ການອະນຸລັກເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ

ການ​ອະນຸລັກ​ເຄື່ອງ​ປ່າຂອງ​ດົງ

ສປປ. ລາວ ມີພື້ນທີ່ປ່າໄມ້ປົກຫຸ້ມ ປະມານ 39.7% - 49.1% ຂອງເນື້ອທີ່ ທັງໝົດຂອງປະເທດ ໂດຍອີງຕາມເງື່ອນທີ່ນຳໃຊ້ໂດຍ WB/Sida/GO Finland (2001). ລະບົບປ່າສະຫງວນແຫ່ງຊາດກວມພື້ນທີ່ເຖິງ 14% ຂອງເນື້ອທີ່ທົວປະເທດ ຫຼື ປະມານ 30,000 ຕາລາງກິໂລແມັດ ໄດ້ເປັນເສົາຄ້ຳທີ່ໝັ້ນຄົງ ສຳລັບການອະນຸລັກຊີວະນາໆພັນຂອງປະເທດ. ພື້ນທີ່ດັ່ງດ່າວ ໄດ້ຖືກນຳໃຊ້ໂດຍຊາວບ້ານຫຼາຍຮ້ອຍບ້ານ ທີ່ອາໄສ ແລະ ຢູ່ອ້ອມຮອບ ແລະ ພາກລັດກໍພົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ໃນການທີ່ຈະເອົາປະຊາຊົນໃນເຂດທີ່ກ່າວເຂົ້າຮ່ວມໃນການຄຸ້ມຄອງຈັດສັນ. ການມີເຄື່ອງປ່າຂອງດົງໃນເຂດເລົ່ານີ້ ເປັນເຫດຜົນໃຫ້ປະຊາຊົນເຂົ້າໄປເກັບ ສະນັ້ນ ເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ ຈຶ່ງເປັນສິ່ງຈູງໃຈທີ່ເປັນທ່າແຮງສຳຄັນ ໃນການທີ່ຈະນຳເອົາເຈົ້າເຂົ້າມາມີສ່ວນຮ່ວມໃນການຄຸ້ມຄອງຈັດສັນ.

ການອະນຸລັກແບບພື້ນບ້ານ

ປະຊາຊົນຊາວຊົນນະບົດ ສາມາດພັນລະນາ ເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ ທີ່ເຂົາເຈົ້າເກັບຈາກປ່າ, ຈາກປ່າເລົ່າ ແລະ ຫ້ວຍຮ່ອງຄອງບຶງ ເປັນຮ້ອຍໆຊະນິດ ໄດ້ຢ່າສະບາຍ (SomnasangF 1998; Foppes & Ketphanh, 2001). ແຫຼ່ງຄວາມຮູ້ອັນມະຫາສານເລົ່ານີ້ ເປັນພຽງໜຶ່ງ ໃນບັນດາລະບົບພື້ນບ້ານເທົ່ານັ້ນ ທີ່ມີການພັນທະນາ ແລະ ຮັກສາສືບທອດກັນມາໂດຍຊາວບ້ານ ເປັນຫຼາຍໆສັດຕະວັດແລ້ວ. ລະບົບຄວາມຮູ້ພື້ນບ້ານປະເພດອື່ນກໍມີ ດ້ານການຜະລິດກະສິກຳ, ການປູກເຄື່ອງປ່າຂອງດົງເປັນສວນ, ລະບົບການຈັດສັນຊັບພະຍາກອນ, ຄວາມເຊື່ອ, ຮີດຄອງ ແລະ ຮູບແບບການຄົ້ນຄິດ. ໃນເຂດຊົນນະບົດ ຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບການເກັບ ແລະ ການນຳໃຊ້ ເຄື່ອງປ່າຂອງດົງຍັງເປັນຮາກຖານສຳລັບການສຶກສາ ຂອງເດັກທຸກໆຄົນ ແລະ ຄວາມຮູ້ພື້ນບານກ່ຽວກັບການຜະລິດປ່າໄມ້ ກໍຍັງເປັນກ້ອນຄວາມຮູ້ອັນມະຫາສານຂອງທັງເພດຊາຍ ແລະ  ຍິງ (Hansen & JepoesenF 2004).

