ຄວາມສຳຄັນ ຂອງການຜະລິດເຂົ້າໃນເຂດນານໍ້າຝົນ ສປປ ລາວ

ເຂົ້າເປັນອາຫານຫຼັກສຳລັບຄົນເກືອບເຄີ່ງໜຶ່ງຂອງໂລກບໍລິໂພກເຂົ້າ. ການປູກເຂົ້າສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນປູກຫຼາຍໃນທິດໃຕ້ ແລະ ທິດຕາເວັນອອກຂອງທະວິບອາຊີ (Velasco and Pandey,1999). ປະມານ 90% ຂອງຄອບຄົວຊາວກະສິ

ກອນ ປູກເຂົ້າເພື່ອການບໍລິໂພກ ໃນຄົວເຮືອນ,ເນື້ອທີ່ປູກເຂົ້າໜຽວ 90% ຂອງເນື້ອທີ່ປູກທັງໝົດແລະ 80% ປູກເພື່ອບໍລິໂພກ (ADB.,2005).ເຂົ້າເປັນແຫຼ່ງລາຍຮັບທຳອິດ ແລະ ປະກອບອາຊີບໃຫ້ກັບຄອບຄົວຫຼາຍກວ່າ 100 ລ້ານ ຄອບຄົວໃນທະວີບອາຊີ ແລະ ອາຟຣິກາ (FOA.,2004).ການສະໜອງຂອງເຂົ້າໃນ ໂລກຄາດຄະເນວ່າຈະເພິ່ມຂື້ນ 25% ໃນປີ 2001 ເຖີງ 2025 ສາມາດລ້ຽງດູຄົນເຕີບໃຫຍ່ໄດ້ (Maclean et al., 2002). 

ໃນລະຫວ່າງ ປີ 1990 ແລະ ປີ 2015 ມີການເພິ່ມຂື້ນ 175% ຂອງສະຖາບັນ ການຜະລິດເຂົ້າໃນລາວ, ຈາກ 1.491 ເຖິງ 4.102 ລ້ານໂຕນ (ຕາຕະລາງ 1). ເຖິງແມ່ນວ່າການເພີ່ມຂື້ນຂອງຜົນຜະລິດເຂົ້າ ມີຄວາມສໍາຄັນຕໍ່ກັບສະພາບແວດລ້ອມ ການນຳໃຊ້ຊົນລະປະທານ ໃນຊ່ວງໄລຍະຮອບວຽນ (ຈາກ 41.000 ໂຕນ ໃນປີ1990 ຫາ 520.000 ໂຕນ ໃນປີ 2015). ລັດຖະບານໄດ້ເລັ່ງໃສ່ປັບປຸງ ຄວາມອາດສາມາດການສະໜອງນໍ້າຊົນລະປະທານ ໃນລະດູແລ້ງ (ລະຫວ່າງປີ 1990 ແລະ 2001), ລະດູແລ້ງຄວາມອາດສາມາດ ການສ້າງຊົນລະປະທານ ແມ່ນມີການເພິ່ມຂື້ນ 750% (ຈາກ 12.000 ເຮັກຕາໃນປີ 1990 ເຖີງ 102.000 ເຮັກຕາ ໃນປີ 2001).

ການປູກເຂົ້ານານໍ້າຝົນສ່ວນໃຫຍ່ ແມ່ນມີຄວາມສຳຄັນຫຼາຍ ໃນການຜະລິດເຂົ້າໃນລາວ. ໃນລະຫວ່າງປີ 1990 ແລະ 2015 ຜົນຜະລິດເຂົ້າ ໃນພື້ນທີ່ອາໃສນໍ້າຝົນ ແມ່ນເພິ່ມຂື້ນ 21% (ຈາກ1.081 ລ້ານໂຕນ ເຖິງ 3.358 ລ້ານໂຕນ). ໃນປີ2015 ສະພາບນໍ້າຝົນຢູ່ໃນລະຫວ່າງ 82% ໂດຍປະມານຂອງຜົນລວມການຜະລິດເຂົ້າໃນ ສປປລາວ.

ສ່ວນໃຫຍ່ປັດໄຈທີ່ເຮັດໃຫ້ຜົນຜະລິດເຂົ້າເພິ່ມຂື້ນ ໃນສະພາບເຂົ້ານານໍ້າຝົນ ໃນລະຫວ່າງ ປີ 1990 ແລະ 2015 ຈາກຄ່າລະເລ່ຍຜົນຜະລິດ 2.75 ຕ/ຮຕ ໃນປີ 1990 ແລະ 4.45ຕ/ຮຕ ໃນປີ 2015 ໂດຍສະເລ່ຍ (ຕາຕະລາງ 2)ຊາວກະສິກອນ ໄດ້ຍອມຮັບໃນການປັບປຸງ ຜົນຜະລິດແນວພັນເຂົ້າໃຫ້ສູງ. ໃນຕົ້ນປີ 1990 ມີພຽງ 10% ຂອງພື້ນທີ່ການປູກເຂົ້ານານໍ້າຝົນທີ່ໄດ້ຮັບການປັບປຸງແນວພັນເຂົ້າ. ພື້ນທີ່ເລົ່ານີ້ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນເລາະລຽບຕາມທົ່ງພຽງ ແຄມແມ່ນໍ້າຂອງ ໄກ້ກັບປະເທດເພື່ອນບ້ານ ເປັນຕົ້ນ (ໄທ) ການຂະຫຍາຍຕົວຂອງແນວພັນໃໝ່ ແມ່ນໄດ້ຮັບການແນະນຳຈາກປະເທດໄທ ແລະ ເຖິງບໍ່ສຳຄັນຫຼາຍ ເທົ່າກັບແນວພັນຂອງຫວຽດນາມ (ແນວພັນ CR203). ຫຼັງຈາກສະຖາບັນການພັດທະນາເຂົ້າໃນ ສປປ ລາວ ໃນປີ 1990 ແນວພັນເຂົ້າໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນນໍາມາໃຊ້ ໃນຂອບເຂດການຜະລິດເຂົ້າ

ນານໍ້່າຝົນໃນພາກກາງ ແລະ ພາກໃຕ້ຂອງລາວ. ໂດຍໃນປີ 2005 ມັນໄດ້ຄາດຄະເນເຖີງ 70%ຂອງພື້ນທີ່ການປູກເຂົ້າ ໃນເຂດນານໍ້າຝົນໃນ ລາວແມ່ນໄດ້ໃຊ້ແນວພັນ ເຂົ້າຈ້າວລາວປັບປຸງ. ນອກຈາກນັ້ນ, ປັດໄຈອຶ່ນໆ ທີ່ມີຜົນຕໍ່ການປັບປຸງຜົນຜະລິດເຂົ້າເປັນຕົ້ນແມ່ນປະລິມານນໍ້າຝົນ ແລະສະພາບການສະໜອງນໍ້າ ໃຫ້ພື້ນທີ່ຖືວ່າມີປະໂຫຍດໃນການໃຊ້ຝຸ່ນເພີ່ມຂື້ນ, ສ່ວນວ່າການຄ້າເຂົ້າ ແລະ ການຫຼຸດຜ່ອນຜົນເສຍຫາຍ ໃນການນຳໃຊ້ກົນຈັກການເກັບກ່ຽວ ແມ່ນຂື້ນກັບການຍອມຮັບຂອງຂະບວນການປັບປຸງ ແລະ ການຈັດການ.

