ດິນ Soil

ດິນ

ດິນແມ່ນເກີດຈາກການຜຸພັງຂອງຫີນຕ່າງໆໂດຍໃຊ້ໄລຍະເວລາຍາວນານຫຼາຍປີ ເຊິ່ງຫີນທີ່ຜຸພັງເຫຼົ່ານີ້ມີຫຼາຍຂະໜາດ.

ເມື່ອປະສົມເຂົ້າກັບຊາກພືດ, ຊາກສັດ, ນໍ້າ ແລະ ອາກາດກໍ່ຈະກາຍເປັນເນື້ອດິນ.

ຄວາມສຳຄັນຂອງດິນຕໍ່ພືດ:

ດິນເຮັດໜ້າທີ່ເປັນສິ່ງຄໍ້າຈູນ ແລະ ຍຶດຈັບຮາກຂອງພືດ, ເປັນແຫຼ່ງໃຫ້ຄວາມຊຸ່ມຊື່ນ ຫຼື ແຫຼ່ງນໍ້າ, ໃຫ້ອາກາດ

ເພື່ອຫາຍໃຈແກ່ຮາກພືດ, ໃຫ້ແຮ່ທາດອາຫານຕ່າງໆທີ່ຈຳເປັນຕໍ່ການຈະເລີນເຕີບໂຕເຊັ່ນ: ໄນໂຕຣເຈນ, ຟົດສະຟໍ,

ໂພແຕັດຊຽມ ແລະ ທາດອື່ນໆ.

ປະເພດຂອງດິນ:

ດິນມີ 3 ປະເພດໃຫຍ່ໆຄື: ດິນໜຽວ, ດິນຊາຍ ແລະ ດິນຕົມ.

ດິນໜຽວ:

ປະກອບດ້ວຍດິນໜຽວ 60%, ຊາຍ 20% ແລະ ຊາຍແປ້ງ 20%. ມີເນື້ອດິນທີ່ລະອຽດຫຼາຍ ແລະ ເມື່ອປະສົມກັບ

ນໍ້າຈະມີຄວາມໜຽວ ຈົນສາມາດປັ້ນເປັນກ້ອນ ຫຼື ເສັ້ນຍາວໄດ້. ເປັນດິນທີ່ອູ້ມນໍ້າໄດ້ດີ, ມີຄວາມສາມາດໃນການ

ຍຶດຈັບ ແລະ ແລກປ່ຽນທາດອາຫານຂອງພືດໄດ້ປະລິມານສູງ, ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເໝາະສົມສຳລັບການປູກເຂົ້າ ຫຼື ພືດທ ີ່

ມັກດິນຊຸ່ມຊື່ນສູງເພາະສາມາດເກັບນໍ້າໄວ້ໄດ້ດົນ.

ດິນຊາຍ:

ປະກອບດ້ວຍຊາຍ 80%, ຊາຍແປ້ງ 10% ແລະ ດິນໜຽວ 10%. ເປັນດິນທີ່ມີຄວາມສາມາດໃນການລະບາຍນໍ້າ

ແລະ ອາກາດໄດ້ດີ, ເຮັດໃຫ້ບໍ່ສາມາດກັກເກັບນໍ້າໄດ້ດີ, ມີຄວາມອຸດົມສົມບູນຕໍ່າ. ເຊິ່ງພືດທີ່ນິຍົມປູກໃນດິນປະເພດ

ນີ້ສ່ວນໃຫຍ່ເປັນພືດບໍ່ມັກນໍ້າຫຼາຍເຊັ່ນ: ຖົ່ວດິນ, ມັນດ້າງ ແລະ ອື່ນໆ.

ດິນຕົມ:

ປະກອບດ້ວຍ ຊາຍ 40%, ຊາຍແປ້ງ 40% ແລະ ດິນໜຽວ 20%. ເປັນດິນປະເພດທີ່ມີເນື້ອຂ້ອນຂ້າງລະອຽດ

ແລະ ເມື່ອສຳຜັດຈະໜຽວນຸ່ມໆຕິດມື, ມີການລະບາຍນໍ້າໄດ້ປານກາງ ຖືໄດ້ວ່າຈັດເປັນດິນທີ່ເໝາະສົມກັບການເພາະ

ປູກທີ່ສຸດ ເຊິ່ງສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນພົບດິນປະເພດນີ້ຕາມແຄມແມ່ນໍ້າຕ່າງໆ ແລະ ປະຊາຊົນກໍ່ນິຍົມນຳໃຊ້ເຂົ້າໃນການປູກ

ພືດຜັກຕ່າງໆເຊັ່ນ: ຜັກກາດ, ຜັກບົ້ງ, ມັນຝຣັ່ງ, ຫົວກະລົດ ແລະ ອື່ນໆ.