 ການອະນຸລັກຊີວະນາໆພັນ

ການອະນຸລັກ (Conservation) ແມ່ນແນວຄວາມຄິດງ່າຍໆ ແຕ່ຄົນເຮົາມັກເຂົ້າໃຈຜິດພາດຢູ່ສະເໝີ. ການອະນຸລັກ ແມ່ນມີຄວາມໝາຍງ່າຍໆຄື: ການນຳໃຊ້ຊັບພະຍາກອນແບບຍືນຍົງ ບໍ່ໃຫ້ຊັບພະຍາກອນເລົ່ານັ້ນຖືກດັບສູນ. ຄົນເຮົາຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ ມັກເຂົ້າໃຈວ່າ: ການອະນຸລັກ ແມ່ນການບໍ່ໃຫ້ນຳໃຊ້ຊັບພະຍາກອນເລົ່ານັ້ນ, ເຊິ່ງມັນບໍ່ເປັນຄວາມຈິງເລີຍ. ຖ້າເຮົາຕ້ອງການອະນຸລັກຊັບພະຍາກອນເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ, ພວກເຮົາຈຳເປັນຕ້ອງນຳໃຊ້ຊັບພະຍາກອນເຄື່ອງປ່າຂອງດົງເລົ່ານັ້ນ ຢ່າງມີຂອບເຂດ ແລະ ມີຄວາມລະມັດລະວັງທີ່ສຸດ, ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ມັນຖຶກທຳລາຍຈົນກ້ຽງ ຫຼື ສູນຫາຍໄປໝົດໂດຍບໍ່ມີວັນຫວນກັບ. ການອະນຸລັກບໍ່ແມ່ນການຫ້າມບໍ່ໃຫ້ນຳໃຊ້ຊັບພະຍາກອນເລົ່ານັ້ນ, ແຕ່ເປັນການນຳໃຊ້ແບບສະຫຼາດເພື່ອໃຫ້ພວກເຮົາໄດ້ນຳໃຊ້ຊັບພະຍາກອນເລົ່ານັ້ນໄດ້ຕະຫຼອດໄປ. ດັ່ງນັ້ນມັນຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການເອົາໃຈໃສ່ ແລະ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດບັນດາກົດລະບຽບ ແລະ ກົດໝາຍຕ່າງໆຢ່າງເຂັ້ມງວດ, ຖ້າເຮັດໄດ້ແນວນັ້ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ແລະ ລະບົບນິເວດວິທະຍາກໍຍັງຈະຮັກສາຄວາມອຸດົມສົມບູນໄວ້ໄດ້ໃນສະພາບດີ. ບັນດາຂໍ້ກຳນົດ, ກົດລະບຽບຕ່າງໆທັງໝົດທີ່ໄດ້ສ້າງຂຶ້ນມານັ້ນແມ່ນເພື່ອແນ່ໃສ່ເຮັດໃຫ້ການນຳໃຊ້ຊັບພະຍາກອນເລົ່ານັ້ນຍືນຍົງຕະຫຼອດໄປຮອດຊົ່ວລູກຊົ່ວຫຼານ.

ຄວາມຫມາຍຂອງເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ

 

ຄວາມຫມາຍຂອງເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ

ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ​ ເປັນ​ສິ່ງ​ຈຳ​ເປັນ​ຕໍ່​ການ​ດຳລົງ​ຊີວິດ​ປະຈຳ​ວັນ ​ ແລະ  ສ້າງລາຍ​ຮັບ​ທາງ​ເສດ​ຖະກິດ​ຂອງ​ຄົນ​ໃນ​ໂລກ​ ທັງ​ເປັນ​ຜະລິດ​ຕະພັນ​ທີ່​ມີ​ການ​ຄ້າຂາຍ​ກັນ ​ລະຫວ່າງ​ປະ​ເທດ​ກ່ອນໝູ່​ ​ ແລະ  ຍາວ​ນານ​ກວ່າ​ໝູ່ ທ່ານ Vantomme (2001) ​ໄດ້​ປະ​ເມີນ​ວ່າ:

-        ປະມານ 80% ຂອງ​ປະຊາກອນ​ໂລກ​ໄດ້​ນຳ​ໃຊ້​ເຄື່ຶອງປ່າ​ຂອງ​ດົງ ​ເພື່ອ​ສະໜອງ​ຄວາມ​ຕ້ອງ ການ​ຂອງ​ຕົນ​ໃນ​ດ້ານ​ການ​ຮັກສາ​ປິ່ນປົວ​ສຸຂະພາບ ​ ແລະ  ​ໂພ​ສະ​ນາ​ການ.