ຖົ່ວດິນ Peanuts

ວິທີການປູກຖົ່ວດິນ (ຖົ່ວດິນ)

ການປູກຖົ່ວດິນເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຮັບຜົນຜະລິດສູງ, ຄຸນນະພາບດີ, ໄດ້ມາດຕະຖານ ແລະ ປອດໄພ, ຕ້ອງພິຈາລະນາກ່ຽວກັບການປະຕິບັດການ ບຳ ລຸງຮັກສາ. ລວມທັງປັດໃຈຕ່າງໆ ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້:

ອາກາດ ເໝາະສົມຖົ່ວດິນ Peanuts

• ຖົ່ວດິນສາມາດປູກໄດ້ໃນທຸກພາກຂອງປະເທດເຊິ່ງມີຝົນຕົກປະມານ 1,000-1,500 ມມ ແລະ ກະແຈກກະຈາຍໄດ້ດີ.
• ອຸນຫະພູມທີ່ດີທີ່ສຸດ ສຳລັບ ການປູກຖົ່ວດິນ ໃນເວລາກາງຄືນ ແລະ ກາງເວັນຄວນຈະເປັນ 25-35 ° C.
• ບ່ອນມີແດດ

ສະພາບພື້ນທີ

• ສະພາບທີ່ດີທີ່ສຸດແມ່ນເຂດຕີນພູຮາບພຽງທີ່ຂຶ້ນກັບດອນ.
• ທົ່ງພຽງທີ່ນ້ຳດີ ນໍ້າບໍ່ຖ້ວມ.

ຊັບພະຍາກອນນ້ຳ

• ນໍ້າພຽງພໍ ສຳ ລັບໃຊ້ໃນເວລາທີ່ ຈຳເປັນ. ຊ່ວຍແກ້ໄຂບັນຫາການຂາດແຄນນໍ້າໃນກໍລະນີຝົນຕົກຍາວ
• ຖ້າຖົ່ວດິນຂາດນໍ້າໃນຊ່ວງລະດູອອກດອກຫາຝັກອ່ອນ. ຈະເຮັດໃຫ້ຜົນຜະລິດຫຼຸດລົງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ໄລຍະເວລາທີ່ ສຳຄັນຂອງການຂາດນໍ້າໃນລະຫວ່າງ 30-70 ວັນຫຼັງຈາກການແຕກງອກ.

ຄຸນລັກສະນະຂອງດິນ

• Loamy, loam ຊາຍ ຫລືດິນ loamy
• ການຈະເລີນພັນປານກາງ ບັນຈຸສານອິນຊີຢ່າງ ໜ້ອຍ 1.5%
• ການລະບາຍ ແລະ ລະບາຍອາກາດໄດ້ດີ
• ພື້ນດິນມີຄວາມເລິກປະມານ 30 ຊັງຕີແມັດ.
• ມີ pH ລະຫວ່າງ 5.5-6.5

ການຄັດເລືອກແນວພັນຖົ່ວດິນ

ປະຈຸບັນ, ຖົ່ວດິນໄດ້ປູກຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງຕະຫຼາດ. ໃຊ້ຜະລິດຕະພັນໃນຮູບແບບຂອງຝັກສົດ, ເຊັ່ນ: ຖົ່ວດິນຕົ້ມສົດ. ແລະການ ນຳ ໃຊ້ຜະລິດຕະພັນໃນຮູບແບບຂອງຝັກແຫ້ງ ເຊິ່ງຕ້ອງເລືອກແນວພັນທີ່ ເໝາະ ສົມທີ່ຖືກນຳ ໃຊ້ເພື່ອປູກຝັງ

1. ແນວພັນທີ່ໃຊ້ໃນຮູບຝັກສົດ. ຖ້າຫາກວ່າມັນແມ່ນຖົ່ວດິນທີ່ຕົ້ມສົດ, ມັນເປັນການດີທີ່ຈະໃຊ້ແນວພັນປະມານ 3-5 ເມັດຕໍ່ ໜຶ່ງຝັກເຊັ່ນ: Sukhothai 38 Kalasin 1, ໃນນັ້ນມີ 2 ແນວພັນມີເປືອກຫຸ້ມສີແດງ, ເຊັ່ນວ່າປູກໃນ Lopburi, Saraburi, Nakhon Nayok, Lampang , ແລະອື່ນໆ, ໃນຂະນະທີ່ມັນໄດ້ຮັບການຢັ້ງຢືນຈາກລັດຖະບານ ແລະ ສາມາດຜະລິດເປັນ ຖົ່ວຕົ້ມເຊັ່ນ: Khon Kaen 60-2 ແລະ Khon Kaen. 4 ສຳ ລັບຖົ່ວດິນທີ່ແຫ້ງແລະແຫ້ງ, ທັງ Tainan 9 ແລະແນວພັນອື່ນໆແມ່ນຖືກ ນຳໃຊ້. ຂື້ນກັບໂຮງງານປຸງແຕ່ງ ການຄັດເລືອກແນວພັນຖົ່ວດິນເພື່ອການປູກຝັງ. ຄວນພິຈາລະນາການປູກແນວພັນຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງຕະຫຼາດ. ໂດຍຄຳນຶງເຖິງສະພາບແວດລ້ອມທີ່ ກຳ ລັງເຕີບໃຫຍ່, ຍົກຕົວຢ່າງ, ຖ້າດິນມີຄວາມອຸດົມສົມບູນຕໍ່າ. ເລືອກທີ່ຈະປູກແນວພັນທີ່ມີເມັດຂະໜາດກາງ. ໃນສະພາບຝົນຕົກສັ້ນ ແລະ ແທນທີ່ຈະມີຄວາມແຫ້ງແລ້ງ, ຄວນເລືອກແນວພັນທີ່ມີອາຍຸສັ້ນເຊັ່ນ: ຖົ່ວດິນແລະຝັກທີ່ຕົ້ມສົດ

2. ແນວພັນທີ່ໃຊ້ໃນຮູບແບບຝັກແຫ້ງ ພຽງແຕ່ແນວພັນທີ່ມີເປືອກຫຸ້ມສີບົວອ່ອນໆແມ່ນມັກ. ສຳ ລັບແນວພັນທີ່ໄດ້ຮັບການຢັ້ງຢືນ ໂຮງກາບຖົ່ວດິນທີ່ຕ້ອງການຫຼາຍທີ່ສຸດແມ່ນ Tainan 9, Khon Kaen 60-1, Khon Kaen 5 ແລະ Khon Kaen 4, ຫລືແນວພັນພື້ນເມືອງທີ່ມີຮູບແບບຝັກທີ່ຊັດເຈນ, ມີ 2-3 ເມັດຕໍ່ເມັດ, ເຊັ່ນວ່າປູກໃນແຂວງ Nakhon Sawan ແລະ Lampang .

