ກ້ວຍໄມ້ເປັນພືດໃບລ້ຽງດ່ຽວ, ດອກຍອດນິຍົມ ເພາະລັກສະນະດອກ ແລະ ສີສັນລວດລາຍສວຍງາມ, ເປັນພືດເສດຖະກິດທີ່ມີຄວາມສຳຄັນ ເພາະເປັນໄມ້ທີ່ມີການປູກແບບຄົບວົງຈອນເລີ່ມຕັ້ງແຕ່ການປະສົມເກສອນ, ການລ້ຽງໃຍ, ລ້ຽງກ້ວຍໄມ້ ຈົນຮອດການໃຫ້ດອກ ແລະ ການຕັດດອກບັນຈຸໃສ່ຫີບແລ້ວສົ່ງອອກ.
ກ້ວຍໄມ້ມີແຫຼ່ງກຳເນີດໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງໂລກຄື ອາເມລິກາລາຕີນ ເປັນອານາບໍລິເວນອາເມລິກາກາງຕິດກັບເຂດເໜືອຂອງອາເມລິກາໃຕ້ ສ່ວນແຫຼ່ງກຳເນີດກ້ວຍໄມ້ໃນພູມີພາກອາຊີ ແລະ ປາຊີຟິກ, ກ້ວຍໄມ້ເປັນພືດທີ່ມີສ່ວນຕ່າງໆທີ່ສົມບູນຄື ມີຮາກ, ຕົ້ນ, ໃບ ແລະ ໝາກ, ກ້ວຍໄມ້ບໍ່ມີຮາກແກ້ວ, ລຳຕົ້ນບໍ່ມີແກ່ນ, ສ່ວນໃບຈັດເປັນໃບລ້ຽງດ່ຽວມີເສັ້ນຂະ ໜານກັນຕາມຄວາມຍາວຂອງໃບ.
ວິທີການປູກ ເປັນປັດໄຈສຳຄັນຢ່າງໜຶ່ງທີ່ຊ່ວຍບັງຄັບການຈະເລີນເຕີບໂຕຂອງກ້ວຍໄມ້, ຖ້າໃຊ້ວິທີບໍ່ເໝາະສົມ ກ້ວຍໄມ້ກໍ່ບໍ່ຈະເລີນງອກງາມເທົ່າທີ່ຄວນ ດັ່ງນັ້ນຜູ້ປູກກ້ວຍໄມ້ຈິ່ງຈຳເປັນຕ້ອງສຶກສາຄວາມຕ້ອງການຂອງກ້ວຍໄມ້ແຕ່ລະຊະນິດຕົ້ນຕໍແມ່ນການເລືອກພາຊະນະ ແລະ ເຄື່ອງປູກລວມທັງວິທີການປູກໃຫ້ເໝາະສົມກັບກ້ວຍໄມ້ຊະນິດນັ້ນໆ.
ພາຊະນະທີ່ໃຊ້ໃນການປູກກ້ວຍໄມ້ມີສ່ວນສຳຄັນຕໍ່ການຈະເລີນງອກງາມຂອງກ້ວຍໄມ້ ດັ່ງນັ້ນ ຈິ່ງຄວນຈັດພາຊະນະປູກໃຫ້ເໝາະສົມ, ພາຊະນະສຳລັບປູກກ້ວຍໄມ້ມີຫຼາຍຊະນິດເຊັ່ນ: ກະຖັງດິນເຜົາຮູບຈອກ, ກະຖັງດິນເຜົາຮູບສູງ, ກະຕ່າທີ່ເຮັດດ້ວຍໄມ້ ສັກ, ກະຕ່າຢາງ, ກະຖັງດິນເຜົາມີຮູບກົ້ນກະຖັງ, ທ່ອນໄມ້ທີ່ມີເປືອກ ແລະ ຕົ້ນໄມ້ໃຫຍ່.