-        ຫຼາຍ​ລ້ານ​ຄົວ​ເຮືອ​ນ​ໃນ​ໂລກ​ ໄດ້​ເອື່ອຍ​ອີງ​ ໃສ່​ການ​ສ້າງ​ລາຍ​ຮັບ​ຈາກ​ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ ​​ເປັນ​ຕົ້ນຕໍ.

-        ມູນ​ຄ່າ​ການ​ຄ້າຂາຍ​ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ​ໃນ​ໂລກ​ໄດ້​ຄຳນວນ​ວ່າ​ ມີ​ປະມານ 11 ຕື້​ ດອນ​ລາ​ສະຫະລັດ​ຕໍ່​ປີ.

-        ຄວາມ​ສຳຄັນ​ຂອງ​ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ​ ໄດ້​ຖືກ​ຮັບ​ຮູ້​ສູງ​ຂຶ້ນມາ​ອີກ​ໃໝ່​ ໃນ​ປະຈຸ​ບັນ​ ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ແມ່ນ​ໃນ​ພາກ​ລັດ. ປ່າ​ໄມ້​ກໍບໍ່​ໄດ້​ຖືກ​ຕີ​ລາຄາ​ວ່າ​ ເປັນ​ພຽງ​ແຕ່​ແຫຼ່ງສະໜອງ​ໄມ້ທ່ອນ​ເທົ່າ​ນັ້ນ ​ແຕ່​ຍັງ​ຖືກ​ຖື​ວ່າ ​ເປັນ​ລະ​ບົບອັນ​ສະຫຼັບ​ສັບ​ຊ້ອນ​ທີ່​ສະໜອງ​ຊັບພະຍາກອນ ​ ແລະ  ໜ້າ​ທີ່​ອັນ​ຫຼາກ​ຫຼາຍ​ຢ່າງ​ໝັ້ນຄົງ ​ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ​ ມີ​ຄວາມ​ສຳຄັນ​ຕໍ່​ການ​ດຳລົງ​ຊີວິດ​ຂອງ​ຄົນ​ທ້ອງ​ຖິ່ນ, ຕໍ່​ການ​ປົກ​ປັກ​ຮັກສາ​ຂອງ​ຄວາມ​ຫຼາກ​ຫຼາຍ​ຂອງ​ສິ່ງ​ທີ່​ມີ​ຊີວິດ ​ ແລະ  ການຈະ​ເລີ​ນ​ເຕີບ​ໂຕ​ທີ່​ໝັ້ນຄົງ​ທາງ​ດ້ານ​ເສດຖະກິດ

ປະຕິທິນລາວ ປີ 2021

 ປະຕິທິລາວ ປີ 2021

ອີງຕາມການຄຳນວນ ວັນ, ເວລາ ດວງດາວ ຕາມຕຳລາວິຊາຂອງວັດປ່າໂພນເພົາ ວະນາຣາມ ນະຄອນຫລວງພະບາງ ປະຈຳປີ​ ສະລູ-ຮ້ວງເປົ້າ-ຕີສົກ-ອາທະກາມາສ-ພ.ສ 2563-2564, ຈ.ສ 1382-1383, ຄສ 2021 ສາມາດສະຫລຸບໄດ້ດັ່ງນີ້: (ຮຽບຮຽງໂດຍ: ຄົນຮັກກະເສດ)