ຖົ່ວດິນເມັດໃຫຍ່ (jumbo), ເຖິງແມ່ນວ່າເມັດແມ່ນມີຄວາມຕ້ອງການສູງໃນຕະຫລາດໂຮງງານຜະລິດ. ແຕ່ໂຮງງານຜະລິດເຂົ້າ ໜົມ ປັງທີ່ຊື້ຖົ່ວດິນຊະນິດນີ້ຍັງບໍ່ມີຢູ່ໃນທ້ອງຖິ່ນ, ສະນັ້ນຖ້າຊາວກະສິກອນ ກຳ ລັງປູກ, ພວກເຂົາຄວນຈະສາມາດຄຸ້ມຄອງລະບົບທັງ ໝົດ ເຊັ່ນ: ເປືອກຖົ່ວດິນ.

ແນວພັນຖົ່ວດິນ

1. ຊະນິດຂອງ Sor Khor 38 ມີພຸ່ມໄມ້ຊື່. ເວລາເກັບກ່ຽວຂອງຝັກສົດແມ່ນ 85-90 ວັນ, ຝັກແກ່ໃນເວລາ 95-105 ວັນ. ມີເມັດ 3-4 ເມັດຕໍ່ຝັກ. ເປືອກຫຸ້ມເມັດສີແດງມີນ້ ຳ ໜັກ 100 ເມັດ 38.90 ກຼາມໃຫ້ຜົນຜະລິດສົດສົດ 510 ກິໂລຕໍ່ຣາຍ. ໝາກ ເດືອຍແຫ້ງໃຫ້ຜົນຜະລິດ 250 ກິໂລຕໍ່ໄລ່ ເໝາະ ສຳ ລັບການບໍລິໂພກໃນຮູບແບບຂອງຖົ່ວຕົ້ມສົດ.

2. ປະເພດ Lampang ມີພຸ່ມໄມ້ຊື່. ເວລາເກັບກ່ຽວ: 85-90 ຝັກ, ແກ່ໃນເວລາ 95-110 ວັນ, ກົ່ງລົງໃສ່ຕົ້ນຂອງຕົ້ນໄມ້. ມີເມັດ 3-4 ເມັດຕໍ່ຝັກ. ເປືອກຫຸ້ມເມັດສີບົວມີນ້ ຳ ໜັກ 100 ເມັດ 40.60 ກຼາມໃຫ້ຜົນຜະລິດອອກເປັນເຫັດແຫ້ງປະມານ 280 ກິໂລ. ເໝາະ ແກ່ການບໍລິໂພກໃນຖົ່ວຕົ້ມສົດ

3. Tainan 9 ຊະນິດ ມີພຸ່ມໄມ້ຊື່. ໄລຍະເວລາເກັບກ່ຽວ 95-105 ວັນ, ໜໍ່ ໄມ້ຢູ່ສ່ວນກົກຂອງຕົ້ນໄມ້ ມັນມີ 2 ເມັດຕໍ່ຝັກ, ເປືອກຫຸ້ມເປັນສີບົວ, ມີນ້ ຳ ໜັກ 100 ເມັດ, 42,40 um, ໃຫ້ຜົນຜະລິດແຫ້ງ 260 ກິໂລຕໍ່ເມັດ. ເໝາະ ສຳ ລັບໃຊ້ໃນເປືອກ ໜຽວ (ແກ່ນ, ແກ່ນ)

4. ຂອນແກ່ນ 4 ຊະນິດ ມີພຸ່ມໄມ້ຊື່. ເວລາເກັບກ່ຽວຂອງຝັກສົດແມ່ນ 85-90 ວັນ, ຝັກແມ່ນແກ່ເຕັມທີ່ໃນເວລາ 95-100 ວັນ, ຝັກໄດ້ຖືກໂຄນຢູ່ສ່ວນກົກຂອງຕົ້ນໄມ້. ເສັ້ນໃນຝັກຈະແຈ້ງ, ມີເມັດ 3-4 ເມັດຕໍ່ຝັກ, ເປືອກຫຸ້ມສີບົວມີນ້ ຳ ໜັກ 100 ເມັດຂະ ໜາດ 47,10 ກຼາມໃຫ້ຜົນຜະລິດຝັກສົດ 590 ກິໂລຕໍ່ໄຮ່. ໝາກ ເດືອຍແຫ້ງໃຫ້ຜົນຜະລິດ 270 ກິໂລ / ໄລ່. ມັນ ເໝາະ ສົມທີ່ຈະໃຊ້ເປັນສອງຮູບແບບຄື: ຖົ່ວຕົ້ມສົດແລະກະປcanອງ.

5. ຂອນແກ່ນ 5 ຊະນິດ ມີຮູບຊົງຕົ້ນກ້ວາງແລະຕັ້ງຊື່. ເວລາເກັບກ່ຽວໄດ້ 90-110 ວັນ, ປົ່ງເປືອກອອກທີ່ໂຄນຂອງຕົ້ນໄມ້ ສາຍຢູ່ເທິງຝັກຈະແຈ້ງ, ມີ 2 ເມັດຕໍ່ຝັກ, ເປືອກຫຸ້ມເມັດແມ່ນສີບົວເຂັ້ມ, ມີນ້ ຳ ໜັກ 100 ເມັດ, 51,10 ກຼາມ, ໃຫ້ຜົນຜະລິດ 300 ກິໂລກຣາມຕໍ່ໄຮ່. ເໝາະ ສຳ ລັບໃຊ້ໃນຮູບແບບຂອງຫອຍນາງລົມ.

6. ແນວພັນຂອນແກ່ນ , ດອກໄມ້ 6 ຊັ້ນ, ກ້ວາງ, ອອກດອກ 21-25 ວັນ, ເກັບກ່ຽວ 110-120 ວັນ, ຝັກມີຮູບແບບທີ່ຊັດເຈນ, 2 ເມັດຕໍ່ຝັກ, ເປືອກຫຸ້ມສີບົວ, ນໍ້າ ໜັກ 100 ເມັດ, 67,4 ກຼາມ, ຜົນຜະລິດ 400 ກິໂລກຣາມ, ມີ 6 ເມັດ ອາທິດຂອງການ dormancy, ອົດທົນຈົນເຖິງ blight.

7. ຂອນແກ່ນ 60-1 ຊະນິດ ມີພຸ່ມໄມ້ຊື່. ໄລຍະເວລາເກັບກ່ຽວ 95-105 ວັນ, ໜໍ່ ໄມ້ຢູ່ສ່ວນກົກຂອງຕົ້ນໄມ້ ມີ 2 ຝັກທີ່ຊັດເຈນຕໍ່ຝັກ, ເປືອກຫຸ້ມສີບົວມີນ້ ຳ ໜັກ 100 ເມັດ 45.90 ກຼາມ, ໃຫ້ຜົນຜະລິດຝັກແຫ້ງ 270 ກິໂລຕໍ່ເມັດ. ເໝາະ ສຳ ລັບໃຊ້ໃນເປືອກຫອຍ

8. ຂອນແກ່ນ 60-2 ແນວພັນ ມີພຸ່ມໄມ້ຊື່. ໄລຍະເວລາເກັບກ່ຽວຂອງຝັກສົດແມ່ນ 85-90 ວັນ, ຝັກແກ່ໃນເວລາ 95-105 ວັນ, ຝັກຈະຖືກລອກຢູ່ສ່ວນກົກຂອງຕົ້ນໄມ້, ເສັ້ນຝັກແລະຝັກຈະເຫັນໄດ້ຢ່າງຈະແຈ້ງ 3-4 ເມັດຕໍ່ຝັກ, ເປືອກຫຸ້ມສີບົວມີນໍ້າ ໜັກ 100 ເມັດ ແກ່ນ 40.70 ກຼາມ. ສົດ, 570 ກິໂລຕໍ່ໄລ່ ໝາກ ເດືອຍແຫ້ງໃຫ້ຜົນຜະລິດ 270 ກິໂລ / ໄລ່. ເໝາະ ສຳ ລັບການບໍລິໂພກໃນຮູບແບບຂອງຖົ່ວຕົ້ມສົດ.