ຊັ້ນດິນ:

ນັກທໍລະນີວິທະຍາໄດ້ກຳນົດຊັ້ນດິນ ໂດຍໃຊ້ລັກສະນະທາງກາຍຍະພາບອອກເປັນ 5 ຊັ້ນຄື:

ກ. ຊັ້ນໂອ (O) ເປັນຊັ້ນດິນເທິງສຸດມັກມີສີດຳ ປະກອບດ້ວຍອິນຊີວັດຖຸຫຼາຍ ຫຼື ຮີວມັສ, ເຊິ່ງເປັນຊາກພືດ, ຊາກສັດ

ເຮັດໃຫ້ເປັນຊັ້ນດິນທີ່ມີຄວາມອຸດົມສົມບູນທີ່ສຸດ ມີສິ່ງທີ່ມີຊີວິດອາໄສຢູ່ຫຼາຍໃນຊັ້ນນີ້ເຊັ່ນ: ຂີ້ກະເດືອນ, ຕົວອ່ອນ

ຂອງແມງໄມ້ ແລະ ອື່ນໆ. ດິນຊັ້ນນີ້ ສ່ວນໃຫຍ່ພົບໃນພື້ນທີ່ປ່າທຳມະຊາດ.

ຂ. ຊັ້ນເອ (A) ເປັນດິນຊັ້ນເທິງເປັນຊັ້ນທີ່ມີນໍ້າຊຶມຜ່ານຫຼາຍທີ່ສຸດ, ດິນຊັ້ນເອສ່ວນໃຫຍ່ປະກອບດ້ວຍແຮ່ ແລະ ອິນ

ຊີວັດຖຸທີ່ຍ່ອຍສະຫຼາຍສົມບູນແລ້ວເຮັດໃຫ້ດິນມີສີເຂັ້ມ. ໃນພື້ນທີ່ກະສິກຳດິນຊັ້ນເອມີການຖືກໄຖພວນດິນ, ມີການ

ປັບປຸງ ຫຼື ປະສົມກັບອິນຊີວັດຖຸ ແລະ ປຸ໋ຍເຄມີຕ່າງໆໃນການຜະລິດ. ໂດຍປົກກະຕິໂຄງສ້າງຂອງດິນຊັ້ນເອຈະເປັນ

ກ້ອນກົມໆ ແຕ່ຖ້າດິນເກີດມີການອັດແໜ້ນໂຄງສ້າງຂອງດິນຊັ້ນນີ້ກໍ່ຈະກາຍເປັນແຜ່ນ.

ຄ. ຊັ້ນບີ(B) ເປັນດິນຊັ້ນລຸ່ມເນື້ອດິນ ແລະ ໂຄງສ້າງເປັນແບບກ້ອນສີ່ຫລ່ຽມ ຫຼື ເປັນແທ່ງ, ເຊິ່ງເກີດຈາກການຊະ

ລ້າງແຮ່ທາດຕ່າງໆຜ່ານຊັ້ນເອ ລົງມາສະສົມໃນຊັ້ນບີໃນເຂດອາກາດຮ້ອນຊຸ່ມດິນຊັ້ນນີ້ສ່ວນໃຫຍ່ຈະມີສີນໍ້າຕານແດງ

ເນື່ອງຈາກການສະສົມຂອງທາດເຫຼັກ.

ງ. ຊັ້ນຊີ(C) ເກີດຈາກການຜຸພັງຂອງຫີນກຳເນີດດິນ ໃນຊັ້ນນີ້ຈະບໍ່ມີການຕົກຕະກອນຂອງວັດຖຸຈາກການເຊາະລ້າງ

ແລະ ບໍ່ມີການສະສົມຂອງອິນຊີວັດຖຸ.

ຈ. ຊັ້ນອາ(R) ເປັນຊັ້ນຂອງວັດຖຸຕົ້ນກຳເນີດດິນ ຫຼື ຫີນດານເປັນຊັ້ນດິນທີ່ມີແຕ່ຫີນແຂງຮຽງຕົວກັນແໜ້ນເຮັດໃຫ້ບໍ່ມີ

ການສະສົມຂອງແຮ່ທາດ ແລະ ບໍ່ມີການຊຶມຜ່ານຂອງນໍ້າໄດ້.

ສາເຫດການເຊາະເຈື່ອນ ແລະ ຊຸດໂຊມຂອງດິນ

ກ. ການເຊາະເຈື່ອນຂອງດິນດ້ວຍນໍ້າ ເມື່ອຝົນຕົກເຮັດໃຫ້ນໍ້າມີປະລິມານຫຼາຍຕົກກະທົບໃສ່ໜ້າດິນໂດຍກົງ ເຮັດໃຫ້

ເກີດມີການເຊາະໜ້າດິນໃຫ້ລອຍໄປກັບນໍ້າເຊິ່ງລະດັບຄວາມຮຸນແຮງໃນການເຊາະລ້າງຈະກິນພື້ນທີ່ກວ້າງ ຫຼື ໜ້ອຍ

ຫຼາຍເທົ່າໃດແມ່ນຂຶ້ນກັບລະດັບຄວາມຮຸນແຮງຂອງຝົນ ແລະ ປະລິມານພືດທີ່ປົກຄຸມໜ້າດິນ.