• ວັນສັງຂານລ່ວງ: ກົງກັບວັນພຸດ (ມື້ເຕົ່າສີ) ຂື້ນ 3ຄ່ຳ ເດືອນ 6 ພ.ສ 2536 ກົງກັບວັນທີ 14 ເມສາ ເວລາ 3ໂມງ 39ນາທີ 36ວິນາທີ
• ວັນສັງຂານເນົາ: ກົງກັບວັນພະຫັດ (ມື້ກຳໃສ້) ຂື້ນ 4ຄ່ຳ ເດືອນ 6 ພສ 2536 ກົງກັບວັນທີ 15 ເມສາ 2021
• ວັນສັງຂານຂື້ນ: ກົງກັບວັນສຸກ (ມື້ກາວສະງ້າ) ຂື້ນ 5 ຄ່ຳ ເດືອນ 6 ພສ 2536 ກົງກັບວັນທີ 16 ເມສາ 2021 ເວລາ 7:37ນາທີ 12 ວິນາທີ ປ່ຽນວັນຖະເຫລີງສົກປີໃຫມ່ລາວ ຈຸລສັກຮາຖມາເປັນ 1383

• ປີສະລູ-ຮ້ວງເຕົ້າ-ຕຣີສົກ ທາງຈັນທະຣະຄະຕິເປັນອະທິກະມາສ (8ສອງຫົນ) ປົກະຕິວານ, ປົກະຕິສຸຣະທິນ, ທາງສຸລິຍະຄະຕິເປັນປົກະຕິສຸລະທິນ 365 ເຫມືອນກັນ, ນາມນາງມະຫາສົງການ ນາງເທພພະທິດາທີ 4 ຊົງພະນາມວ່າ #ມົນທາເທວີ, ຊົງພະຫູຮັດທັດດອກຈຳປາແດງ ອາພອນປະດັບໄປດ້ວຍແກ້ວໄພທູນ (ແກ້ວສີຂຽວໃບໄມ້)ສະເຫວີຍ ນົມເນີຍ ເປັນພັກສາຫາຮ, ພະຫັຕຖຂວາ ຊົງຖືເຫລັກແຫລມ (ຫອກ)ພະຫັດຊາຍຊົງຖືໄມ້ເທົ້າ ສະເດັດໄສຍາສ(ນອນ) ຫລັບຕາມາເທິງຫລັງ ຄັທຣະພະ (ລາ) ເປັນພະຫະນະ

• ເກນພິຣຸນະສາດ: ພະເສົາເປັນອະທິບໍດີ, ນາກຫລີ້ນນ້ຳ 6ໂຕ ບັນດານໃຫ້ຝົນຕົກ 400ຫ່າ, ຕົກໃນຂອບເຂດຈັກກະວານ 160ຫ່າ, ຕົກໃນປ່າຫິມະພານ 120, ຕົກໃນມາຫາສະມຸດ 80ຫ່າ, ຕົກໃນມະນຸສໂລກ 40ຫ່າ
• ເກນທາຣາທິຄຸນ: ຕົກລາສີອາໂປ ນ້ຳຈະມາກ ຝົນຈະມີອຸດົມທຸກໆແຫ່ງ, ນາດອນນາລຸ່ມ ຈະດີທຸກແຫ່ງ, ຈະມີລົດພັດບາງຄັ້ງຄາວ ຈາກທິດທັງ 4 ຕາມລະດູການ
• ເກນທັນຍາຫາຮ: ຊື່ວ່າວິບັດ ເຂົ້າກຳໄຮນາ ຈະມີດ້ວງ ບົ້ງ ແມງກິນ ຖ້າບໍ່ກຽມໄວ້ແກ້ທັນ ຈະໄດ້ຮັບຜົນແຕ່ເຄີ່ງຫນື່ງ ແຕ່ເສຍໄປເຄິ່ງຫນຶ່ງ ປະຊາຊົນຈະໄດ້ຮັບຄວາມເດືອດຮ້ອນໃຈ ຢ່າງຫນັກ ຈາກພິກຂາໄພຕ່າງໆ ທຸກແຫ່ງຫົນກົນລະໂລກ
• ຜລາມັສມັງຍາຫານ: ຫມາກໄມ້ຈະບໍ່ສູ່ເປັນຫມາກດົກຫນາປານໃດ ຜົລໄມ້ຈະແພງ ຊິ້ນປາອາຫານຈະມີພໍສົມຄວນ
• ຣຸກຄະຊາດ: ໄມ້ອ້ອຍຊ້າງເປັນພະຍາ. ນ້ຳຈະຫລາຍ ນ້ຳຈະຖ້ວມ, ເຂົ້າດີ ພິກພູດີທຸກຢ່າງ
• ເກນກາລະໂຍກ: ວັນອາທິດເປັນທຸງໄຊ ວັນຈັນເປັນອະທິບໍດີວັນສຸກເປັນອຸບາດ ວັນພຸດເປັນໂລກາວິນາດ

