ຜັກບ້ວງ, ຜັກຫໍ່ຫຳ, ຜັກຫຳຫມອຍ

ຊື່​ວິ­ທະ­ຍາ­ສາດ: Passiflora foetida L.

ຊື່​ທ້ອງ­ຖິ່ນ: ຫໍ່​ຫຳ, ຫຳ​ຫມອຍ, ເຄືອ​ຫຳ​ຫໍ່, ຫໍ່​ຂົນ, ເຄືອ​ລີ້ນ​ມັງກອນ.

ຄຸນ​ລັກ­ສະ­ນະ​ຂອງ​ພືດ:

ຜັກ​ບ້ວງ ເປັນ​ພືດ​ເຄືອ​ເລືອໄປ​ຕາມ​ດິນ ມີ​ຂົນ​ອ່ອນໆ​ຕາມ​ເຄືອ ພ້ອມ​ທັງ​ມີ​ງວງ ຫລື ມື​ປົ່ງ​ອອກຈາກ​ເຄືອ ເພື່ອ​ໃຊ້​ໃນ​ການ​ຈ່ອງ ຖ້າ​ເອົາ​ມື​ຍີ​ໃບ​ຈະ​ມີ​ກິ່ນ​ຂິວ ຄວາມ​ຍາວ​ຂອງ​ເຄືອ​ແມ່ນປະ­ມານ 2-4 ແມັດ ມີໃບ​ແກກ​ເປັນ 3 ປ່ຽງ​ຫຸ້ມດ້ວຍ​ຂົນ​ອ່ອນ, ຂະ­ຫນາດ​ໃບປະ­ມານ 3,5-10 ຊັງ​ຕີແມັດ ແລະ ກ້ານ​ໃບ​ຍາວປະ­ມານ 2-6 ຊັງ​ຕີ​ແມັດ ດອກ​ເປັນ​ສີ​ໄຂ່​ມຸກ ແລະ ຂາວມີ​ຂະ­ຫນາດ​ກວ້າງ 3-5 ຊັງ ຕີ​ແມັດ ຫມາກ​ເປັນ​ຫນ່ວຍມົນ​ມີ​ສີ​ສົ້ມ​ເວ­ລາ​ສຸກ ແຕ່​ລະ​ຫນ່ວຍບັນ­ຈຸ​ແກ່ນ​ຈຳ­ນວນ​ຫລວງ­ຫລາຍ.

ການ​ນຳ​ໃຊ້:

ຍອດ​ຂອງ​ຜັກ​ບ້ວງສາ­ມາດລວກ​ກິນ​ກັບ​ແຈ່ວ, ລາບ, ປົ່ນ ແລະ ເຮັດ​ເອາະ​ໄດ້ ທຸກ​ພາກ­ສ່ວນຂອງ​ຜັກ​ບ້ວງ​ມີ​ກິ່ນ​ຂິວ ແຕ່​ວ່າ ຫມາກ​ສຸກ​ຂອງ​ມັນ​ມີ​ລົດ​ຫວານ ແລະ ກິນ​ໄດ້, ແກ່ນ​ມີ​ນວນ​ບາງໆຫຸ້ມ ສ່ວນ​ຫມາກ​ດິບ​ນັ້ນ ຈະ​ບັນ­ຈຸມີ​ທາດ​ເບື່ອ ຈິ່ງ​ບໍ່​ຄວນ​ກິນງວງ ຫລື ມື​ຂອງ​ຜັກ​ບ້ວງ​ມີ​ສັບ­ພະ​ຄຸນໃນ​ການ​ປິ່ນ­ປົວ ຈຸກ​ສຽບ ອອກຮ້ອນ, ປິ່ນ­ປົວ​ອາ­ການ​ຄັນ ແລະ ເປັນ​ຢາ​ເຮັດ​ໃຫ້​ນອນ​ຫລັບ​ດີ ທຸກໆ​ພາກ­ສ່ວນ​ຂອງ​ຕົ້ນ​ຜັກ​ບ້ວງມີ​ຄຸນ­ສົມ­ບັດ​ໃນ​ການ​ລະ­ງັບ​ໃຊ້​ໃນການ​ປິ່ນ­ປົວ​ການ​ເປັນ​ປະ­ສາດ, ປິ່ນ­ປົວ​ອາ­ການ​ນອນ​ບໍ່​ຫລັບ, ເຮັດ​ໃຫ້​ຫົວ­ໃຈ​ມີ​ຄວາມ​ແຂງແຮງ​ຂຶ້ນ, ທັງ​ຍັງ​ເປັນ​ຢາ​ກຳ­ຈັດແມ່​ທ້ອງ​ໃນ​ລຳ​ໃສ້​ອີກ​ດ້ວຍ ມີບາງ​ປະ­ເທດ​ກໍ່​ນຳ​ໃຊ້​ຜັກ​ບ້ວງເປັນ​ພືດ​ປົກ​ຄຸມ​ດິນ ເພື່ອ​ຕ້ານ​ການເຊາະ​ຂອງ​ດິນ ແລະ ຄວບ​ຄຸມການ​ເກີດ​ຂອງ​ຫຍ້າ​ຄາ.