ຄວາມສໍາຄັນຂອງປ່າດົງດິບ

ປ່າດົງດິບ

ຄວາມສໍາຄັນຂອງປ່າດົງດິບ

ປ່າດົງດິບຂະໜາດໃຫຍ່ ຊຶ່ງຄວບຄຸມບໍລິເວນເສັ້ນສູນສູດ ມີອານາເຂດໄປທົ່ວທະວີບອາເມລິກາຕອນກາງ ແລະ ອາເມລິກາຕອນໃຕ້, ອາຟິລິກາຕອນກາງ, ອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ ແລະ ອອສຕຣາເລເຊຍຕອນເໜືອ ນັບວ່າເປັນລະບົບນິເວດ ທີ່ມີຄວາມຊັບຊ້ອນຫຼາຍທີ່ສຸດໃນໂລກ ແລະ ເຕັມໄປດ້ວຍຊັບພະຍາກອນທໍາມະຊາດ ປ່າເຫຼົ່ານີ້ກໍາລັງຖືກທໍາລາຍດ້ວຍອັດຕາທີ່ໜ້າຕົກໃຈ ເຖິ່ງແມ່ນວ່າຈະມີຄວາມສໍາຄັນຫຼາຍປານໃດກໍ່ ຕາມ. ພື້ນທີປ່າດົງດິບມີ 10% ຂອງພື້ນທີ່ເທິງໜ້າໂລກ, ມີພືດ ແລະ ສັດຊະນິດຕ່າງໆ ອາໄສຢູ່ເຖິງ 50-70%, ປ່າດົງດິບເປັນແຫຼ່ງວັດຖຸດິບທີ່ສຳຄັນ ສຳຫຼັບຢາຮັກສາໂລກ ແລະ ແຫຼ່ງອາຫານຢ່າງໜ້ອຍທີ່ສຸດມີພືດ ທີ່ນຳໄປໃຊ້ ເປັນອາຫານມີເຖິງ 1650 ຊະນິດ. ປ່າດົງດິບທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນໂລກຄື ປ່າອາເມຊອນ ໃນປະເທດບຣາຊິນ.

ປ່າດົງດິບຂະໜາດໃຫຍ່

1  ການແບ່ງຊັ້ນຂອງປ່າ

ປ່າດົງດິບທັງຫຼາຍຈະມີໂຄງສ້າງຄ້າຍຄືກັນ ແບ່ງເປັນຊັ້ນຕ່າງໆ 5 ຊັ້ນແຕ່ລະຊັ້ນຈະມີພືດ ແລະ ສັດສະເພາະຢ່າງ ສັດເຫຼົ່ານີ້ອາດຈະລວມເຂົ້າດ້ວຍກັນ ຫຼື ອາດມີບໍ່ຄົບທັງ 5 ຊັ້ນກໍ່ໄດ້.

• ຕົ້ນໄມ້ບາງຊະນິດມີຄວາມສູງເຖິງ 50-60 ແມັດ, ແຕ່ສ່ວນຫຼາຍຢູ່ໃນລະດັບ 30 -40 ແມັດ ຊຶ່ງເປັນເຮືອນຍອດ(Canopy)ຂອງປ່າ ແລະ ແບ່ງເປັນຊັ້ນໆ ຕາມລະດັບຄວາມສູງໄດ້ 3-5 ຊັ້ນ (A, B, C, DແລະE),ໂດຍຊັ້ນ A ເປັນຊັ້ນສູງສຸດ, ພົ້ນຈາກຕົ້ນໄມ້ອື່ນໆ 10 - 15 ແມັດ ຊັ້ນນີ້ຈະມີນົກອິນຊີ ແລະ ນົກລ່າເຫຍື່ອອື່ນໆອາໄສຢູ່ຄອຍຈ້ອງຈັບກິນສັດອື່ນເປັນອາຫານ. ຊັ້ນ B ເປັນຊັ້ນເຮືອນຍອດຢູ່ເທິງພື້ນດິນ 30 - 40 ແມັດຊັ້ນນີ້ຈະໜາປະມານ 10 ແມັດ ແລະ ມີຊັ້ນເຮືອນຍອດແຜ່ແຊກໄປໃນຫວ່າງຂອງຊັ້ນAດັ່ງນັ້ນ, ຊັ້ນAແລະB ຈິ່ງເປັນຄ້າຍກັບຮົ່ມຜືນໃຫ່ຍປົກຄຸມຊັ້ນລຸ່ມຂອງຜືນປ່າເກືອບສົມບູນ. ຊັ້ນຕໍ່ມາເປັນຊັ້ນ Cຊຶ່ງເປັນພວກໄມ້ຢືນຕົ້ນທີ່ຕ່ຳທີ່ສຸດ, ຊັ້ນ D ເປັນພຸ່ມໄມ້, ຕົ້ນໄມ້ທີ່ມີອາຍຸນ້ອຍ ລວມທັງຜັກກູດຂະໜາດໃຫ່ຍ ແລະ ໄມ້ເນື້ອອ່ອນຂະໜາດໃຫ່ຍ. ຊັ້ນສຸດທ້າຍ ຊັ້ນ Eເປັນຊັ້ນທີ່ຢູ່ເທິງໜ້າດິນເລັກໜ້ອຍ ຫຼື ຕິດກັບໜ້າດິນເຊັ່ນ: ໄມ້ເນື້ອອ່ອນຂະໜາດນ້ອຍ, ເບ້ຍໄມ້ (Seeding),ຕົ້ນອ່ອນຂອງໄມ້ຊະນິດຕ່າງໆ.