9. ຂອນແກ່ນ 60-3 ຊະນິດ ມີພຸ່ມໄມ້ກ້ວາງແລະເຄິ່ງ ໜຶ່ງ. ຝັກຈະກະແຈກກະຈາຍໄປຕາມສາຂາທີ່ ນຳ ໄປສູ່ດິນເຮັດໃຫ້ຝັກເກີດໃນເວລາດຽວກັນ. ເວລາເກັບກ່ຽວ 110-120 ວັນ, ສາຍທີ່ຈະແຈ້ງໃນຝັກ, 2 ເມັດຕໍ່ຝັກ, ເປືອກຫຸ້ມສີບົວແລະສີສົ້ມອ່ອນ, ນໍ້າ ໜັກ 100 ເມັດ, ເມັດ 76.20 ກຼາມໃຫ້ຜົນຜະລິດ 380 ກິໂລກຣາມຕໍ່ໄລ່. ມັນ ເໝາະ ສົມກັບການ ນຳ ໃຊ້ໃນຮູບແບບຂອງເມັດ ສຳ ລັບແປຮູບເປັນຜະລິດຕະພັນເຊັ່ນ: ຖົ່ວເຫຼືອງ, ຖົ່ວ, ມັນເບີ, ແກ່ນຂົ້ວ, ເມັດພັນ 60 ວັນຫຼັງຈາກເກັບກ່ຽວ. ໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂໂດຍການ ນຳ ໃຊ້ວິທີແກ້ທີ່ລະລາຍຂອງອີເທີ, ຫົດເມັດກ່ອນການປູກ. ຫຼືປະປ່ອຍເມັດໄວ້ຈົນກ່ວາໃນຕອນທ້າຍຂອງໄລຍະເວລານອນຂອງພວກເຂົາແລະຫຼັງຈາກນັ້ນໃຊ້ພວກມັນເພື່ອປູກ ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ມັນຄວນຈະເອົາໃຈໃສ່ວ່າເມັດທີ່ຍັງເຫຼືອໃນໄລຍະເວລາທີ່ຍັງຄ້າງຄາຈະເຮັດໃຫ້ການແຕກງອກຂອງມັນເສື່ອມໄວ. ຖົ່ວດິນເຫຼົ່ານີ້ທົນທານຕໍ່ພະຍາດອ່ອນໆ, ຜື່ນ, ພະຍາດໃບແລະການຕໍ່ຕ້ານກັບແມງໄມ້ປານກາງ. ມັນໃຫ້ຜົນຜະລິດສູງຫຼາຍໃນດິນທີ່ອຸດົມສົມບູນ, ປານກາງຫາສູງ. ແລະຄວນມີຄວາມຊຸ່ມຊື່ນພຽງພໍຕະຫຼອດຊີວິດທີ່ເຕີບໃຫຍ່

10. Kalasin 2 ຫຼື Phrachan (KAC 431) ປະເພດຖົ່ວດິນ KAC 431 ມີຫຼາຍຊື່ທາງການຄ້າເຊັ່ນ: ແນວພັນຖົ່ວດິນ. ຖົ່ວເຫຼືອງ, ຖົ່ວ Jumbo, ຖົ່ວເຫຼືອງ, ຖົ່ວ Queen, ຖົ່ວເຫຼືອງ, ຖົ່ວ Royal etc.

ການກະກຽມແນວພັນຖົ່ວດິນ

1. ເລືອກແນວພັນ ໃໝ່ ທີ່ມີເປີເຊັນການແຕກງອກຂອງເມັດສູງກວ່າ 70 ເປີເຊັນຫຼືຫຼາຍກວ່ານັ້ນ. ໂດຍການທົດສອບການແຕກງອກກ່ອນການປູກ
2. ປົນເມັດພັນທີ່ມີສານເຄມີເພື່ອປ້ອງກັນການເນົ່າເປື່ອຍ. ແລະການເນົ່າເປື່ອຍທີ່ເກີດຈາກແມ່ພິມ ໂດຍການໃຊ້ຂີ້ເຜີ້ງຕາ (Vitavax) ສົມທົບກັບ Carbendasim ຫຼືສານເຄມີທີ່ຂາຍໃນຕະຫລາດ, ອັດຕາທີ່ແນະ ນຳ ຖ້າ rhizobium ລວມເຂົ້າກັນ, ສານເຄມີທີ່ບໍ່ມີຜົນກະທົບຕໍ່ rhizobium ຄວນໄດ້ຮັບການຄັດເລືອກ.
3. ໃນກໍລະນີການໃຊ້ Khon Kaen 60-3 (ຖົ່ວດິນ, ແກ່ນ jumbo), ມັນ ຈຳ ເປັນຕ້ອງ ທຳ ລາຍໄລຍະເວລານອນໂດຍການໃຊ້ສານເຂັ້ມຂຸ້ນ ethyl 3%, 9,5 ml ຕໍ່ນ້ ຳ 1 ລິດ, ຫົດເມັດເພື່ອໃຫ້ມັນປຽກແລະປະໄວ້ 1 ມື້ກ່ອນການປູກ

ການກະກຽມດິນ ສຳ ລັບການປູກຖົ່ວດິນ

ສິ່ງທີ່ຊາວກະສິກອນຄວນປະຕິບັດໃນການປູກຖົ່ວດິນໃນຂັ້ນຕອນການກະກຽມດິນແມ່ນວ່າດິນຕ້ອງໄດ້ຖືກຖົມ. ຄວນປັບຄວາມເປັນກົດແລະທາດດ່າງ (pH) ໃນລະຫວ່າງ 5.5-6,5, ການປັບດິນໃຫ້ ເໝາະ ສົມຈະຊ່ວຍໃຫ້ສານອາຫານຂອງພືດລະລາຍ. ແລະມັນມີປະໂຫຍດໃຫ້ຮາກຕົ້ນໄມ້ໄດ້ຮັບຄວາມສົນໃຈຕໍ່ການເຕີບໃຫຍ່ແລະຜົນຜະລິດຂອງມັນ. ໃນດິນທີ່ມີຄວາມເປັນດ່າງສູງຄວນໃສ່ຝຸ່ນແລະຝຸ່ນຊີວະພາບ.

