ເນື້ອເຫຍື່ອຖາວອນ (Permanent tissues)

ເປັນເນື້ອເຫຍື່ອຖາວອນທີ່ປະກອບດ􀀁້ວຍກຸ􀀂່ມຈຸລັງຊະນິດດຽວກັນ ເຮັດໜ􀀁້າທີ່ຢ່􀀂າງດຽວກັນ, ແບ່􀀂ງ ອອກໄດ້􀀃ຫລ􀀅າຍຊະນິດ ຕາມຕຳແໜ່􀀂ງທີ່ຢູ່ ຫລ􀀅ື ຕາມໜ້􀀁າທີ່  ແລະ  ສ􀀄່ວນປະກອບພາຍໃນຈຸລັງ ໄດ້􀀃ແກ່􀀂: Parenchyma, Sclerenchyma, Epidermis  ແລະ  Cork cambium

1. ເນື້ອເຫຍື່ອພາເຣນໄຄມາ (Parenchyma)

ຄືເນື້ອເຫຍື່ອພື້ນຖານທີ່່ພົບມັກເປັນອົງປະກອບພື້ນຖານ ຂອງອະໄວຍະວະ ຫລື ໂຄງສ້າງຕ່າງໆຂອງພືດ ເຊັ່ນ: ເປືອກ (Cork) ແລະ ແກນ (Pith) ໃນລຳຕົ້ນ ຫລື ຮາກ, ຊັັ້ນ Mesophyll ຂອງໃບ ຫລື ຊັັ້ນທີ່ເປັນເນື້ອນຸ້ມ ຫລື ສ່ວນທີ່ຮັບປະທານໄດ້ຂອງຄົນ ສ່ວນໃຫຍ່ຈະເປັນເນື້ອເຫຍື່ອ Parenchyma

ນອກຈາກນີ້ ຍັງພົບຈຸລັງ Parenchyma ແຊກຊ້ອນຢູ່ ຫລື ເປັນອົງປະກອບສ່ວນໜຶ່ງຂອງເນື້ອເຫຍື່ອລໍາລຽງນໍ້າ ແລະ ເນື້ອເຫຍື່ອລຳລຽງອາຫານ ເຊິ່ງເນື້ອເຫຍື່ອ Parenchyma ຈະປະກອບດ້ວຍຈຸລັງທີ່ມີຊີວິດ ມີພະຫນັງຈຸລັງບາງ ໂດຍຈະເຮັດໜ້າທີ່ຫລາຍຢ່າງ ທັັ້ງນີ້ຂື້ນຢູ່ກັບຕຳແໜ່ງ ແລະ ອົງປະກອບພາຍໃນຈຸລັງເຊັ່ນ: ການສະສົມສານຕ່າງໆ, ການສັງເຄາະດ້ວຍແສງ

2. ເນື້ອເຫຍື່ອຄໍເລນໄຄມາ (Collenchyma)

ເນື້ອເຫຍື້ອຕໍ່ມາຄື ເນື້ອເຫຍື່ອ ຄໍເລນໄຄມາ ເປັນເນື້ອເຫຍື່ອຄືກັບ ເນືອເຫຍື່ອພາເລນໄຄມາ ຈະມີໜ້າທີ່ເສີມຄວາມແຂງແຮງໃຫ້ແກ່ສ່ວນຕ່າງໆຂອງພືດໃນໄລຍະການຈະເລີນເຕີບໂຕ ເຊິໍ່ງທົໍ່ວໄປສາມາດພົບຈຸລັງຄໍເລນໄຄມາໄດ້ໃນລຳຕົ້ນ ແລະ ກ້ານໃບ, ເຊິ່ງປົກກະຕິແລ້ວ ຕຳແໜ່ງທີ່ສາມາດພົບເນື້ອເຫຍື່ອຄໍເລນໄຄມາ ມັກພົບຢູ່ຊັັ້ນໃຕ້ ແລະ ຕິດກັບຊັັ້ນເນື້ອເຫຍືໍ່ອຜີວ ເຊິ່ງຈຸລັງຄໍເລນໄຄມາຈະມີພະຫນັງຈຸລັງ ເຊິ່ງມີລັກສະນະສະເພາະ ໂດຍມີພະຫນັງຮອບຈຸລັງຈະໜາບໍ່ສະໝ່ຳສະເໝີກັນ

3. ເນື້ອເຫຍື່ອ ສະເຄ ເຣນໄຄມາ (Sclerenchyma)

