ກຳຈັດສັດຕູພືດດ້ວຍວິທີ່ທຳມະຊາດ

ສີດພົ່ນສານທຳມະຊາດກຳຈັດສັດຕູພືດ

            ສານທຳມະຊາດກຳຈັດສັດຕູພືດແມ່ນສາມາດປ້ອງກັນຄວາມເສຍຫາຍທີ່ຈະເກີດກັບພືດພັນທັນຍາຫານຕ່າງໆໄດ້ ແລະ ກໍ່ມີຜົນຮ້າຍຕໍ່ກັບຄົນ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມໜ້ອຍກວ່າສານເຄມີ. ສານທຳມະຊາດກຳຈັດສັດຕູພືດນີ້ເຮັດງ່າຍ ແລະ ມີລາຄາຖືກກວ່າສານເຄມີ.
           ເຖິງມັນຈະເປັນສານທຳມະຊາດກຳຈັດສັດຕູພືດ ແຕ່ກໍ່ຕ້ອງມີການນຳໃຊ້ຢ່າງລະມັດລະວັງ. ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ໃຊ້ເກີນກວ່າທີ່ທ່ານຈຳເປັນຕ້ອງໃຊ້. ໃຫ້ລ້າງມືຫຼັງຈາກໃຊ້ແລ້ວສະເໝີ. ໃຫ້ລ້າງພືດຜັກໝາກໄມ້ກ່ອນຈະກິນ ຫຼື ກ່ອນທີ່ຈະນຳໄປຂາຍ. ສານທຳມະຊາດອາດຈະໄດ້ຜົນໃນເງື່ອນໄຂໜຶ່ງ ແຕ່ມັນອາດຈະບໍ່ໄດ້ຜົນໃນສະພາບເງື່ອນໄຂອື່ນ. ຖ້າຫາກສານທຳມະຊາດຊະນິດໜຶ່ງໃຊ້ບໍ່ໄດ້ຜົນ ໃຫ້ປ່ຽນໄປລອງໃຊ້ຊະນິດໃໝ່ເບິ່ງ.

ສານທຳມະຊາດກຳຈັດສັດຕູພືດ ສຳລັບແມງໄມ້ຊະນິດກິນພືດ

          ວິທີການຄວບຄຸມແມງໄມ້ກິນພືດທີ່ດີທີ່ສຸດແມ່ນໃຊ້ສານທຳມະຊາດກຳຈັດສັດຕູພືດທີ່ເຮັດມາຈາກພືດທີ່ມີກິ່ນແຮງ ເຊັ່ນ: ຫົວກະທຽມ, ຜັກບົ່ວຫົວໃຫຍ່, ໝາກເພັດ, ດອກດາວເຮືອງ ແລະ ໃບສີໄຄ.

1. ເກັບເອົາພືດທີ່ທ່ານຕ້ອງການໃຊ້ເຮັດສານທຳມຊາດຂ້າສັດຕູພືດມາປະໄວ້ໃຫ້ມັນແຫ້ງ ແລ້ວບົດພືດແຫ້ງນັ້ນໃຫ້ເປັນຜົງ.
2. ເອົາຜົງທີ່ບົດນັ້ນໄປແຊ່ໃນນ້ຳປະໄວ້ຄືນໜຶ່ງ (ຜົງແປ້ງບົດນັ້ນໜຶ່ງກຳຕໍ່ນ້ຳໜຶ່ງລິດ).
3. ຕອງນ້ຳແຊ່ຜົງນັ້ນໂດຍໃຊ້ແນວຕອງ ຫຼື ແຜ່ນແພ ເພື່ອຕອງເອົາກາກ ຫຼື ຂີ້ ເຫຍື້ອອອກ.
4. ເອົານ້ຳສະບູຈາງໆເພີ່ມໃສ່ນ້ຳແຊ່ຜົງບົດນັ້ນ ເພື່ອໃຫ້ນ້ຳສານກຳຈັດສັດຕູພືດຕິດຢູ່ກັບຕົ້ນພືດຜັກ.
5. ເອົານ້ຳຢາທີ່ເຮັດມານັ້ນໄປສີດພົ່ນ ຫຼື ຫົດພືດຜັກ. ໃຫ້ລອງເອົາສານທີ່ເຮັດຂຶ້ນມານັ້ນໄປທົດລອງໃຊ້ກັບພືດຈັກສອງສາມຕົ້ນກ່ອນ, ຖ້າມັນມີທ່າທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ພືດເສຍຫາຍ ສະແດງວ່າສ່ວນປະສົມນັ້ນອາດຈະເຂັ້ມເກີນໄປ. ຖ້າເປັນເຊັ່ນນັ້ນໃຫ້ເອົານ້ຳຕື່ມໃສ່ເພື່ອໃຫ້ມັນຈາງລົງ ແລ້ວເອົາໄປທົດລອງໃຊ້ອີກຈົນກວ່າມັນຈະພໍດີ
6. ໃຊ້ສ່ວນປະສົມນັ້ນໄດ້ເລື້ອຍໆຕາມທີ່ຕ້ອງການ ແລະ ໃຊ້ຫຼັງຈາກທີ່ຝົນເຊົາຕົກ.

