ເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍເຫຼືອງ / Yellow Chicken Rice

ຊື່ວິທະຍາສາດ

Oryza sativa L. subsp. japonica Shig.Kato

ລັກສະນະພືດສາດ

ລຳຕົ້ນແຂງແຮງ, ບໍ່ລົ້ມ, ສູງ 116−118 ຊມ, ມີປະມານ 10 ຕົ້ນຕໍ່ສຸ່ມ. ຂໍ້ຂອງລຳຕົ້ນສີຂຽວ. ປ້ອງລຳຕົ້ນບາງ, ສີຄໍາອ່ອນ. ແຜ່ນໃບກ້ຽງ, ສີຂຽວອ່ອນ. ກາບໃບສີຂຽວ. ມູມໃບຕັ້ງຊື່. ລີ້ນໃບປາຍກົ່ງ, ສີຂາວ. ຄໍໃບສີຂຽວອ່ອນ. ຫູໃບສີຂຽວ. ວັນອອກດອກ 126 ວັນ. ເກສອນແມ່ສີເຫຼືອງ. ມູມໃບວີເຕື່ອຍລົງ. ຮວງໜາ, ຮວງກ່ອງ, ຍາວ 27−29 ຊມ. ການແຕກກິ່ງຂັ້ນທີ 2 ຂອງຮວງມີຫຼາຍ. ຫາງເຂົ້າສັ້ນ ແລະ ມີບາງເມັດ, ສີນໍ້າຕານ. ເມັດເຕັມຫຼາຍ<90%, ລົ່ນຈາກຮວງ <1%, ເມັດສີນໍ້າຕານ, ປິກເມັດສີນໍ້າຕານ, ລວງຍາວຂອງປີກເຂົ້າ<25%, ເປືອກເມັດເຂົ້າສີເຫຼືອງ, ກ້ຽງ. ນໍ້າໜັກຂອງເມັດ 1000 ເມັດ ເທົ່າ 24 ກຣາມ, ຂະໜາດຂອງເມັດ 7.11 x 3.7 ມມ, ຄວາມໜາ 2.33 ມມ. ເຈັ້ຍຫູ້ມເມັດເຂົ້າສານສີຂາວ, ມີຄວາມຫອມ.

ການນຳໃຊ້

ເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍສາມາດຜະລິດໄດ້ 4−6 ໂຕນ/ຮຕ, ເປັນອາຫານຫຼັກ ແລະ ປຸງແຕ່ງເປັນຂອງຫວານ, ລາຄາເຂົ້້າເປືອກ 4000 ກີບ/ກລ ແລະ ລາຄາເຂົ້າສານ 8000 ກີບ/ກລ, ສ່ວນຂາຍຢູ່ວຽງຈັນທີ່ເປັນຖົງສຳເລັດຮູບລາຄາປະມານ 12,000 ກິບ, ຜູ້ບໍລິໂພກມີຄວາມຕ້ອງການສຸງເນື່ອງຈາກມີຄຸນນະພາບດີ ເມື່ອນື້ງສຸກຈະອ່ອນ ແລະ ມີຄວາມຫອມ. ມີບໍລິສັດເບຍລາວໄດ້ນຳເອົາເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍເພື່ອຜະລິດເປັນເບຍທີ່ມີຄຸນພາບດີ.

ວິທີຄັດເລືອກ ແລະ ເກັບຮັກສາແນວພັນ

ເລືອກບ່ອນທີ່ງາມ, ບໍ່ເປັນພະຍາດແລ້ວຕັດເຂົ້າປົນອອກ, ເວລາກ່ຽວເຫັນເຂົ້າປົນກໍ່ຄັດອອກ, ເວລາມັດເຫັນເຂົ້າປົນກໍ່ເລືອກອອກອີກ. (1) ກ່ຽວຕາດແດດ 3-4 ແດດ, (2) ຕີດ້ວຍແຮງງານຄົນ ແລະ ເອົາແຕ່ເຂົ້າປາຍຮວງ, (3) ໃສ່ເປົາໄວ້ເລົ້າເຂົ້າ.

ວິທີການປູກເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍເຫລືອງ

ການກຽມດິນ: ກ່ອນໄຖດິນ ຄວນໃສ່ຝຸ່ນຄອກ ຫຼື ຝຸ່ນບົ່ມເພື່ອເພີ້ມຄວາມອຸດົມສົມບຸນຂອງດິນໃນອັດຕາ 3-5 ໂຕນ/ເຮັກຕາ.
ການຕົກກ້າ: ເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍແມ່ນຕົກກ້າຢູ່ໃນລະຫວ່າງທ້າຍເດືອນເມສາ ຫາ ກາງເດືອນພຶດສະພາ, ໂດຍການເອົາແນວພັນທີ່ກຽມໄວ້ມາຟັດ, ຕາກແດດ ແລ້ວນຳແນວພັນເຂົ້າໄປແຊ່ນໍ້າ (2 ນໍ້າ 3 ບົກ ຫຼື 3 ນໍ້າ 3 ບົກ) ກ່ອນນໍາໄປຫວ່ານ. ການກຽມໜານກ້າຕ້ອງໄດ້ບົ່ມໄວ້ 1-2 ທິດແລ້ວຈິ່ງຄາດໃຫ້ເປັນໜານແລ້ວຈິ່ງຫວ່ານ, ໂດຍນໍາໃຊ້ແນວພັນ 70-100 ກລຕໍ່ເນື້ອທີ່ປູກ 1 ເຮັກຕາ.
ການປັກດຳ: ຊາວນາສ່ວນຫຼາຍຈະເລີ້ມປັກດຳລະຫວ່າງທ້າຍເດືອນພຶດສະພາ ຫາ ຕົ້ນເດືອນກໍລະກົດ. ການກຽມດິນເພື່ອປັກດຳ ແມ່ນໃຫ້ໄຖບົ່ມໄວ້ 1-2 ທິດ ແລະ ພໍກ້າມີອາຍຸໄດ້ 30 ວັນແລ້ວກໍ່ຄາດ ແລະ ຫລົກກ້າໄປດຳ, ໂດຍນິຍົມປັກດຳຫ່າງ ຂະໜາດ 25-30 ຊັງຕີແມັດ, ໃສ່ 4-5 ກິບການຕໍ່ສຸມ.

ການບົວລະບັດຮັກສາ: ຕ້ອງໄດ້ຕິດຕາມກວດກາໃຫ້ມີນໍ້າຢູ່ສະເໝີ, ຫລົກຫຍ້າ ແລະ ເສຍຫຍ້າຄັນນາ. ເມື່ອເຂົ້າໄດ້ປະມານ 30-40 ວັນໃຫ້ຕັດນໍ້າຄັ້ງທີ່ 1 ແລະ ຕັດນໍ້າຄັ້ງທີ່ 2 ເມື່ອເຂົ້າໃກ້ຈະສຸກແກ່.

ການເກັບກ່ຽວ: ປົກກະຕິຊາວນາຈະເກັບກ່ຽວເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍໃນລະຫວ່າງທ້າຍເດືອນຕຸລາ, ຕາກ, ກັບກອງ, ຟາດຕີຢູ່ກາງເດືອນພະຈິກ. ຫຼັງຈາກເກັບກ່ຽວດ້ວຍມື, ໃຫ້ຕາກແດດປະໄວ້ 3-4 ແດດແລ້ວຟາດດ້ວຍມື ຫຼື ໃຊ້ຈັກຟາດກໍ່ໄດ້.
ການເກັບຮັກສາຫຼັງເກັບກ່ຽວ ຄວນແຍກເຂົ້າທີ່ຈະເຮັດເປັນແນວພັນອອກໄວ້ຕ່າງຫາກ, ສ່ວນເຂົ້າທີ່ຟາດ ແລະ ຕີ ແລ້ວກໍ່ສາມາດ ເຂົ້າຂື້ນເລົ້າເພື່ອບໍລິໂພກ ຫຼື ຂາຍຕາມຄວາມຕ້ອງການ.