ທີ່ມາຂໍ້ມູນ: ປະຕິທິນປີ 2021 ວັດປ່າໂພນເພົ້າ ວະນາຣາມ ນະຄອນຫລວງພະບາງ

ແຄຂາວ: Khe khao

ແຄຂາວ: Khe khao

• ຊື່ວິທະຍາສາດ: markhamia stipulata seem 
• ຕະກຸນ:  BIGNONIACVEAE
• Bignonia stipulata (Wall.) Roxb.
  
• Dolichandrone cauda-felina (Hance) Benth. ex Hemsl.
  
• Dolichandrone stipulata (Wall.) Benth. ex C.B.Clarke
  
• Markham cauda-felina (Hance) Craib
  
• Markhamia indica P.H. Hô
  
• Markhamia pierrei Dop
  
• Markhamia stipulata (Wall.) Seem. ex K. Schum.
  
• Spathodea cauda-felina Hance
  
• Spathodea stipulata Wall.
  
• Spathodea velutina Kurz
• ຊື່ອື່ນໆ:  ແຄປ່າ, (ລາວ); ແຄຂອນ, ຂຸ່ຍ, ແຄຫາງຄ່າງ, ແຄຍອດຄຳ, ແຄຫົວໜູ, (ໄທ); Dinh, Thiet dinh (Viet)

ກ. ຄຸນປະໂຫຍດການນຳໃຊ້

ເປືອກຖາກແລ້ວອົມດີປາກເປັນກ່າງ, ແຊ່ເປືອກກິນ ເປັນຢາດີເຫຼືອງ ແລະ ດອກນິຍົມໃຊ້ເປັນອາຫານໃຫ້ແກ່ຄົນລາວ ແຕ່ເໜືອເຖິງໃຕ້ ແລະ ຄົນພາກທາງອີສານຂອງໄທ ກໍນິຍົມດອກໃຊ້ເຂົ້າໃນການປຸງແຕ່ງ ດອກເປັນອາຫານມີຫຼາຍແບບຫຼາຍວິທີຄື: ໜື້ງດອກແລ້ວສຸບກິນ, ຂົ້ວໃສ່ຊີ້ນໝູປົນກັບເສັ້ນລ້ອນ ແລະ ໄຂ່ແລ້ວໜື້ງກາຍເປັນອາຫານທີ່ແຊບ.

ຂ. ຈຳແນກໂດຍທາງພືດສາດ ແລະ ນິເວດວິທະຍາ

ເປັນໄມ້ຢືນຕົ້ນສູງປະມານ 10-15 ມ, ເສັ້ນຜ່າກາງປະມານ 50-80 ຊມ. ເປືອກລຽບມີສີເທົາແກມເຫຼືອງ, ຕົ້ນແຄຂາວສູງປະມານ 10-15 ມ, ແຄຂາວກະຈາຍພັນໄດ້ເອງຕາມທຳມະຊາດ ແລະ  ແຜ່ພັນໃນຫຼາຍປະເທດຄື: ລາວ, ຫວຽດນາມ, ກຳປູເຈຍ, ໄທ ແລະ ມຽນມາ. ແຄຂາວເກີດຕາມປ່າປະສົມ ແລະ ຕາມແຄມນ້ຳປ່າດົງດິບ ເຊິ່ງມີຄວາມສູງຈາກລະດັບນ້ຳທະເລ 100-1,200 ມ. ພັນໄມ້ເດັ່ນທີ່ຂຶ້ນປົນຢູ່ນຳກໍຄື: ໄມ້ໄຜ່, ໝາກກູ່, ພະເຈົ້າ 5 ອົງໝາກໄຟ ແລະ ໝາກກໍຊະນິດຕ່າງໆ.