ສ່ວນເຄື່ອງທີ່ມາປະກອບໃນການປູກມີພາຊະນະທີ່ໃຊ້ປູກກ້ວຍໄມ້ ເປັນທີ່ເກັບອາຫານ, ເກັບຄວາມຊຸ່ມ ຫຼື ຝຸ່ນຂອງກ້ວຍໄມ້ ແລະ ເພື່ອໃຫ້ຮາກຂອງກ້ວຍໄມ້ເກາະຕົ້ນຈະໄດ້ຕັ້ງຢູ່ໄດ້, ເຄື່ອງທີ່ເໝາະສົມກັບລັກສະນະການຈະເລີນເຕີບໂຕຂອງຮາກກ້ວຍໄມ້ຈະໃຫ້ກ້ວຍໄມ້ເຕີບໂຕໄດ້ດີ ແລະ ແຂງແຮງຕົ້ນຕໍແມ່ນອອດມັນດ້າ ເປັນເຄື່ອງປູກທີ່ໄດ້ມາຈາກຮາກຂອງເຟີນ ລັກສະນະເປັນເສັ້ນຍາວ ສີນ້ຳຕານຈົນເກືອບດຳ ຄ່ອນຂ້າງແຂງ ກ່ອນທີ່ຈະໃຊ້ຕ້ອງລ້າງໃຫ້ສະອາດແລ້ວຈຶ່ງອັດຕາມລວງຍາວລົງໄປໃນກະຖັງ ກ່ອນທີ່ຈະອັດລົງໃນກະຖັງຄວນຮອງກົ້ນກະຖັງດ້ວຍກະເບື້ອງແຕກ ຫຼື ຖ່ານປະມານເຄິ່ງຫນຶ່ງຂອງກະຖັງ ເພື່ອໃຫ້ລະບາຍນ້ຳໄດ້ສະດວກບໍ່ຄວນອັດອອດສະມັນດ້າໃຫ້ເຕັມກະຖັງ ກ່ອນຈະໃຊ້ຄວນແຊ່ນ້ຳ ຫຼື ຕົ້ມເພື່ອຂ້າເຊື້ອລາກ່ອນ ອອດສະມັນດ້າ ເປັນເຄື່ອງປູກທີ່ດີ ແຕ່ມີລາຄາຂ້ອນຂ້າງແພງ ແລະ ສາມາດລ້ຽງກ້ວຍໄມ້ໄດ້ຈະເລີນງອກງາມສະຫມ່ຳສະເຫມີ, ມີອາຍຸການໃຊ້ງານ 2-3 ປີ
ສ່ວນເປືອກໝາກພ້າວ ເປັນເຄື່ອງປູກທີ່ນິຍົມໃຊ້ປູກກ້ວຍໄມ້ຫຼາຍເພາະຫາງ່າຍ, ລາຄາຖືກ ເໝາະທີ່ຈະໃຊ້ອັດລົງໃນກະຖັງດິນເຜົາສຳລັບໃຊ້ປູກກ້ວຍໄມ້ຮາກກາງອາກາດ ແລະ ວິທີໃຊ້ແມ່ນໃຊ້ເປືອກໝາກພ້າວແຫ້ງທີ່ແກ່ແທ້ໃຫ້ນຳເອົາເປືອກອັດຕາມລວງຍາວໃຫ້ແໜ້ນລົງໃນກະຖັງ, ຕັດໜ້າໃຫ້ລຽບແລ້ວໃຊ້ແປງລວດປັດໜ້າ ເພື່ອໃຫ້ດູດນ້ຳດີຂຶ້ນ ກາບໝາກພ້າວເປັນເຄື່ອງປູກທີ່ໄດ້ຄວາມຊຸ່ມສູງເໝາະສຳລັບກ້ວຍໄມ້ປູກໃໝ່ ເພາະຈະເຮັດໃຫ້ຕັ້ງຕົວໄວ ຈິ່ງເຮັດໃຫ້ກ້ວຍໄມ້ຈະເລີນງອກງາມໄວກວ່າປູກດ້ວຍເຄື່ອງປູກຊະນິດອື່ນໆ ແຕ່ອາຍຸໃນການໃຊ້ງານຂອງກາບໝາກພ້າວຈະໃຊ້ໄດ້ພຽງປີດຽວກໍ່ຈະຜຸ, ຂໍ້ເສຍອີກຢ່າງຫນຶ່ງແມ່ນເກີດມີໄຄນ້ຳໄດ້ງ່າຍ ເນື່ອງຈາກກາບໝາກພ້າວອົມຄວາມຊຸ່ມໄດ້ຫຼາຍ ຈຶ່ງຄວນຫົດນ້ຳນ້ອຍກວ່າເຄື່ອງປູກປະເພດອື່ນໆ.