ສານທຳມະຊາດກຳຈັດສັດຕູພືດ ສຳລັບແມງໄມ້ຊະນິດດູດກິນນ້ຳຫຼໍ່ລ້ຽງພືດ

          ແມງໄມ້ຊະນິດດູດກິນນ້ຳຫຼໍ່ລ້ຽງຂອງພືດພັນນັ້ນແມ່ນສາມາດກຳຈັດໄດ້ໂດຍການໃຊ້ນ້ຳສະບູອ່ອນໆ (ຈາງ) ຫຼື ນ້ຳມັນພືດສີດພົ່ນໃສ່ພວກມັນ. ນ້ຳສະບູ ຫຼື ນ້ຳມັນພືດຈະເຄືອບແມງໄມ້ເຫຼົ່ານັ້ນ ແລະ ປິດກັ້ນຮູຫາຍໃຈຂອງພວກມັນ ແລະ ເຮັດໃຫ້ພວກມັນຕາຍໄປໃນທີ່ສຸດ. ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ໃຊ້ນ້ຳແຟັບ ຫຼື ສະບູທີ່ເຂັ້ມເກີນໄປເພາະມັນຈະເປັນຜົນເສຍຕໍ່ກັບພືດຜັກ, ດິນ ແລະ ແມງໄມ້ຕ່າງໆໄດ້.

ສານກຳຈັດສັດຕູພືດທຳມະຊາດຊະນິດອື່ນໆ

             ນ້ຳຍ່ຽວປົນກັບນ້ຳສາມາດຂ້າແມງໄມ້ສັດຕູພືດໄດ້. ເອົານ້ຳຍ່ຽວໜຶ່ງຈອກກາເຟ ປະສົມກັບນ້ຳ 10 ຈອກກາເຟ ປະໄວ້ໃນພາຊະນະປິດຝາເປັນເວລາ 10 ມື້. ຫຼັງຈາກໄດ້ 10 ມື້ກໍ່ນຳເອົາອອກມາສີດຂ້າແມງໄມ້ສັດຕູພືດໄດ້.

            ຢາສູບກໍ່ສາມາດຂ້າສັດຕູພືດໄດ້ຫຼາຍຊະນິດ. ເອົາໃບຢາສູບ ຫຼື ກົ້ນກອກຢາກິດ 1 ຈອກກາເຟ ຕົ້ມໃນນ້ຳ 5 ລິດ. ຫຼັງຈາກນັ້ນກໍ່ຕອງເອົາກົ້ນກອກຢາ ຫຼື ໃບຢາອອກ, ຕື່ມນ້ຳສະບູອ່ອນໆໃສ່ໜ້ອຍໜຶ່ງ ແລ້ວນຳໄປສີດຂ້າ ສັດຕູພືດໄດ້. ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ໃຊ້ນ້ຳຢາສູບນີ້ກັບຕົ້ນໝາກເລັ່ນ, ມັນຝຼັ່ງ, ພິກໄທ ແລະ ໝາກເຂືອ; ເພາະມັນຈະເຮັດໃຫ້ພືດເສຍຫາຍ ແລະ ຍັງບໍ່ສາມາດກຳຈັດສັດຕູພືດສ່ວນຫຼາຍທີ່ຈະມາທຳລາຍພືດເຫຼົ່ານີ້ໄດ້.