ຄວາມຫມາຍ ແລະ ຄວາມສຳຄັນ ຂອງເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ

1.1          ຄວາມໝາຍຂອງເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ

ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ​ ເປັນ​ສິ່ງ​ຈຳ​ເປັນ​ຕໍ່​ການ​ດຳລົງ​ຊີວິດ​ປະຈຳ​ວັນ ​ ແລະ  ສ້າງລາຍ​ຮັບ​ທາງ​ເສດ​ຖະກິດ​ຂອງ​ຄົນ​ໃນ​ໂລກ​ ທັງ​ເປັນ​ຜະລິດ​ຕະພັນ​ທີ່​ມີ​ການ​ຄ້າຂາຍ​ກັນ ​ລະຫວ່າງ​ປະ​ເທດ​ກ່ອນໝູ່​ ​ ແລະ  ຍາວ​ນານ​ກວ່າ​ໝູ່ ທ່ານ Vantomme (2001) ​ໄດ້​ປະ​ເມີນ​ວ່າ:

-        ປະມານ 80% ຂອງ​ປະຊາກອນ​ໂລກ​ໄດ້​ນຳ​ໃຊ້​ເຄື່ຶອງປ່າ​ຂອງ​ດົງ ​ເພື່ອ​ສະໜອງ​ຄວາມ​ຕ້ອງ ການ​ຂອງ​ຕົນ​ໃນ​ດ້ານ​ການ​ຮັກສາ​ປິ່ນປົວ​ສຸຂະພາບ ​ ແລະ  ​ໂພ​ສະ​ນາ​ການ.

-        ຫຼາຍ​ລ້ານ​ຄົວ​ເຮືອ​ນ​ໃນ​ໂລກ​ ໄດ້​ເອື່ອຍ​ອີງ​ ໃສ່​ການ​ສ້າງ​ລາຍ​ຮັບ​ຈາກ​ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ ​​ເປັນ​ຕົ້ນຕໍ.

-        ມູນ​ຄ່າ​ການ​ຄ້າຂາຍ​ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ​ໃນ​ໂລກ​ໄດ້​ຄຳນວນ​ວ່າ​ ມີ​ປະມານ 11 ຕື້​ ດອນ​ລາ​ສະຫະລັດ​ຕໍ່​ປີ.

-        ຄວາມ​ສຳຄັນ​ຂອງ​ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ​ ໄດ້​ຖືກ​ຮັບ​ຮູ້​ສູງ​ຂຶ້ນມາ​ອີກ​ໃໝ່​ ໃນ​ປະຈຸ​ບັນ​ ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ແມ່ນ​ໃນ​ພາກ​ລັດ. ປ່າ​ໄມ້​ກໍບໍ່​ໄດ້​ຖືກ​ຕີ​ລາຄາ​ວ່າ​ ເປັນ​ພຽງ​ແຕ່​ແຫຼ່ງສະໜອງ​ໄມ້ທ່ອນ​ເທົ່າ​ນັ້ນ ​ແຕ່​ຍັງ​ຖືກ​ຖື​ວ່າ ​ເປັນ​ລະ​ບົບອັນ​ສະຫຼັບ​ສັບ​ຊ້ອນ​ທີ່​ສະໜອງ​ຊັບພະຍາກອນ ​ ແລະ  ໜ້າ​ທີ່​ອັນ​ຫຼາກ​ຫຼາຍ​ຢ່າງ​ໝັ້ນຄົງ ​ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ​ ມີ​ຄວາມ​ສຳຄັນ​ຕໍ່​ການ​ດຳລົງ​ຊີວິດ​ຂອງ​ຄົນ​ທ້ອງ​ຖິ່ນ, ຕໍ່​ການ​ປົກ​ປັກ​ຮັກສາ​ຂອງ​ຄວາມ​ຫຼາກ​ຫຼາຍ​ຂອງ​ສິ່ງ​ທີ່​ມີ​ຊີວິດ ​ ແລະ  ການຈະ​ເລີ​ນ​ເຕີບ​ໂຕ​ທີ່​ໝັ້ນຄົງ​ທາງ​ດ້ານ​ເສດຖະກິດ

1.2          ຄວາມສຳຄັນຂອງເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ​ຕໍ່​ເສດຖະກິດ​ສັງຄົມ