ຂ. ການຕັດໄມ້ທຳລາຍປ່າ, ການເຜົາປ່າເພື່ອທຳການຜະລິດເຮັດໃຫ້ໜ້າດິນເປີດ ແລະ ຖືກເຊາະລ້າງໂດຍນໍ້າ ແລະ

ລົມ, ເມື່ອຝົນຕົກແຮງນໍ້າຈະເຊາະລ້າງເອົາດິນທີ່ອຸດົມສົມບູນໄປກັບນໍ້າເຮັດໃຫ້ດິນມີຄຸນນະພາບຊຸດໂຊມລົງ.

ຄ. ການປູກພືດ, ການກະກຽມດິນ ແລະ ປູກພືດທີ່ບໍ່ຖືກວິທີ ຈະກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມເສຍຫາຍກັບດິນຫຼາຍຢ່າງເຊັ່ນ:

ໄຖພວນດິນໃນຂະນະທີ່ດິນແຫ້ງເຮັດໃຫ້ດິນທີ່ອຸດົມສົມບູນປິວລອຍໄປຕາມລົມ, ການປູກພືດບາງຊະນິດທີ່ເຮັດໃຫ້ດິນ

ເສຍຄວາມອຸດົມສົມບູນເຊັ່ນ: ຢາງພາລາ, ໄມ້ວິກ...ການເຜົາປ່າ ຫຼື ການເຜົາຕໍເຟືອງຈະເຮັດໃຫ້ຮີວມັດໃນດິນເຊື່ອມ

ສະພາບກໍ່ໃຫ້ເກີດຜົນເສຍໃນດິນ, ການໃຊ້ປຸ໋ຍເຄມີ ແລະ ຢາຂ້າແມງໄມ້ຈະທຳລາຍຈຸລິນຊີ ແລະ ໂຄງສ້າງຂອງ

ດິນເຮັດໃຫ້ດິນຊຸດໂຊມ ແລະ ອາດບໍ່ສາມາດນຳໃຊ້ໃນການເພາະປູກໄດ້ອີກເລີຍ.

ການອະນຸລັກດິນ

ກ. ການນຳໃຊ້ທີ່ດິນຢ່າງຖືກຕ້ອງ ແລະ ເໝາະສົມກໍ່ຄືການປູກພືດທີ່ຄຳນຶງເຖິງຊະນິດພັນທີ່ເໝາະສົມກັບສະພາບ

ດິນ, ການປູກພືດ ແລະ ໄຖພວນດິນຕາມລະດັບຄວາມຄ້ອຍຊັນຂອງດິນເພື່ອປ້ອງກັນການເຊາະລ້າງໜ້າດິນ.

ຂ. ການບຳລຸງດິນ ຄືການເພີ່ມທາດອາຫານໃຫ້ແກ່ດິນເຊັ່ນ: ນໍ້າສະກັດຊີວະພາບ, ຝຸ່ນບົ່ມ, ຝຸ່ນຄອກ, ການປູກພືດ

ຕະກຸນຖົ່ວ ແລະ ອື່ນໆ.

ຄ. ການປ້ອງກັນການຊຸດໂຊມຂອງດິນ ຄືການປູກພືດຄຸມດິນ, ການປູກພືດໝູນວຽນ, ການປູກພືດບັງລົມ, ການໄຖ

ພວນຕາມລະດັບຄວາມຄ້ອຍຊັນຂອງພື້ນດິນ, ການເຮັດຄັນຄູດິນປ້ອງກັນການໄຫຼ ແລະ ການເຊາະລ້າງໜ້າດິນ,

ລວມເຖິງການບໍ່ເຜົາປ່າ ຫຼື ເຮັດໄຮ່ເລື່ອນລອຍ.

ງ. ການໃຫ້ຄວາມຊຸ່ມຊື່ນແກ່ດິນ ຄືການລະບາຍນໍ້າອອກຈາກພື້ນທີ່ດິນທີ່ມີນໍ້າຖ້ວມຂັງ, ການຈັດການນໍ້າເຂົ້າສູ່ພື້ນ

ທີ່ດິນທີ່ແຫ້ງແລ້ງ ແລະ ການໃຊ້ພືດ ຫຼື ວັດສະດຸເຊັ່ນ: ຫຍ້າ, ເຟືອງເຂົ້າ, ໃບໄມ້ ແລະ ອື່ນໆມາຄຸມດິນ ຈະຊ່ວຍ

ໃຫ້ດິນມີຄວາມຊຸ່ມຊື່ນ ແລະ ມີຄວາມອຸດົມສົມບູນຂຶ້ນ.