ໂອກາດ

ໂອກາດດ້ານການຜະລິດ

-  ເນື້ອທີ່ນາສ່ວນໃຫຍ່ທັງ 2 ແຂວງແມ່ນຜະລິດເຂົ້າໄກ່ນອ້ຍ ເຊິ່ງເປັນເຂດທີ່ມີພູມອາກາດເຢັນທັງເຫມາະສົມກັບການປູກເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍທີ່ມີຄູນນະພາບ ແລະ ເປັນເອກະລັກຂອງເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍຢ່າງແທ້ຈີງ.
-  ມີທ່າແຮງໃນການປູກເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍພື້ນເມືອງທີ່ມີຄູນນະພາບສູງ ແລະ ການປູກເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍໄດ້ຕິດພັນກັບການຳລົງຊີວິດຂອງປະຊາຊົນເປັນເວລາດົນນານຈົນກາຍເປັນປະເພນີການປູກເຂົ້ານາຂອງປະຊາຊົນ, ການປູກເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍ ຕະຫຼອດໄລຍະຜ່ານມາແມ່ນໄດ້ປູກເພື່ອຮັບໃຊ້ຊີວິດປະຈຳວັນ ແລະ ປູກເປັນເປັນສິນຄ້າ. ການປູກເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍໄດ້ມີການປູກຕາມປະສົບການວິທີການພູມປັນຍາຂອງທ້ອງຖີ່ນສືບຕໍ່ກັນມາລູ້ນຕໍ່ລູ້ນ, ປະຊາຊົນມີປະສົບການ ແລະ ບົດຮຽນ ເຊິ່ງເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍກໍ່ມີຫລາກຫລາຍພັນ 
-  ເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍຈະໄດ້ຮັບການຈົດທະບຽນແຫຼ່ງເຄົ້າກຳເນີດ ເພື່ອສ້າງຄວາມຢືນຍົງ ແລະ ຄວາມເຊື້ອໜັ້ນໃຫ້ແກ່ຜູ້ຜະລິດ, ຜູ້ປະກອບການ ແລະ ຜູ້ບໍລິໂພກ.

ໂອກາດດ້ານການຕະຫຼາດ

-  ທັງ 2 ແຂວງແມ່ນມີເສັ້ນທາງຈໍລະຈອນສິນຄ້າສະດວກອອກສູ່ ປະເທດ ສສ ຫວຽດນາມ, ດ່ານເຂົ້າອອກສິນຄ້າຄື: ດ່ານສາກົນ, ດ່ານແຫ່ງຊາດ, ດ່ານທ້ອງຖີ່ນ ແລະ ດ່ານປະເພນີ  ສາມາດແລກປ່ຽນສິນຄ້າປະຈຳວັນໄດ້ຢ່າງສະດວກສະບາຍ, ໃນແຕ່ລະປີໄດ້ຂາຍເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍ ໃຫ້ ສສ ຫວຽດນາມ ບັນດາແຂວງທີ່ມີຊາຍແດນຕິດຈອດ ເພື່ອບໍລິໂພກ ແລະ ນຳໄປປຸງແຕ່ງເປັນເຂົ້າຕົ້ມຮັບໃຊ້ບຸນປີໃໝ່ປະຈຳຊາດ
  - ເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍເປັນທີ່ຍອມຮັບຂອງສັງຄົມ ເປັນກະສິກຳອີນຊີມີປອດໄພຕໍ່ສຸຂະພາບຄົນ, ມີລົດຊາດແຊບໆ, ມີຕະລາດຮອງຮັບທາງພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງແຂວງ
    - ເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍ ຈະມີລາຄາສູງກ່ວາເຂົ້າໄຮ່, ເຂົ້ານາພັນພື້ນເມືອງອື່ນ ແລະ ພັນປັບປຸງ 30-40%
    - ເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍແມ່ນໄດ້ຄວາມນິຍົມທັງພາຍໃນແຂວງ, ຕ່າງແຂວງ ແລະ ຕ່າງປະເທດຈໍານວນນຶ່ງ

ໂອກາດເພື່ອປັບປຸງຊິວິດການເປັນຢູ່

ຊາວກະສິກອນປະມານ 70% ແມ່ນໄດ້ຜະລິດເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍທັງ 2 ແຂວງ ສະນັ້ນຜົນຜະລິດເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍຈຶ່ງເປັນຜົນຜະລິດນຶ່ງທີ່ຈະຊ່ວຍປັບປຸງຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຊາວກະສິກອນເຂດດັ່ງ ກ່າວນີ້