            ສິ່ງສຳຄັນ: ນ້ຳຢາສູບນັ້ນເປັນພິດ! ຈົ່ງຢ່າໃຫ້ນ້ຳຢາສູບຖືກຜິວໜັງ ແລະ ເສື້ອຜ້າ. ຈົ່ງຢ່າ ເຂົ້າໃກ້ ຫຼື ສູດດົມເອົາອາຍນ້ຳຕົ້ມໃບຢາສູບນັ້ນ.

ການຄວບຄຸມສັດຕູພືດຕາມວິທີທາງທຳມະຊາດ

            ມັນມີຫຼາກຫຼາຍວິທີໃນການຄວບຄຸມສັດຕູພືດ, ຫຼື ສົ່ງເສີມສັດທີ່ກິນ ຫຼື ລ່າສັດຕູພືດອື່ນມາເປັນອາຫານ ແລະ ພວກແມງໄມ້ກາຝາກຕ່າງໆມາຊ່ວຍໃນການຄວບຄຸມສັດຕູພືດຕ່າງໆ ໂດຍອີງໃສ່ພຶດຕິກຳໃນການດຳລົງຊີວິດ ແລະ ວົງຈອນຊີວິດຂອງພວກມັນ. ຈົ່ງຊອກຮູ້ວິທີການຄວບຄຸມສັດຕູພືດແບບຕ່າງໆໂດຍການຖາມນຳຊາວກະສິກອນວ່າເຂົາເຈົ້າໃຊ້ວິທີການແບບໃດ.

ສັດ ແລະແມງໄມ້ຫຼາຍໆຊະນິດຊ່ວຍໃນການ ຄວບຄຸມສັດຕູພືດ

            ບັນດານົກ, ເຈຍ, ງູ ແລະ ແມງໄມ້ຫຼາຍໆ ຊະນິດກິນສັດຕູພືດ ແລະ ຊ່ວຍໃນການປະສົມເກສອນ ໃຫ້ພືດທັນຍາ ຫານນຳ. ຜ່ານການເບິ່ງລັກສະນະ ຂອງສົບນົກ ແລະ ການກະທຳຂອງມັນໃນພື້ນທີ່ປູກຝັງຂອງທ່ານ, ທ່ານກໍ່ສາມາດທີ່ຈະບອກໄດ້ວ່ານົກຊະນິດນັ້ນກິນຫຍັງເປັນອາຫານ. ເພື່ອໄລ່ນົກທີ່ມາກິນພືດທັນຍາຫານທີ່ປູກໄວ້ນັ້ນ ຊາວກະສິກອນບາງຄົນກໍ່ນຳເອົາສິ່ງຂອງທີ່ສົ່ງແສງສະທ້ອນເຫຼື້ອມມິບມາບ (ເຈັ້ຍເຫຼື້ອມ, ສາຍກະແຊັດເກົ່າ ແລະ ເສດໂລຫະ) ມາແຂວນໄວ້ໃກ້ໆກັບ ພືດພັນທີ່ປູກນັ້ນ.

           ເຈຍເກືອບທຸກຊະນິດກິນຍຸງເປັນອາຫານ ແຕ່ກໍ່ມີບາງຊະນິດທີ່ກິນໝາກໄມ້ ແລະ ກໍ່ມີອີກຈຳໜ້ອຍໜຶ່ງທີ່ກັດສັດອື່ນໆ. ໂດຍການສັງເກດການກິນຂອງພວກມັນ, ຫຼື ສັງເກດເບິ່ງອາຫານທີ່ເຫຼືອກິນທີ່ຢູ່ກ້ອງບ່ອນທີ່ພວກມັນນອນໃນເວລາກາງຄືນ ທ່ານກໍ່ຈະສາມາດບອກໄດ້ວ່າພວກມັນກິນໝາກໄມ້ຈາກສວນຂອງທ່ານ ຫຼື ພວກມັນກິນແມງໄມ້ທີ່ກັດທ່ານ ຫຼື ແມງໄມ້ທີ່ມາກິນພືດພັນຂອງທ່ານ