ການກະກຽມດິນ

1. ຢູ່ໃນພື້ນທີ່ທີ່ບໍ່ມີຫຍ້າ ສາມາດໄຖໄຖເປີດແລະຫວ່ານເມັດໄດ້ ຖ້າບໍ່ມີການກະກຽມດິນ
2. ຢູ່ໃນເຂດທີ່ມີຫຍ້າດົກ ໜາ ຄວນໄຖດິນໃຫ້ເລິກ 10-20 ຊມປະມານ 1-2 ຄັ້ງ.
3. ການປູກໃນລະດູແລ້ງໂດຍໃຊ້ນໍ້າຊົນລະປະທານ. ຫລັງຈາກຝັງດິນແລ້ວ ຄວນປູກຫຍ້າລ້ຽງສັດ. ຄວາມກວ້າງຂອງສັນຕາມລວງຍາວຂື້ນກັບດິນ. ຖ້າດິນ ໜາ ແໜ້ນ, ໃຊ້ທາງຮ່ອມແຄບ, 0.6-1.0 ແມັດ, ສາມາດປູກຖົ່ວດິນໄດ້ 2 ແຖວ, ຖ້າດິນດີ, ຄວາມກວ້າງອາດຈະຂະຫຍາຍໄດ້ເຖິງ 1.5 ມ -4 ແຖວ

ສະຖານທີ່

ໄລຍະຫ່າງຂອງຖົ່ວດິນທີ່ດີທີ່ສຸດໂດຍທົ່ວໄປ ໄລຍະຫ່າງລະຫວ່າງແຖວແມ່ນ 40-60 ຊັງຕີແມັດ, ແລະໄລຍະຫ່າງລະຫວ່າງຂຸມແມ່ນ 10-20 ຊມ, ມີດອກໄມ້ປະມານ 1-3 ຕົ້ນຕໍ່ຂຸມຫລືພາຍໃນ 1 ແມັດຄວນມີ ຈຳ ນວນພືດທີ່ກະແຈກກະຈາຍ, 10 ຕົ້ນ, ປະມານ 5 ຕົ້ນ -8 ຊມເລິກ, ແລະໃຊ້ແກ່ນ 20-25 ກລ. ຝັກແຫ້ງຕໍ່ ໜຶ່ງ ໄຮ່ ສຳ ລັບ ໝາກ ຖົ່ວແລະແກ່ນ, ເມັດໃຫຍ່ຫລືນ້ອຍສາມາດເຕີບໃຫຍ່ແລະບໍ່ມີຜົນແຕກຕ່າງຫຍັງເລີຍ. ແຕ່ໃນຂັ້ນຕອນການປູກຄວນແຍກດ້ວຍຂະ ໜາດ ແກ່ນ. ມີເມັດໃຫຍ່ທີ່ຈະປູກເປັນກຸ່ມດຽວກັນ ສຳ ລັບເມັດພັນຂະ ໜາດ ນ້ອຍຫາກາງ, ພວກມັນຖືກແຍກອອກເປັນກຸ່ມ. ເພື່ອບັນລຸການເຕີບໂຕທີ່ເປັນເອກະພາບໃນພື້ນທີ່ ກຸ່ມແນວພັນນ້ອຍໆສາມາດເຕີບໃຫຍ່ແລະໃຫ້ຜົນຜະລິດໄດ້ດີ. ເຊັ່ນດຽວກັນກັບກຸ່ມໃຫຍ່

ຫົດນ້ຳ ຖົ່ວດິນ

• ທ່ານ ຈຳ ເປັນຕ້ອງຫົດນ້ ຳ ທຸກໆ 10-15 ວັນຢ່າປ່ອຍໃຫ້ຖົ່ວດິນຂາດນ້ ຳ ໃນຊ່ວງເວລາອອກດອກ (30-40 ມື້ຫຼັງຈາກການແຕກງອກ) ແລະເຂັມ. ເພາະມັນຈະເຮັດໃຫ້ຜົນຜະລິດຫຼຸດລົງຫຼາຍ
• ໃນຊ່ວງລະດູຝົນ, ຄວນມີແຫຼ່ງນໍ້າທີ່ສາມາດຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນຄວາມເສຍຫາຍຖ້າຖົ່ວດິນແຫ້ງ.
• ໃນຊ່ວງລະດູແລ້ງ ອີງໃສ່ນ້ ຳ ຊົນລະປະທານ ຄວນຄວບຄຸມນໍ້າບໍ່ໃຫ້ຊຸ່ມເກີນໄປ. ສິ່ງນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ຖົ່ວດິນທຸກຍາກເຕີບໃຫຍ່ແລະເນົ່າເປື່ອຍໄດ້ງ່າຍແລະຢ່າປ່ອຍໃຫ້ຖົ່ວດິນຂາດນ້ ຳ ຈົນກວ່າມັນຈະສະແດງອາການຂອງ wilting. ໃນການສະ ໜອງ ນໍ້າ, ມັນບໍ່ຄວນມີນ້ ຳ ຖ້ວມຫລັງຈາກປູກ. ການຊົນລະປະທານຂະ ໜາດ ນ້ອຍແຕ່ເລື້ອຍໆຈະສົ່ງຜົນໃຫ້ ໝາກ ຖົ່ວດິນມີຄຸນນະພາບດີແລະມີຄຸນນະພາບຫຼາຍກ່ວາການຫົດນ້ ຳ ທີ່ໃຫຍ່ແຕ່ເລື້ອຍໆ.

ຝຸ່ນຖົ່ວດິນ

ກ່ອນການຈະເລີນພັນ, ຄວນວິເຄາະການຈະເລີນພັນຂອງດິນ. ໂດຍການສົ່ງຕົວຢ່າງດິນໄປວິເຄາະທີ່ພະແນກກະສິ ກຳ ພະແນກພັດທະນາທີ່ດິນຫຼືກົມສົ່ງເສີມກະສິ ກຳ ເພື່ອຄັດເລືອກເອົາຝຸ່ນທີ່ຖືກຕ້ອງແລະ ເໝາະ ສົມ ສຳ ລັບ ຄຳ ແນະ ນຳ ທົ່ວໄປໃນດິນ ໜຽວ ຫລື loam. ຄວນເພີ່ມປຸຍເຄມີໃນອັດຕາຕໍ່ໄປນີ້

• Loam ໃນອັດຕາ 3-9-0 ກິໂລ / ຣົດຂອງ N-P2 O5 - K2 O
• ດິນຊາຍ loam ທີ່ມີອັດຕາ 3-9-6 ກິໂລ / ຣູມຂອງ N-P2 O5 - K2 O ຫລືເພີ່ມສູດປຸfertilizerຍ 12-24-12 ໃນອັດຕາ 25 ກລ / ຣາຍ.

ພະຍາດຕົ້ນຕໍຂອງຖົ່ວດິນແລະການປ້ອງກັນແລະ ກຳ ຈັດຂອງມັນ

1. ການເນົ່າເປື່ອຍຫລືການເນົ່າເປື່ອຍຂອງ ລຳ ຕົ້ນແມ່ນບໍ່ມີ.