ຂໍ້ຍຸ້ງຍາກ

- ພື້ນຖານເສດຖະກິດບໍ່ທັນເຂັ້ມແຂງ, ການຜະລິດກະສິກຳເປັນຕົ້ນແມ່ນ ການປູກເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍ ສ່ວນໃຫຍ່ຍັງອາໄສທຳມະຊາດ ແລະ ນຳໃຊ້ເຄື່ອງມືແບບປະຖົມປະຖານ, 
- ສະພາບແວດລ້ອມມີການປ່ຽນແປງເຊັ່ນວ່າ: ເກີດໄຟນ້ຳຖ້ວມ, ໄຟແຫ້ງແລ້ງ ແລະ ຝົນຕົກບໍ່ຖືກຕ້ອງຕາມລະດູການ ອັນເປັນສາເຫດເຮັດໃຫ້ ເກີດສັດຕູພືດທຳລາຍຜົນລະປູກ ແລະ ພະຍາດສັດລະບາດບາງຂົງເຂດ.
- ພື້ນທີ່ທຳການຜະລິດເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍແມ່ນຍັງຂາດໂຄງລ່າງພື້ນຖານທີ່ຮັບປະກັນ .
- ລະບົບຕາໜ່າງການສົ່ງເສີມກຸ່ມການຜະລິດຍັງມໜ້ອຍ ແລະ ການຕອບສະໜອງທາງດ້ານແນວພັນດີ ບໍ່ທັນຕອບສະໜອງໄດ້ຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງປະຊາຊົນ, ການສະໜອງຂໍ້ມູນ ແລະ ເຕັກນິກວິຊາການໃຫ້ເຖິງປະຊາຊົນຍັງບໍ່ພຽງພໍກັບຄວາມຕ້ອງການ, ບໍ່ມີສູນຜະລິດແນວພັນທີ່ເປັນມາດຕະຖານ.
-  ການສົ່ງເສີມດ້ານວິຊາການ ແລະ ການກະຕຸກຊຸກຍູ້ຈາກພາກສ່ວນອົງການຈັດຕັ້ງຂອງລັດ ໃຫ້ກູ່ມ, ຄອບຄົວການຜະລິດມີໜ້ອຍ ແລະ ບໍ່ເປັນຕົວແບບຢ່າງແທ້ຈິງ ບໍ່ສາມາດຖ່າຍທອດຄວາມຮູ້ໃຫ້ຄອບຄົວອື່ນໄດ້.
-  ຂາດພະນັກງານວິຊາການຊຳນານງານສະເພາະດ້ານ ທີ່ຈະໄປສົ່ງເສີມໃຫ້ໄດ້ຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງປະຊາຊົນ.
-  ການຜະລິດແນວພັນຍັງບໍ່ທັນເປັນລະບົບເທື່ອເຊັ່ນ: ກຸ່ມຜະລິດເມັດພັນ, ກຸ່ມຜູ້ເກັບຊື້ຂາຍເຂົ້າ(ກຸ່ມໂຮງສີ) ແລະ ກຸ່ມຜູ້ຜະລິດເຂົ້າທົ່ວໄປ ຍັງບໍ່ທັນເກາະກ່າຍກັນເຮັດພໍໃຜພໍລາວຈື່ງເຮັດໃຫ້ການຜະລິດບໍ່ເປັນຕ໋ອງໂສ້, ເຮັດໃຫ້ເຂົ້າບໍ່ໄດ້ຄຸນນະພາບ, ບໍ່ສາມາດແຍກເຂົ້າເປັນແຕ່ລະແນວພັນໄດ້ຍັງຂາຍ ເປັນເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍລວມຢູ່.
-  ຢູ່ແຂວງຊຽງຂວາງບໍ່ທັນມີພື້ນນາໃຫ້ສູນຄັງເພາະໃນການໃຊ້ເປັນບ່ອນຜະລິດເມັດພັນລຸ້ນ 1 ແລະ 2 ເທື່ອ ຈື່ງບໍ່ສາມາດທີ່ຈະສືບຕໍ່ໃນການຫັ້ນເອົາລະບົບການຜະລິດເມັດພັນເຂົ້າສູ່ລະບົບມາດຖານຂອງການຜະລິດເມັດພັນໄດ້.