2  ປະເພດປ່າໃນລາວ

ຊຸມຊົນພືດໃນປະເທດເຂດເອເຊຍຕາເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້ເວົ້າລວມເວົ້າສະເພາະໃນປະເທດລາວ ໄດ້ແບ່ງອອກເປັນ 2 ປະເພດໃຫ່ຍຄື: ປ່າດົງດິບ ແລະ ປ່າປ່ຽນໃບ. ປ່າດົງດິບຍັງແບ່ງຍ່ອຍອອກເປັນຫຼາຍປະເພດເຊັ່ນ: ປ່າດົງດິບຊຸ່ມ, ປ່າດິບແລ້ງ, ປ່າຈອມພູສູງເປັນຕົ້ນ. ສ່ວນປ່າປ່ຽນໃບກໍ່ໄດ້ແບ່ງຍອ່ຍເປັນຫຼາຍປະເພດເຊັ່ນ: ປ່າປະສົມປ່ຽນໃບ,ປ່າໂຄກ (ປ່າຈິກ-ຮັງ) ເປັນຕົ້ນ, ນອກຈາກນີ້ຍັງມີປ່າແປກ, ປ່າທົ່ງ, ປ່າບຶງອີກດ້ວຍ.ອີງຕາມການປະເມີນຂອງຫ້ອງການສຳຫຼວດ ແລະ ວາງແຜນປ່າໄມ້, ກົມປ່າໄມ້ກະຊວງ ກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ໃນປີ 1992 ໄດ້ຈັດປະເພດປ່າ ແລະ ປະເມີນເນື້ອທີ່ປົກຄຸມຂອງປ່າ ໄມ້ປະເພດຕ່າງໆໃນລາວ ດັ່ງທີ່ໄດ້ສະແດງໃນຕາຕະລາງທີ 4.1

ປະເພດປ່າ ແລະ ປະເມີນເນື້ອທີ່ປົກຄຸມຂອງປ່າ ໄມ້ປະເພດຕ່າງໆໃນລາວ

3  ເຂດປ່າສະຫງວນແຫ່ງຊາດ ຂອງ ສປປ ລາວ

ເກືອບ 68 % ຂອງເນື້ອທີ່ປະເທດລາວຖືກປົກຄຸມດ້ວຍປ່າດົງດິບມາແຕ່ເດີມ, 23% ເປັນປ່າປະສົມ ແລະ 7% ເປັນປ່າໂຄກ (ບົດລາຍງານແຫ່ງຊາດຂອງ ສປປ ລາວ ກ່ຽວກັບປ່າສະຫງວນ ແລະ ການພັດທະນາເສດຖະກິດ, 2003. ອ້າງຈາກ Mackinnon.1986). ຕົວເລກດ້ານການປົກຄຸມຂອງປ່າໄມ້ຂອງລັດຖະບານແມ່ນ 47% ໃນປີ 1998 

(ອ້າງຈາກ ອວຕສ 2001). ທະນາຄານໂລກໄດ້ຄາດຄະເນວ່າ 80% ຂອງເນື້ອທີ່ປະເທດລາວທີ່ປົກຄຸມດ້ວຍປ່າໄມ້ນັ້ນ ຫຼາຍກວ່າເຄິ່ງໜຶ່ງຂອງປ່າໄມ້ນັ້ນແມ່ນເຊື່ອມໂຊມທີ່ສຸດ ແລະ ບໍ່ໄດ້ປະກອບເປັນເນື້ອທີ່ປົກຄຸມຂອງປ່າ (ບົດລາຍງານແຫ່ງຊາດຂອງສປປ ລາວ ກ່ຽວກັບປ່າສະຫງວນ ແລະ ການພັດທະນາເສດຖະກິດ, 2003. ອ້າງຈາກ

World bank. 2001). ແນວໃດກໍ່ຕາມຕົວເລກດັ່ງກ່າວຍັງບໍ່ທັນແນ່ນອນ, ລັດຖະບານກຳລັງດຳເນີນການ ເລື່ອງຕົວເລກເປີເຊັນການປົກຄຸມຂອງປ່ານີ້ຢູ່, ເຖິງວ່າຂໍ້ມູນການປະເມີນຂອງDTZMRCໄດ້ລາຍງານວ່າ ລາວຍັງມີປ່າພຽງ 39,7% ແຕ່ຕົວເລກນີ້ລາວກໍ່ຍັງບໍ່ທັນຮັບຮອງເທື່ອ. ສິ່ງທີ່ແນ່ນອນທີ່ສຸດແລ້ວກໍ່ຄື: ໃນປີ 1993 ລັດຖະບານລາວໄດ້ສ້າງຕັ້ງລະບົບປ່າສະຫງວນລະດັບຊາດ ທີ່ໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງຕາມກົດໝາຍ 20 ແຫ່ງ ກວມເອົາ 12,5%, ລະດັບແຂວງທຸກແຂວງ 8,5% ລວມທັງໝົດປະມານ 21% ຂອງເນື້ອທີ່ທົ່ວປະເທດຕາມລຳດັບ, ຊຶ່ງເປັນໜຶ່ງໃນອັດຕາສ່ວນສູງທີ່ສຸດໃນໂລກ (IUCN ປະຈຳ ສປປ ລາວ 1999) ແລະ ມາຮອດປັດຈຸບັນປ່າສະຫງວນແຫ່ງຊາດມີ ຈໍານວນ 24 ແຫ່ງໄດ້ກະຈາຍຢູ່ທຸກພາກຂອງປະເທດ ດັ່ງສະແດງໃນຕາຕະລາງລຸ່ມນີ້

​ຕາ​ຕະ​ລາງປ່າສະຫງວນແຫ່ງຊາດມີປະ​ຈຸ​ບັນ

​ແຜ​ນ​ທີ່​ປ່າ​ສະ​ຫວງນ​ແຫ່ນ​ຊາດ