• ສາເຫດ: Aspergillus niger.
• ອາການ: ມີສີເຫລືອງ, ຍຸບລົງແລະຮາກເປັນສີນ້ ຳ ຕານ. ພົບເຫັນຮອຍ ດຳ ສີ ດຳ ປົກຄຸມບາດແຜ. ເມື່ອຖືກລອກລົງ, ລຳ ຕົ້ນຈະຖືກຮາກອອກຈາກຮາກ.
• ໄລຍະການລະບາດ: ເປັນໄລຍະທີ່ຮຸນແຮງໃນໄລຍະການກ້າເບ້ຍ, ອາຍຸ 1-4 ອາທິດ, ຢູ່ໃນດິນທີ່ມີດິນຊາຍຫຼືດິນຊາຍ. ອຸນຫະພູມດິນແລະອາກາດສູງ 30-35 ອົງສາເຊ.
• ການປ້ອງກັນ:
  - ບໍ່ຄວນປູກດ້ວຍເມັດທີ່ເກັບຮັກສາໄວ້ດົນເກີນໄປ
  - ແກ່ນກ່ອນປູກດ້ວຍສານເຄມີ benomyl + mancoceb, carboxin ແລະ iprodione
  - ການເກັບກ່ຽວຖົ່ວດິນຕາມອາຍຸຂອງຊະນິດ.

2. ການເນົ່າເປື່ອຍຂອງ ລຳ ຕົ້ນຫຼືການເນົ່າເປື່ອຍ (Sclerotium stem rot)

• ສາເຫດ: Sclerotium rolfsii.
• ອາການຕ່າງໆ: ກິ່ງງ່າແລະ ລຳ ຕົ້ນເປັນຕຸ່ມ. ມີບາດແຜພົບໃນ ໜ້າ ດິນ. ພື້ນທີ່ທີ່ຖືກ ທຳ ລາຍຈະມີເສັ້ນໃຍສີຂາວ. ລວມທັງເມັດ sclorotia ເຊື້ອເຫັດສີຂາວ ໂດຍສະເພາະໃນເຂດທີ່ມີການປູກພືດຫລາຍເກີນໄປ ແລະທົດແທນບ່ອນດຽວກັນ ພົບເຫັນພືດທີ່ມີພະຍາດຫລັງຈາກປູກເພື່ອເກັບກ່ຽວ.
• ໄລຍະລະບາດ: ພົບໃນລະດູຝົນ, ສະພາບທີ່ມີຄວາມຊຸ່ມຊື່ນສູງ. ຫລືຝົນຫຼາຍ
• ມາດຕະການຄວບຄຸມ:
  - ການປູກພືດ ໝູນ ວຽນ, ການປູກພືດທີ່ບໍ່ແມ່ນ ໝາກ ໄມ້ເຊັ່ນ: ຂີ້ກະເທີ
  - ການ ກຳ ຈັດອອກຈາກພະຍາດເລີ່ມຕົ້ນ ການ ທຳ ລາຍພືດ
  - ການເກັບກ່ຽວຖົ່ວດິນຕາມອາຍຸຂອງຕົ້ນໄມ້
  - ການສີດພົ່ນຢາຂ້າເຊື້ອເຫັດ. ອີງຕາມ ຄຳ ແນະ ນຳ ໃນຕາຕະລາງ 1

3 ພະຍາດໃບຈຸດ

• ສາເຫດ: ເຫັດ Cercospora arachidicola.
• ອາການ: ມີຮອຍແປ້ວສີ ດຳ ຫຼືສີນ້ ຳ ຕານ, ຂະ ໜາດ ປະມານ 1-8 ມມ, ແຄມຂອງບາດແຜອາດຈະມີວົງສີເຫລືອງອ້ອມຕົວ. ຂັ້ນ ທຳ ອິດແມ່ນພົບຢູ່ໃບລຸ່ມ, ຕໍ່ມາແຜ່ລາມໄປຫາໃບເທິງ, ອາການຮຸນແຮງເຮັດໃຫ້ໃບສີເຫຼືອງ. ແຄມຂອງໃບມີການບິດເບືອນ, ເຜົາ, ແຫ້ງ, ດຳ ແລະລົ້ມກ່ອນໄວອັນຄວນ. ພະຍາດນີ້ພົບໃນສວນປູກທັງ ໝົດ. Spores blown ໂດຍລົມແລະນ້ໍາ. ມັນແຜ່ລາມໂດຍນົກແລະແມງໄມ້, ເຊິ່ງມັກຈະກ່ຽວຂ້ອງກັບເຊື້ອເຫັດທີ່ມີກິ່ນ.
• ໄລຍະລະບາດ: ລະບາດຮ້າຍແຮງໃນລະດູຝົນ ໂດຍສະເພາະໃນສະພາບຝົນໃນ 6-7 ວັນຕິດຕໍ່ກັນ
• ການປ້ອງກັນ:
  - ເຜົາສິ່ງເສດເຫຼືອຂອງພືດທີ່ເປັນພະຍາດຫລັງຈາກເກັບກ່ຽວ - ເກັບກ່ຽວ
  ພືດເຊັ່ນຖົ່ວເຫຼືອງ, ຖົ່ວແລະ ໝາກ ຂີ້ຫູດ
  - - ຂ້າເຊື້ອພະຍາດພືດ. ອີງຕາມ ຄຳ ແນະ ນຳ ໃນຕາຕະລາງ 1

ຕາຕະລາງ 1: ການ ນຳ ໃຊ້ຕົວແທນປ້ອງກັນພະຍາດຖົ່ວດິນ

ພະຍາດ	ສານເຄມີ	ອັດຕາການ ນຳ ໃຊ້ /	ວິທີການ ນຳ ໃຊ້ / ອັດຕາການ ນຳ ໃຊ້	ແຈ້ງການ
ການເນົ່າເປື່ອຍຮາກຫລືຮາກຮາກແມ່ນແຕກ.	- Captapol - Thiram	ໃຊ້ສານເຄມີ 1 ບ່ວງແກງຕໍ່ເມັດ 1 ກິໂລ.	ຄຸ້ນແກ່ນກ່ອນທີ່ຈະປູກ.	Captan ຫຼື PCnB ອາດຈະຖືກໃຊ້ແທນ.
ລຳ ຕົ້ນຫລື ລຳ ຕົ້ນເນົ່າເປື່ອຍສີຂາວ	- Carboxy - PCNB	ໃຊ້ກະແລັມ 2 ກ້ອນຕໍ່ນ້ ຳ 20 ລິດ.	ສີດສານທີ່ຢູ່ສ່ວນກົກຂອງພືດ 2-3 ຄັ້ງ, ແຍກກັນ 10 ວັນ.	ມັນອາດຈະຖືກ ນຳ ໃຊ້ເພື່ອພວນແກ່ນຖ້າວ່າພື້ນທີ່ປູກຕົ້ນໄມ້ພົບວ່າມີພະຍາດນີ້ຫລາຍໃນລະດູການກ່ອນ.
ຈຸດໃບແລະແມ່ພິມພົມ	- ສ່ວນປະສົມຂອງ benomil ແລະ mankoseb - chlorothalonil - ທອງແດງແລະ mania -triphhenyl acetate ປະສົມ .	ປະສົມນ້ ຳ ແລະສີດໂດຍໃຊ້ແກງ 2-4 ບ່ວງ / ນ້ ຳ 20 ລິດ.	ເມື່ອພົບການລະບາດໃນໄລຍະເວລາອອກດອກຈົນເຖິງຝັກທີ່ຕິດຢູ່, ຈົ່ງສີດສານດັ່ງກ່າວ 3-5 ຄັ້ງ, ແຍກກັນ 7-14 ວັນ, ຂື້ນກັບຄວາມຮ້າຍແຮງຂອງພະຍາດ.	ພະຍາດໃບໄມ້ອາດຈະທົນທານຕໍ່ກັບ benomil, ປ່ຽນເປັນອາຊິດຊາຮີມີນຽມໂດຍໃຊ້ພຽງແກງ ໜຶ້ງ 1 ບ່ວງແກງ.