1.2.1       ຄວາມສຳຄັນຂອງການດຳລົງຊີບ

ສຳລັບ​ປະຊາຊົນ​ທ້ອງຖິ່ນ ຫຼາຍ​ກຸ່ມ​ ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ ແມ່ນ​ພວກ​ທີ່​ໄດ້​ນຳ​ໃຊ້​ປ່າ​ໄມ້​ແລ້ວ​ເຄື່ອງປ່າ​ຂອງ​ດົງ ​ໄດ້​ສະໜອງ​ຄວາມ​ຕ້ອງການ​ພື້ນຖານ ​ ແລະ  ສ້າງລາຍ​ຮັບ​ແກ່​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໃນ​ຮູບ​ຂອງອາຫານ, ຢາ​ປົວ​ພະຍາດ, ວັດ​ສະ​ດຸ​ກໍສ້າງ ​​ ແລະ  ​ ​ເຄື່ອງ​ສຳລັບ​ໃຊ້​ໃນ​ງານ​ປະ​ເພນີ​ເຊັ່ນ: ທູບ. ການ​ຂຸດ​ຄົ້ນ​ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ ​ສ່ວນ​ໃຫຍ່​ມັກ​ມີ​ລັກ​ຊະນະ​ແບບ​ຊະຊາຍ, ສວຍ​ໂອກາດ ​ ແລະ  ຍັງ​ຢູ່​ໃນ​ລະດັບ​ຕໍ່າ ທັງ​ມີ​ການ​ປຸງ​ແຕ່ງ ຫຼືຂາຍ​ແບ​ບ​ເລັກໆ​ນ້ອຍໆ, ສຳລັບ​ຊາວ​ຊົນ​ນະ​ບົດ​ທີ່​ທຸກ​ຍາກ​ບາງ​ກຸ່ມ​ແລ້ວ​ ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ​ເປັນ​ຊັບພະຍາກອນ​ທີ່​ສຳຄັນ ​ເປັນຕາ​ຍ​ເໝືອນ​ກັບ​ການ​ປູກຝັງ. ​ເຖິງ​ວ່າ ການ​ປົກ​ປັກ​ຮັກສາ​ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ​ ຈະ​ເປັນ​ພື້ນຖານ​ສຳຄັນ​ສຳລັບ​ຄວາມ​ຍືນ​ຍົງ​ຄົງ​ຕົວ​ຂອງ​ການ​ດຳລົງ​ຊີວິດ​ປະຈຳ​ວັນ​ກໍຕາມ​ ແຕ່​ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ​ ນັບ​ມື້​ນັບ​ມີ​ໄພ​ຂົ່ມຂູ່​ເພີ່ມ​ຂຶ້ນ​ດ້ວຍ​ການ​ທຳລາຍ​ປ່າ ​ ແລະ  ທຳລາຍ​ທີ່​ດິນ.