ສິ່ງທ້າທາຍ

ເຖິງວ່າເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍຈະມີລັກສະນະພິເສດ ແລະ ມີທ່າແຮງໃນການຜະລິດເປັນສິນຄ້າດັ່ງທີ່ກ່າວມານັ້ນກໍ່ຕາມ, ການສົ່ງເສີມທາງດ້ານເຕັກນິກການຜະລິດເພື່ອປັບປຸງສະມັດຕະພາບ ແລະ ຄຸນນະພາບຂອງການຜະລິດເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍຍັງມີຈຳກັດ. ຊາວນາສ່ວນຫຼາຍແມ່ນນຳໃຊ້ວິທີການເກັບຮັກສາແນວພັນປີຕໍ່ປີ, ຂາດເຕັກນິກໃນການຄັດເລືອກ ແລະ ເຮັດໃຫ້ແນວພັນສູນເສຍຄວາມບໍລິສຸດ, ເປັນເຫດໃຫ້ຜົນຜະລິດ ແລະ ຄຸນນະພາບຕົກຕໍ່າ. ໃນຄະນະດຽວກັນ, ເນື່ອງຈາກວ່າແນວພັນເຂົ້າໄກ່ນ້ອຍມີຫຼາຍສາຍພັນ, ສະນັ້ນ ການຮຽນຮູ້ເຕັກນິກໃນການຄັດເລືອກພັນບໍລິສຸດຈະຊ່ວຍໃຫ້ຊາວນາມີໂອກາດໃນການສາຍພັນທີ່ແທດເໝາະກັບສະພາບພື້ນທີ່ຂອງຕົນ.
ໃນຂະນະດຽວກັນ, ການນໍາໃຊ້ເຄື່ອງກົນຈັກເຂົ້າໃນການຜະລິດຍັງມີຈຳກັດ. ບັນດາໂຮງສີຕ່າງໆຍັງຢູ່ໃນລະດັບຂະໜາດນ້ອຍ ແລະ ບໍ່ສາມາດສີໃຫ້ເຂົ້າມີຄຸນນະພາບດີໂດຍສະເພາະແມ່ນ ເຂົ້າສານບໍ່ໄດ້ຮັບການຄັດສີ ແລະ ບໍ່ມີການແຍກເກດໄດ້. ນອກນັ້ນ, ຍັງບໍ່ທັນມີການຫຸ້ມຫໍ່ທີ່ໄດ້ມາດຕະຖານເຊັ່ນວ່າ ບໍ່ມີກາເຄື່ອງໝາຍການຄ້າ ແລະ ເຂດຜະລິດຂອງແຕ່ລະທ້ອງຖິ່ນສະເພາະ. ການຈຳໜ່າຍສ່ວນຫຼາຍຍັງບໍ່ມີການແຍກເກດ ແລະ ຂາຍໃນລາຄາດຽວກັນ.

ຂໍ້ສະເໜີແນະ

- ສະເໜີທາງການນຳພະແນກກະສິກຳ, ປ່າໄມ້ ແລະ ພັດທະນາຊົນນະບົດຊ່ວຍຊອກຫາ ຫຼື ຈັດພື້ນທີ່ເພື່ອເປັນບ່ອນຜະລິດແນວພັນໂດຍສະເພາະ
ກັບສູນຄັງເພາະ ເພື່ອເປັນບ່ອນຜະລິດເມັດພັນລຸ້ນ 1 ແລະ 2 ເພື່ອສະໜອງໃຫ້ເມັດພັນທີ່ ມີຄຸນນະພາບ ໃຫ້ແກ່ຊາວກະສິກອນ 
- ເພື່ອໃຫ້ມີຄວາມລວມສູນ ແລະ ເປັນການສະໜອງອຸປະກອນຄົບຊຸດໃຫ້ກັບສູນ ສະເໜີທາງການນຳພະແນກກະສິກຳ, ປ່າໄມ້ ແລະ ພັດທະນາຊົນນະບົດ ເອົາເຄື່ອງຄັດ,ເຄື່ອງອົບ ທີ່ປະຢູ່ສາງຂອງພະແນກເພື່ອຍົກຍາຍໄປຢູ່ເຮືອນປຸງແຕ່ງເມັດພັນທີ່ສູນຄັງເພາະ
- ສະເໜີໃຫ້ມີການປັບປຸງລະບົບຕ໋ອງໂສ້ການຜະລິດໂດຍໃຫ້ກຸ່ມໂຮງສີເປັນໃຈກາງໃນການຊຸກຍູ້ກຸ່ມຜູ້ຜະລິດເມັດພັນ ແລະ ຜູ້ຜະລິດເຂົ້າກີນທົ່ວໄປ.