂຸມປູກຂຸມດຽວເພື່ອໃຊ້ນ້ຳໃນຂຸມໃຫ້ເປັນປະໂຫຍດສູງສຸດ. ພືດທັນຍາຫານຊະນິດທີ່ຕ້ອງໃຊ້ນ້ຳຫຼາຍ ແມ່ນເຕີບໃຫຍ່ດີຢູ່ຕີນຄ້ອຍແລະ ສຳລັບພືດທີ່ຕ້ອງການນ້ຳໜ້ອຍແມ່ນໃຫຍ່ດີຢູ່ເທິງເນີນຄ້ອຍ.
ໃນປີທີສອງ ກໍ່ໃຫ້ປູກພືດໃສ່ໃນ ຂຸມປູກເດີມ, ຫຼື ຂຸດຂຸມໃໝ່ຢູ່ລະຫວ່າງ ກາງຂອງຂຸມເກົ່າ. ຖ້າທ່ານຂຸດຂຸມປູກໃໝ່ໄປເລື້ອຍໆເປັນເວລາຫຼາຍປີຕໍ່ມາ ເນື້ອທີ່ປູກທັງໝົດກໍ່ຈະໄດ້ຮັບຝຸ່ນ.



ກຳແພງຫີນຊ່ວຍປ້ອງກັນການເຊາະເຈື່ອນຂອງດິນ ແລະ ປະຢັດນ້ຳ
           ພູພຽງກາງຂອງປະເທດເບີກິນາພາໂຊເປັນພື້ນທີ່ໆ ມີພູມສັນຖານຮາບພຽງ ແລະ ມີຄ້ອຍ ຫຼື ເນີນຕ່ຳ.ເປັນພື້ນທີ່ໆມີປະລິມານຝົນຕົກໜ້ອຍ ແລະ ໃນປີທີ່ຜ່ານມາເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້ກໍ່ຍິ່ງມີປະລິມານໜ້ອຍລົງຕື່ມອີກ; ເຊິ່ງມັນໄດ້ມີຜົນກະທົບຫຼາຍຕໍ່ການດຳລົງຊີວິດຂອງປະຊາຊົນ ແລະຜືນດິນດັ່ງກ່າວ. ເພື່ອຮັກສາອະນຸລັກນ້ຳແລະ ປ້ອງ ກັນການເຊາະເຈື່ອນຂອງດິນ,ຊາວກະສິກອນໃນເຂດດັ່ງກ່າວກໍ່ໄດ້ພາກັນສ້າງກຳແພງຫີນຕ່ຳຕັດຜ່າຕອນດິນຂອງພວກເຂົາ. ກຳແພງຫີນນັ້ນຊະລໍການໄຫຼຂອງນ້ຳໃຫ້ຊ້າລົງ ແລະ ຊ່ວຍໃຫ້ນ້ຳໄດ້ຊຶມລົງໄປໃນດິນ. ກຳແພງຫີນນັ້ນກໍ່ຍັງສາມາດຊ່ວຍປ້ອງກັນດິນບໍ່ໃຫ້ລົມ ຫຼື ນ້ຳພັດພາໄປແລະ ພ້ອມນີ້ມັນກໍ່ຍັງຊ່ວຍກັກເກັບເອົາດິນທີ່ຖືກພັດ ຫຼື ເຈື່ອນລົງມາຈາກທີ່ສູງກວ່ານັ້ນໄວ້.ນອກຈາກນີ້ ຊາວກະສິກອນຕ່າງກໍ່ພາກັນຂຸດຂຸມປູກຂະໜາດໃຫຍ່ ແລ້ວກໍ່ເອົາຝຸ່ນໝັກ ຫຼື ຝຸ່ນສັດມາໃສ່ລົງໄປໃນຂຸມເພື່ອເປັນຝຸ່ນໃຫ້ແກ່ພືດທັນຍາຫານ ແລະ ທັງໃຫ້ມັນເປັນບ່ອນເກັບກັກ
ເອົານ້ຳໄວ້.
             ສຳລັບໃນບ່ອນທີ່ເປັນແລວນ້ຳໄຫຼກັດເຊາະໜ້າດິນໄປ ຊາວກະສິກອນເຫຼົ່ານັ້ນກໍ່ໄດ້ພາກັນຂົນເອົາກ້ອນຫີນມາຖົມໄວ້. ຖ້າຫາກວ່າແລວນ້ຳເຊາະນັ້ນໃຫຍ່ເກີນທີ່ຈະເອົາກ້ອນຫີນມາຖົມລົງໃຫ້ເຕັມໄດ້ ພວກເຂົາກໍ່ເຮັດກຳແພງຕັນຄືກັນກັບທີ່ພວກເຂົາເຮັດກຳແພງຕ່ຳໃສ່ດິນຂອງພວກເຂົາ ເຊິ່ງມັນຈະເຮັດໜ້າທີ່ຊະລໍການໄຫຼຂອງນ້ຳ ແລະ ຍັບຢັ້ງບໍ່ໃຫ້ຮ່ອງທີ່ຖືກກັດເຊາະນັ້ນຂະຫຍາຍອອກໄປຕື່ມອີກ. ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປດິນກໍ່ອາດຈະສະສົມຂຶ້ນຈົນເຕັມຮ່ອງດັ່ງກ່າວ.
            ຜ່ານການນຳໃຊ້ວິທີການດັ່ງກ່າວ, ບັນດາກະສິກອນໃນປະເທດເບີກິນາຟາໂຊ ກໍ່ສາມາດເຮັດໃຫ້ດິນອຸດົມສົມບູນຂຶ້ນ ແລະ ສາມາດເພີ່ມຜົນຜະລິດໄດ້ຫຼາຍຂຶ້ນ ເຖິງຈະມີປະລິມານນ້ຳຝົນໜ້ອຍກໍ່ຕາມ. ເມື່ອມີອາຫານການກິນຫຼາຍຂຶ້ນ ສຸຂະພາບຂອງປະຊາຊົນກໍ່ໄດ້ຮັບການປັບປຸງໃຫ້ດີຂຶ້ນ.