1.2.2       ຄວາມສຳຄັນດ້ານສິ່ງແວດລ້ອມ

ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ​ເປັນ​ຕົວ​ແທນ​​ແຫ່ງ ​ການ​ອະນຸລັກ​ປ່າ​ໄມ້, ​ແຫຼ່ງນ້ຳ ​ ແລະ  ຄວາມ​ຫຼາກ​ຫຼາຍ​ຂອງ​ຊີວະ​ນາໆ​ພັນ. ບັນດາ​ນັກ​ຄົ້ນຄວ້າ​, ນັກ​ພັດທະນາ​ ໄດ້​ແນະນຳ​ວ່າ​: ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ​ນັ້ນ ​ສາມາດ​ຕອບ​ສະໜອງ​ຄວາມ​ຕ້ອງການ​ຂອງ​ຊາວບ້ານ​ ໂດຍ​ທີ່​ບໍ່​ທຳລາຍ​ລະບົບ​ນິ​ເວດ​ໄດ້. ຄວາມ​ພະຍາຍາມ​ໃນ​ການ​ອະນຸລັກ​ ແມ່ນ​ມຸ້ງ​ເນັ້ນ​ໃສ່ ​ຊຸກ​ຍູ້ໃຫ້​ມີ​ຮູບ​ແບບ​ກາ​ນຄຸ້ມ​ຄອງ​, ຈັດ​ສັນ ​ທີ່​ມີ​ການ​ຂຸດ​ຄົ້ນ​ໃນ​ລະດັບ​ຄວາມໜາ​ແໜ້ນຕ່ຳ ແລະ ​ເພື່ອ​ເນັ້ນ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວ່າ: ການ​ປັບປຸງ​ຊີວິດ​ການ​ເປັນ​ຢູ່​ນັ້ນ ​ເປັນ​ເຄື່ອງມື​ທີ່​ສຳຄັນ ​ ແລະ  ຈຳ​ເປັນ​ໃນ​ການ​ອະນຸລັກ​ທຳ​ມະ​ຊາດ. ພ້ອມ​ນີ້​ກໍ​ມັກ​ມີ​ການ​ສົມມຸດ​ຖານ​ສະ​ເໝີ​ວ່າ ການ​ຂຸດ​ຄົ້ນ​ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ​ນັ້ນ ມີ​ຜົນ​ກະທົບ​ຕໍ່​ສິ່ງ​ແວດ​ລ້ອມ​ໜ້ອຍ​ກວ່າ​ການ​ຂຸດ​ຄົ້ນ​ໄມ້​ສະ​ເໝີ. ຢ່າງ​ໃດ​ກໍດີ​ລ ະບົບ​ນິ​ເວດ​ປ່າ​ໄມ້​ນັ້ນ​ ແມ່ນ​ມີ​ຄວາມ​ສຳພັນ​ຕໍ່​ກັນ ​ ແລະ  ກັນ ​ແບບ​ສະຫຼັບ​ສັບ​ຊ້ອນ ​ເຊິ່ງຖ້າ​ປະສາຈາກ​ຄວາມ​ຮູ້ ​ ແລະ  ​ການ​ຕິດຕາມ​ກວດກາ​ກ່ຽວ​ກັບ​ຊັບພະຍາກອນ​ແລ້ວ, ການ​ຂຸດ​ຄົ້ນ​ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ ​ບາງ​ຊະນິດ​ອາດ​ຈະ​ສ້າງ​ຜົນ​ກະທົບ​ທາງ​ລົບ​ອັນ​ໃຫຍ່​ຫຼວງ​ແກ່​ປະຊາກອນ​ພືດ ​ ແລະ  ສັດ​ໄດ້.

1.2.3       ຄວາມສຳຄັນດ້ານເສດຖະກິດ

ການ​ປະກອບສ່ວນ​ທີ່​ສຳຄັນ ​ຂອງ​ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ ​ຕໍ່​ການ​ຄ້ຳປະກັນ​ທາງ​ດ້ານ​ສະບຽງ​ອາຫານ ​ ແລະ  ດ້ານ​ລາຍ​ຮັບ​ແມ່ນ​ມີ​ການ​ຮັບ​ຮູ້​ກັນ​ນັບ​ມື້ນັບ​ສູງ​ຂຶ້ນ. ​ໃນ​ຕົວ​ຈິງ​ແລ້ວ, ​ໃນ​ບາງ​ພື້ນ​ທີ່​ລາຍ​ຮັບ​ທີ່​ໄດ້​ຈາກ​ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ​ ແມ່ນ​ຫຼາຍ​ກວ່າ​ລາຍ​ຮັບ​ທີ່​ໄດ້​ຈາກ​ໄມ້​ທ່ອນ ຢູ່​ໃນ​ຕະຫຼາດ​ຂອງ​ທ້ອງ​ຖິ່ນ, ຂອງ​ຕົວ​ເມືອງ​ພາຍ​ໃນ​ປະ​ເທດ ​ ແລະ  ສາກົນ, ອາຫານ ​ ແລະ  ຢາ​ປົວ​ພະຍາດ​ຈາກ​ປ່າ​ ແມ່​ນ​ໄດ້​ປະກອບສ່ວນ​ຢ່າງ​ໜັກ​ແໜ້ນ ຕໍ່​ການຈະ​ເລີ​ນ​ເຕີບ​ໂຕ​ທາງ​ເສດຖະກິດ ​ ແລະ  ຂະ​ແໜງ​ການ​ເຄື່ອງ​ປ່າ​ຂອງ​ດົງ​ໃນ​ທົ່ວ​​ໂລກ​ບາງທີ​ກໍ​ອາດ​ມີ​ການຈະ​ເລີ​ນ​ເຕີບ​ໂຕ​ສູງ​ກວ່າ​ຂະ​ແໜງ​ການ​ອຸດ​ສະຫະ​ກຳ​ໄມ້​ອີກ.