ຕົ້ນ ໝາກກອກ [Ton Mak Kok] hog plum, wild mango, malayan mombin

ຕົ້ນ ໝາກກອກ [Ton Mak Kok]
ຊື່ວິທະຍາສາດ: Spondias pinnata
ຊື່ທົ່ວໄປເປັນພາສາ ອັງກິດ: hog plum, wild mango, malayan mombin

ຂ້ອຍແມ່ນຕົ້ນໝາກກອກ ເປັນໄມ້ຢືນຕົ້ນຊະນິດໜຶ່ງໃນຕະກຸນດຽວກັນກັບພວກໝາກມ່ວງ, ໝາກກອກນ້ຳ, ໝາກມ່ວງຫິມະພານ ດັ່ງນີ້ເປັນຕົ້ນ. ຕົ້ນໝາກກອກ ມີໃບລົ່ນຕາມລະດູການ, ທຸກພາກສ່ວນມີນ້ຳຢາງ ສີຂາວໄສ, ເມື່ອຖືກບາດແຜ ນ້ຳຢາງຈະໄຫຼອອກມາແລ້ວປ່ຽນເປັນສີດຳທັນທີ. ລັກສະນະໜຶ່ງຂອງຂ້ອຍ ແມ່ນທຸກພາກສ່ວນຂອງຂ້ອຍໂດຍສະເພາະຍອດອອ່ນມີກິ່ນຂິວ ອາດແມ່ນຍ້ອນມີນ້ຳຢາງຫຼາຍ. ຂ້ອຍມີການກະຈາຍພັນຢູ່ປະເທດ ມ່ຽນມ້າ, ກຳບູເຈຍ, ຈີນ, ອິນເດຍ, ອິນໂດເນເຊຍ, ມາເລເຊຍ, ໄທ, ຫວຽດນາມ ແລະ ລາວ. ຂ້ອຍມັກເກີດໃນແວດລ້ອມ ທີ່ແຕກຕ່າງກັນຫຼາຍແລະ ພົບໃນປ່າ ບໍ່ຈຳກັດປະເພດ. ຂ້ອຍມີລຳຕົ້ນ ສູງເຖິງ 20 ແມັດ ເປືອກມີສີຂີ້ເຖົ່າຈືດໆ, ໃບ ແມ່ນໃບປະສົມແບບຂົນນົກປາຍຄີກ, ໂຄນ ຂອງໃບຍ່ອຍບໍ່ສະເໝີກັນ.ດອກ ອອກເປັນຊໍ່, ອອກຢູ່ທາງຂ້າງ, ດອກ ມີສີຂາວຫາ ສີຄີມ ຫຼື ສີຂາວອອກຂຽວ.ໝາກ ແມ່ນໝາກມີເນື້ອ, ໝາກຮູບໄຂ່ ມີແກ່ນໃຫ່ຍຫນຶ່ງ ຫນ່ວຍ ແລະ ແຂງເອີ້ນວ່າແກນ. ດອກ ອອກໃນເດືອນ ມິຖຸນາ ເຖິງເດືອນກໍລະກົດ ແລະ ໝາກອອກໃນເດືອນກໍລະ ກົດເຖິງ ເດືອນທັນວາ. ປະຊາຊົນນຳໃຊ້ໄມ້ໝາກກອກເຮັດເຟີນີເຈີຕົບແຕ່ງພາຍໃນເຮືອນ. ເປືອກ ຂອງລຳຕົ້ນໃຊ້ປົວອາການເຈັບກະເພາະອາຫານ, ແກ້ອາການທ້ອງບິດ, ປົວອາການປະດົງ. ດອກ, ໝາກ ແລະໃບອ່ອນນໍາມາປຸງແຕ່ງອາຫານເຊັ່ນ: ຕົ້ມສົ້ມປາ, ໃບອ່ອນກິນກັບລາບ.ສ່ວນໝາກສຸກນຳມາຕຳແຈ່ວ ແລະ ຕໍາໃສ່ໝາກຫຸ່ງ. ໝາກແລະ ໃບອ່ອນໄດ້ກາຍ ເປັນເຄື່ອງປະກອບໃນອາຫານຂອງຊາວລາວມາແຕ່ໃດໆມາ ໂດຍຊາວບ້ານເກັບເອົາໝາກ ແລະ ໃບໃນທຳມະຊາດມາຂາຍເປັນສິນຄ້າ. ປັດຈຸບັນກໍໄດ້ມີການປູກພັນໄມ້ຊະນິດນີ້ຢູ່ ແຕ່ກໍ່ຍັງແມ່ນເລັ່ງໃສ່ໃຊ້ໝາກ ແລະ ໃບ ອ່ອນຫຼາຍກວ່າການນຳໃຊ້ ຊິ້ນສ່ວນອື່ນ