ເຄືອຕົດຫມາ (ໃບນ້ອຍ)

ການນຳໃຊ້

• ອາຫານ
• ພືດເປັນຢາ
• ພືດປະດັບ

 ຊື່ວິທະຍາສາດ / ຕະກຸນ

• Paederia linearis Hook.f / RUBIACEAE

 ຊື່ພ້ອງ

• Hondbesseion lineare (Hook.f.) Kuntze

 ຊື່ອື່ນ

• ໄທ: ຕຳຍານຕົວຜູ້, ເຄືອຕົດໝາ, ຫຍ້າຕົດໝາ, ພັງໂຫມ, ຍ່ານພາໂຫມ, ຕົດໝູຕົດໝາ ແລະ ຫຍ້າຕົດໝູຕົດໝາ.
• ອັງກິດ: Fever vine.

ສະຖານະພາບການອະນຸລັກ

Least Concern

ລັກສະນະພືດສາດຂອງເຄືອຕົດຫມາ

ລຳຕົ້ນເປັນເຄືອຂະໜາດນ້ອຍ, ເນື້ອໄມ້ອ່ອນ, ມີຂໍ້, ຂະໜາດເສັ້ນຜ່າສູນກາງ 2.8-5 ຊມ, ມີກິ່ນເໝັນ, ທຸກພາກສ່ວນມີຢາງສີຂາວ, ຍອດອ່ອນ, ກ້ານໃບ, ກ້ານຊໍ່ດອກ ແລະ ໝາກມີຂົນສັ້ນປົກຄຸມຢ່າງໜາແໜ້ນ. ໃບດ່ຽວ, ອອກຮຽງກົງກັນຂ້າມຕາຂໍ້, ຮູບຫອກ, ກ້ວາງ 1-2 ຊມ, ຍາວ 7.1-12 ຊມ, ໂຄນໃບຮູບຫົວໃຈ, ຂອບລຽບ, ປາຍແຫຼມ ຫຼື ຮຽວຍາວ, ແຜ່ນໃບໜາ, ຜິວໃບຂ້ອນຂ້າງເຂັ້ມ, ຜິວໃບລຽບທັງສອງດ້ານ ຫຼື ມີຂົນສັ້ນກະຈາຍຫ່າງໆ. ກ້ານໃບກົມ, ຍາວ 1.2-2.3 ຊມ. ຊໍ່ດອກອອກບໍລິເວນງ່າມໃບ ແລະ ປາຍຍອດ, ຍາວ 15-25 ຊມ. ດອກຍ່ອຍມີຈຳນວນຫຼາຍ, ອອກແບບກະຈຸກ, ຮູບຈວຍ. ກາບດອກມີ 5-6 ແສກ, ສີຂຽວ, ມີຂົນສີຂາວປົກຄຸມຢ່າງໜາແໜ້ນ. ກີບດອກເຊື່ອມຕິດກັນເປັນຫຼອດຍາວ 2-4 ຊມ, ປາຍແຍກອອກເປັນ 5 ແສກ, ເປັນວັກຕື້ນ, ສີມ່ວງ, ມີຂົນສີຂາວປົກຄຸມຢ່າງໜາແໜ້ນ. ເຕົ້າໄຂ່ຈັບລຸ່ມ. ໝາກຮູບໄຂ່ ຫຼື ຮູບກົມ, ກ້ວາງ 0.4-0.5 ຊມ, ຍາວ 0.5-0.7 ຊມ.

ການນຳໃຊ້ເຄືອຕົດຫມາ

ອາຫານ:

• ໃບ ແລະ ຍອດອ່ອນ: ກິນເປັນຜັກສົດກິນກັບແຈ່ວ, ກັບລາບ ແລະ ຕຳໝາກມ່ວງ ຫຼື ນຳມາຫຼວກກີນກັບແຈ່ວ.
• 
  

ສັບພະຄຸນຂອງເຄືອຕົດຫມາ: 

• ຮາກຂອງເຄືອຕົດຫມາ: ຝົນຍອດຕາແກ້ຕາຟາງ, ເຈັບຕາ ຫຼື ນຳມາຕົ້ມດື່ມແກ້ຕາມົວ ແລະ ຕາຟາງ, ຕົ້ມດື່ມເຮັດໃຫ້ປວດຮາກ, ຝົນທາແກ້ລິດຊີດວງທະວານໜັກ ແລະ ແກ້ອາການອາຫານບໍ່ຍ່ອຍ.
• ເຄືອ: ແກ້ທາດພິການ, ເປັນຢາອາຍຸວັນນະ, ແກ້ພະຍາດຕີນຊ້າງ, ແກ້ຕົວຮ້ອນ, ຮັກສາອາການອັກເສບຂອງເງືອກ, ແກ້ຖອກທ້ອງ, ຊ່ວຍຂັບລົມໃນລຳໄສ້, ແກ້ທ້ອງອືດທ້ອງເຟີ້, ເປັນຢາລະບາຍອ່ອນ, ຊ່ວຍຂັບພະຍາດພິດ, ແກ້ບີອັກເສບ, ໃຊ້ທາແຜທີ່ຖືກງູກັດ ແລະ ຊ່ວຍຖອນຜິດງູ.
• ໃບ: ເປັນຢາແກ້ອາການເຈັບແຂ້ວ (ໃບ, ໝາກ), ເປັນອາຫານບຳລຸງກຳລັງຄົນໄຂ້ ຫຼື ຄົນສູງອາຍຸ, ຕຳພອກແກ້ອາການເຈັບຫົວ, ແກ້ອາການເຈັບແສບເຈັບຮ້ອນ, ຊ່ວຍແກ້ພິດງູ, ເປັນຢາອາຍຸວັນນະ, ແກ້ທາດພິການ, ແກ້ຕານຊ້າງ, ແກ້ຕົວຮ້ອນ, ໄຂ້ສັ່ນ, ແກ້ອາການອັກເສບທີ່ເຫງືອກ, ເປັນຢາລະບາຍອ່ອນໆ, ແກ້ອາການອັກເສບຂອງບີ ແລະ ອາການຄັນຕາມຜິວໜັງ.
• ຍອດອ່ອນ: ໃຊ້ປະສົມເຂົ້າຕຳລັບຢາແກ້ທ້ອງອືດ, ຂັບລົມໃນລຳໄສ້, ບຳລຸງທາດ, ແກ້ອາການເຈັບທ້ອງ, ຈຸກສຽດແໜ້ນທ້ອງ, ຊ່ວຍຂັບນິິ້ວ (ເຄືອ, ຍອດ), ແກ້ອາການອັກເສບທີ່ບໍລິເວນຄໍ ແລະ ປາກ, ເປັນຢາຂັບນ້ຳນົມຂອງແມ່ຍິງ.
• ດອກ: ແກ້ໄຂ້ສັ່ນ ແລະ ຊ່ວຍຂັບນ້ຳນົມ.
• ໝາກ: ແກ້ໄຂ້ສັ່ນ, ໄອຫືດ, ແກ້ອາການຫຼອດລົມອັກເສບ, ທ້ອງໃຄ່ ແລະ ຮັກສາລິດຊີດວງ.
• ທັງຕົ້ນ: ເປັນຢາອາຍຸວັນນະ, ແກ້ອາການຕົວຮ້ອນ, ເປັນຢາຖອນພິດເຫຼົ້າ, ຢາສູບ ແລະ ພິດຈາກອາຫານ, ຊ່ວຍຂັບລົມ, ເປັນຢາແກ້ຖອກທ້ອງ, ຂັບພະຍາດພິດແມ່ທ້ອງ ແລະ ຕົ້ມດື່ມເປັນຢາຂັບປັດສະວະ.
• ທຸກພາກສ່ວນ: ເປັນຢາແກ້ໄຂ້, ຊ່ວຍຂັບເສມຫະ, ແກ້ຟົກບວມໃນທ້ອງ ແລະ ຊ່ວຍບຳລຸງທາດ.