ເປັນເນື້ອເຫຍື່ອປະກອບຂື້ນຈາກຈຸລັງທີ່ບໍ່ມີຊີວິດ ເຊິ່ງມີການສະສົມພະຫນັງຈຸລັງ ໂດຍເນື້ອເຫຍື່ອນີ້ ມີໜ້າທີ່ຫລັກໃຫ້ຄວາມແຂງແຮງໃຫ້ກັບສ່ວນຕ່າງໆຂອງພືດ

ຈຸລັງທີ່ສາມາດພົບໄດ້ໃນເນື້ອເຫຍື່ອສະເຄ ເຣນໄຄມານີ້ ແບ່ງໄດ້ 2 ກຸ່ມ ຄື:

1) ຈຸລັງເສັັ້ນໃຍ (Fiber) ຈະມີລັກສະນະຮູບຮ່າງນ້ອຍຍາວ, ຫົວທ້າຍຈຸລັງແຫລມ ຫລື ເປັນຮອຍວ້ຳ

2) ສະຄີຣິດ (Sclereid) ຈະມີຮູບຮ່າງຫລາຍແບບສ່ວນຫລາຍຈະເປັນຈຸລັງ ທີ່ມີຄວາມກວ້າງ ແລະ ຄວາມຍາວບໍ່ແຕກຕ່າງກັນຫລາຍ ໂດຍຈະມີຮອຍວ້ຳເປັນຈຳນວນຫລາຍ, ດັ່ງນັ້ນ ລັກສະນະຂອງຈຸລັງໃນຮູບພາບທີ່ຜ່າຕາມທາງຂວາງ ຈະເຫັນຮອຍທີ່ຕັດຜ່ານຮອຍວ້ຳເປັນຈຳນວນຫລາຍ ໃນພະຫນັງຈຸລັງຂອງສະຄີຣິດ, ສ່ວນຈຸລັງເສັັ້ນໃຍບໍ່ພົບເລີຍ, ອາດພົບໜຶ່ງ ຫລື ສອງແນວ

4. ເນື້ອເຫຍື່ອທໍ່ລຳລຽງ ( Vascular Tissue)

ສ່ວນຕໍ່ໄປນີ້ຄືເນື້ອເຫຍື່ອທໍ່ລຳລຽງ ຈະມີການເຊື່ອມຕໍ່ກັນເປັນທໍ່ ຫລື ຫລອດ ຈາກຮາກເຖິງຕົ້ນ, ໃບ ໂດຍຈະເຮັດໜ້າທີ່ລຳລຽງອາຫານ ທີ່ສັງເຄາະຈາກໃບໄປບັງສ່ວນຕ່າງໆຜ່ານເນື້ອເຫຍື່ອລຳລຽງອາຫານ ແລະ ລຳລຽງນ້ຳ ຫລື ແຮ່ທາດ ຈາກຮາກໄປຍັງສ່ວນຕ່າງໆຂອງພືດ ໂດຍຜ່ານທາງເນື້ອເຫຍືືອທໍ່ລຳ ລຽງນ້ຳ ຫລື Xylem, ເຮົາຈະພົບເຫັນເນື້ອເຫຍື່ອທັງສອງຊະນິດນີ້ຢູ່ຕິດກັນສະເໝີ.

ໂດຍທົ່ວໄປເນື້ອເຫຍື່ອທໍ່ລຳລຽງນ້ຳ ຈະເປັນເນື້ອເຫຍື່ອທີ່ມີຄວາມສັບສົນ ທັງໃນດ້ານໂຄງສ້າງ ແລະ ຊະນິດຂອງຈຸລັງທີ່ພົບ ອາດແບ່ງເປັນ 3 ກຸ່ມຄື:

• ກຸ່ມທີໜື່ງ: ຈຸລັງທໍ່ລຳລຽງນ້ຳ ຈະເຮັດໜ້າທີ່ຫລັກໃນການລໍາລຽງນ້ຳ

• ກຸ່ມທີສອງ: ຈຸລັງເສັັ້ນໄຍ ຈະເຮັດໜ້າທີ່ໃຫ້ຄວາມແຂງແຮງກັບໂຄງສ້າງຂອງພືດ

• ກຸ່ມທີສາມ: ຈຸລັງພາເລນໄຄມາ ເຮັດໜ້າທີ່ເກັບນ້ຳ ແລະ ໜ້າທີີ່ອື່ນໆ

ໂດຍຈຸລັງທໍ່ລຳລຽງນັັ້ນແບ່ງເປັນ 2 ຊະນິດ ຄື: ຈຸລັງ Vessel membrer ແລະ Tracheid ເຊິ່ງລັກສະນະສຳຄັນທີ່ແຕກຕ່າງລະຫວ່າງຈຸລັງ 2 ຊະນິດນີ້ ຄື: ຈຸລັງ Vessel ຈະມີລັກສະນະຂອງຮູທະລຸ ທີ່ບໍລິເວນຫົວ-ທ້າຍຂອງຈຸລັງ ທີ່ເອີ້ນວ່າ: ເພີໂຟເຣເຊີນ ເພດທ໌ (Perforation Plate) ເຊິ່ງຈະບໍ່ພົບໃນລັກສະນະແບບນີ້ໃນເທັກຄິດ (Tracheid)

ຕາມປົກກະຕິ ເນື້ອເຫຍື່ອລຳລຽງອາຫານຖືເປັນເນື້ອເຫຍື່ອທີ່ພົບໃນເພດທ໌ ທີ່ມີທໍ່ລຳລຽງເຊັ່ນດຽວກັນກັບທໍ່ລຳລຽງນ້ຳເຊິ່ງຈຸລັງທີ່ພົບໃນເນື້ອເຫຍື່ອລຳລຽງອາຫານ ອາດແບ່ງໄດ້ເປັນ 4 ກຸ່ມ ຄື:

1) ຈຸລັງລໍາລຽງອາຫານ: ເປັນຈຸລັງທີ່ເຮັດໜ້າທີ່ລຳລຽງອາຫານ ໄດ້ແກ່: ຊີບວ໌ ທູບບ໌ ແມມເບີ (Sieve tube member) ເຊິ່ງເປັນຈຸລັງທີ່ມີຊີວິດຢູ່ ຫາກແຕ່ຍັງບໍ່ມີນີວເຄລຍສ໌ (nucleus) ບໍລິເວນພະນັງຈຸລັງ, ສ່ວນປາຍຈະມີຮູ ເຊິ່ງເອີ້ນວ່າ: ຊິບວ໌ ເພລດທ໌ (Sieve plate) ໂດຍຈະເປັນທາງໃຫ້ໂປຣໂຕພລາສ (Protoplas) ພາຍໃນໄປມາລະຫວ່າງຈຸລັງທີ່ຢູ່ໃກ້ກັນ

2) ຈຸລັງປະກົບ (Companion Cell): ເປັນຈຸລັງທີ່ຢູ່ຂ້າງທໍ່ລຳລຽງອາຫານ ເຊິ່ງຈະເປັນຈຸລັງທີ່ມີຊີວິດ ແລະ ຍັງມີນີວເຄລຍສ

3) ຈຸລັງ ພາເຣນໄຄມາ (Parenchyma) ເປັນຈຸລັງທີ່ມັກສະສົມສານເທນນິນ (Tannin) ຫລື ເມັດແປ້ງ, ແຕ່ບາງຄັັ້ງຍາກທີ່ຈະແຍກຄວາມແຕກຕ່າງກັບຈຸລັງປະກົບ ເນື່ອງຈາກມີລັກສະນະຄ້າຍຄືກັນ

4) ຈຸລັງເສັັ້ນໃຍ ແລະ ສະເຄີຣິດ (Slereid) ເປັນຈຸລັງທີ່ພົບໃນເນື້ອເຫຍື່ອລຳລຽງອາຫານ ຂອງພືດບາງຊະນິດເທົໍ່ານັັ້ນ

ນັບວ່າພືດເປັນສິ່ງມີຊີວິດທີ່ມີໂຄງສ້າງປະກອບຂື້ນດ້ວຍຈຸລັງ ແລະ ເນື້ອເຫຍື່ອຫລາກຫລາຍຊະນິດ ໂດຍໃນພືດແຕ່ລະຊະນິດ ມັກຈະມີລັກສະນະທາງໂຄງສ້າງສະເພາະ ເຊິ່ງເປັນຜົນໃຫ້ຊະນິດຂອງຈຸລັງ ແລະ ເນື້ອເຫຍື່ອແຕກຕ່າງກັນ, ທັັ້ງນີ້ກໍ່ ເພື່ອຄວາມເໝາະສົມກັບໜ້າທີ່ ພ້ອມທັງສອດຄ່ອງກັບສະພາບແວດລ້ອມ ຂອງພືດທີ່ອາໄສຢູ່