ບາງວິທີການຄວບຄຸມສັດຕູພືດຕາມວິທີທາງທຳມະຊາດ

           ເພື່ອຄວບຄຸມບັນດາແມງວັນໝາກໄມ້ທີ່ຈະມາເຈາະກິນໝາກໄມ້ທີ່ທ່ານປູກໄວ້ນັ້ນ, ໃຫ້ເອົາໝາກໄມ້ເນົ່າໃສ່ໄວ້ໃນຂວດຢາງ ທີ່ເຈາະຮູເທົ່າໆກັບຂະໜາດຕົວຂອງແມງວັນໝາກໄມ້ ແລ້ວເອົາໄປແຂວນໄວ້ກ້ອງງ່າຂອງຕົ້ນໝາກໄມ້ທີ່ທ່ານຕ້ອງການຈະປົກປ້ອງນັ້ນ. ພວກແມງວັນໝາກໄມ້ຈະເຂົ້າໄປໃນຂວດນັ້ນ ແຕ່ກັບອອກມາບໍ່ໄດ້. ເວລາທີ່ຄວນເອົາຂວດນັ້ນໄປແຂວນແມ່ນປະມານ 6 ອາທິດກ່ອນໜ້າທີ່ໝາກໄມ້ຂອງທ່ານຈະສຸກ (ເຊິ່ງເວລານັ້ນເປັນໄລຍະເວລາທີ່ແມງວັນເຫຼົ່ານີ້ຈະມາວາງໄຂ່ໃສ່ໝາກໄມ້ຂອງທ່ານ).

           ແມງໄມ້ພວກຕໍ່ແຕນຊະນິດນ້ອຍຕ່າງໆ ແມ່ນອາໃສເກສອນດອກໄມ້ເປັນອາຫານ ແລະ ກໍ່ກຳຈັດສັດຕູພືດນຳ. ການປູກດອກໄມ້ທີ່ມີເກສອນໃຫ້ຫຼາຍໆ ແມ່ນເປັນການສ້າງເງື່ອນໄຂດຶງດູດເອົາຕໍ່ແຕນທັງຫຼາຍມາຊ່ວຍ

ຄວບຄຸມສັດຕູພືດ.

           ການປູກຕົ້ນໄມ້ສູງອ້ອມດິນປູກຝັງ ຂອງທ່ານແມ່ນສາມາດປ້ອງກັນຕັກແຕນ ຫຼື ເຮັດໃຫ້ຕັກ ແຕນບິນຂ້າມ ຜ່ານ ຫຼື ຫຼີກເວັ້ນບໍ່ລົງມາກິນພືດພັນໃນດິນປູກຝັງຂອງທ່ານ. ນອກນີ້ຕົ້ນໄມ້ທີ່ທ່ານປູກນັ້ນກໍ່ຍັງເປັນທີ່ອາໄສ

ຂອງແມງໄມ້ທີ່ເປັນປະໂຫຍດຫຼາຍໆຊະນິດ.

           ມົດເປັນນັກລ່າຕົວເກັ່ງ. ຖ້າຫາກພືດທັນຍາຫານຂອງທ່ານຖືກພວກດ້ວງມາທຳລາຍ ແມ່ນໃຫ້ເອົານ້ຳຕານແຫຼວມາຊິດໆໃສ່ຕາມກິ່ງງ່າ ຫຼື ຫົວມັນທີ່ຈະເກັບກູ້ນັ້ນ. ຈາກນັ້ນມົດກໍ່ຈະພາກັນມາຢູ່ກິນນ້ຳຕານ ແລະ ກໍ່ຈະຈັດການກັບດ້ວງນັ້ນນຳ.

           ແມງໄມ້ມີປີກທັງຫຼາຍມັກຈະວາງໄຂ່ໄວ້ນຳພືດທັນຍາຫານທີ່ປູກໄວ້ນັ້ນ. ແລ້ວໄຂ່ ຂອງພວກມັນກໍ່ແຕກອອກມາເປັນດ້ວງ ຫຼື ບົ້ງທີ່ຈະທຳລາຍພືດຜົນລະປູກຂອງທ່ານ. ການ ເອົາໄຟສາຍ ຫຼື ໂຄມໄຟແຂວນ ຫຼື ຫ້ອຍໄວ້ເທິງຄຸນ້ຳ ຫຼື ບັ້ງນ້ຳ ຈະເປັນການດຶງດູດແມງໄມ້ມີປີກທັງຫຼາຍມາຕອມ ແລະ ຕົກລົງໄປຕາຍໃນນ້ຳນັ້ນ. ນີ້ຈະເປັນການແກ້ໄຂບັນຫາລ່ວງ ໜ້າກ່ອນທີ່ພວກມັນຈະວາງໄຂ່ ຫຼື ແຕກອອກມາເປັນໂຕ.