 ໄມ້ປະດັບ: ປູກເປັນໄມ້ປະດັບຕາມຮົ້ວຮາວບ້ານ ເນື່ອງຈາກມີຂະໜາດນ້ອຍ ແລະ ມີດອກທີ່ງົດງາມ.

       ນອກຈາກນີ້ແລ້ວຮາກຍັງສາມາດນຳມາຕຳກັບຂ້າວໜຽວເຮັດໃຫ້ເຂົ້າພວງຂຶ້ນເຊັ່ນ: ເຂົ້າເຂບ. ແລ້ວຍັງສາມາດນຳມາເປັນອາຫານສັດໄດ້ອິກກ.

ສົ່ງເສີມເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ

ສົ່ງເສີມເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ

1. ການປູກ

ຢູ່ໃນລາວເຄື່ອງປ່າຂອງດົງທີ່ເປັນສິນຄ້າທັງໝົດ ແມ່ນໄດ້ມາຈາກປ່າທຳມະຊາດ ແລະ ມີການເກັບກູ້ແບບທີ່ບໍ່ຮັບປະກັນຄວາມຍືນນານເປັນປະຈຳ. ນອກຈາກໝາກແໜ່ງແລ້ວ, ຜະລິດຕະພັນເຄື່ອງປ່າຂອງດົງອື່ນ ແມ່ນມີການປູກຢ່າງຈຳກັດຫຼາຍ. ມີຫຼາຍຊະນິດເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ ທີ່ເປັນສິນຄ້າ ໄດ້ມາຈາກບ່ອນທີ່ຖາງປ່າເຮັດໄຮ່ (ເບິ່ງໃນຕາຕາລາງຂ້າງລຸ່ມ) ແລະ ໃນຈຳນວນນີ້ ກໍມີຫຼາຍຊະນິດທີ່ສາມາດປູກເອງໄດ້. ຢ່າງໄດກໍກີ ການຂາດປະສົບການ ແລະ ການທົດສອບ ວິທີການຂະຫຍາຍພັນ ທີ່ເປັນລະບົບ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ ການນຳເອົາຊະນິດເລົ່ານັ້ນມາປູກຍັງພົບບັນຫາ

ລ/ດ	ຊະນິດ	ສົ່ງອອກ	ຜະລິດຕະພັນ	ປະລິມານ(ໂຕນຕໍ່ປີ)
1	ແຂມ (Thysanolaena  maaaxima)	ປະເທດໄທ	ຟອຍ	200
2	ໝາກຕາວ(Arenga westerhoutii)	ປະເທດໄທ	ຂອງຫວານ	600
3	ປໍສາ (Broussonetia papyrifera)	ປະເທດໄທ	ເຈ້ຍ	500
4	ຍານ(Styrax tonkinensis)	ປະເທດຝຣັ່ງ	ນ້ຳຫອມ	50
5	ເປືອກເມືອກ(Boehmeria malabarica)	ປະເທດຈີນ	ກາວ ແລະ ທູບ	700
6	ເກດສະໜາ (Aquilaria sp)	ຕາເວັນອອກກາງ	ທູບ	20
7	ໜໍ່ຂົມ (Indosasa chinensis)	ປະເທດຈີນ	ໜໍ່ສົດ	200
8	ໝາກແໜ່ງ (Amomum sp)	ປະເທດຈີນ	ເປັນຢາ	500

ຕາຕະລາງທີ    ເຄື່ອງປ່າຂອງດົງຕົ້ນຕໍທີ່ໄດ້ມາຈາກການຖາງປ່າເຮັດໄຮ່ ໃນພາກເໜືອຂອງລາວ ພ້ອມຜົນຄໍາ ນວນບໍລິມາດສົ່ງອອກສຳລັບແຕ່ລະຜະລິດຕະພັນ

2. ການພັດທະນາພາກເອກະຊົນ

ເຖິງວ່າຊັກກະຍະພາບໃນການປຸງແຕ່ງ ແລະ ການເພີ່ມມູນຄ່າ ເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ ໃນປະຈຸບັນ ຍັງຈຳກັດກໍຕາມ, ອຸດສາຫະກຳເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ ກໍຍັງຢູ່ໃນລະດັບດີສົມຄວນຢູ່ ຢ່າເບິ່ງໃນແງ່ທີ່ເປັນປະເພດທີຍັງອ່ອນນ້ອຍດ້ານອຸດສະຫະກຳຢູ່. ປະຈຸບັນມີໂຮງງານຜະລິດເຄື່ອງເຟີນີເຈີຫວາຍ ຂະໜາດນ້ອຍ ແລະ  ກາງ ຢູ່ປະມານ 6-7 ແຫ່ງ ທີ່ຜະລິດ ເຄື່ອງໃຊ້ພາຍໃນ ແລະ ສົ່ງອອກ. ມີເຄື່ອງຫັດຖະກຳຫຼາຍປະເພດ ທີ່ຜະລິດໂດຍຊົນເຜົ່າຕ່າງໆ ເພື່ອຂາຍໃຫ້ແກ່ນັກທ່ອງທ່ຽວ ໃນແຫ່ງຕ່າງໆຂອງປະເທດ. ຜະລິດຕະພັນເລົ່ານີ້ ລວມມີເຄື່ອງຈັກສານ ແລະ ສາດໄມ້ປ່ອງ, ເຈ້ຍສາ ແລະ ຮູບຄວັດ. ຕະຫຼາດຫັດຖະກຳນີ້ ເຊື່ອກັນວ່າ ຍັງມີການດຕີບໂຕໄວຢູ່ ແຕ່ເຄື່ອງຫັດຖະກຳນັ້ນ ຍັງມັກຂາຍໃນລາຄາຖືກຢູ່ ຍ້ອນຄຸນນະພາບຍັງຕ່ຳ ແລະ ຍັງຕ້ອງໄດ້ປັບຄຸນນະພາບຕືມ.