ຖ່ານເປັນເຄື່ອງປູກກ້ວຍໄມ້ທີ່ດີຊະນິດໜຶ່ງ ເພາະລາຄາບໍ່ແພງຄົງທົນຖາວອນບໍ່ເນົ່າ ແລະ ຜຸພັງງ່າຍ, ດູດອົມນ້ຳໄດ້ດີພໍສົມຄວນບໍ່ປຽກ ຫຼື ຊຸ່ມເກີນໄປ, ຍັງຊ່ວຍດູດກິ່ນທີ່ເນົ່າເສຍ ແລະ ເຮັດໃຫ້ອາກາດບໍລິສຸດໄດ້ອີກ ແຕ່ຂໍ້ເສຍເນື່ອງຈາກຈະມີເຊື້ອລາຢູ່ໃນການໃຊ້ຖ່ານເປັນເຄື່ອງປູກຄວນໃຊ້ຖ່ານປົ່ນທີ່ເປັນກ້ອນນ້ອຍໆປະສົມກັບວັດສະດຸທີ່ຫັກ ຮອງກົ້ນກະຖັງປະມານເຄິ່ງໜຶ່ງແລ້ວໃສ່ຖ່ານປົນທັບຈົນເຕັມກະຖັງຈິ່ງນຳເອົາຕົ້ນກ້ວຍໄມ້ລົງປູກ ຫຼື ຈະໃຊ້ຊາຍແກ່, ຫີນກໍ່ໄດ້.
ກ້ວຍໄມ້ ສາມາດສ້າງຈາກການເພາະໃຍ (ຫຼື ແກ່ນ, ເນື້ອເຍື່ອ) ຂອງກ້ວຍໄມ້ອອກຈາກແກ້ວແລ້ວລ້າງໃຫ້ໝົດເສດວຸ້ນອາຫານນຳລົງຈຸ່ມໃນນ້ຳຢານາຕຣີຟິນ ໃນອັດຕາສ່ວນນ້ຳຢາ 1ສ່ວນຕໍ່ນ້ຳສະອາດ 2.000 ລິດ ແລ້ວນຳໄປຕາກແດດໃຫ້ແຫ້ງໃນບ່ອນຮົ່ມ ແຍກລູກກ້ວຍໄມ້ອອກເປັນ 2 ຂະໜາດຄື ຂະໜາດນ້ອຍກັບຂະໜາດໃຫຍ່ພໍຈະປູກລົງໃນກະຖັງ.
ການປູກກ້ວຍໄມ້ຂະໜາດນ້ອຍ ລູກກ້ວຍໄມ້ຂະໜາດນ້ອຍໃຫ້ປູກໃນກະຖັງລວມໝູ່ ຫຼື ກະຖັງດິນເຜົາຂະໜາດສູງ 10-15 ຊັງຕີແມັດ ຮອງກົ້ນກະຖັງດ້ວຍຖ່ານຂະໜາດປະມານ 2,5 ຊັງຕີແມັດ, ສ່ວນຄວາມສູງໃຫ້ໄດ້ເກືອບເຄິ່ງຂອບລຸ່ມຂອງກະຖັງແລ້ວໂຮຍທັບດ້ວຍອອດສະມັນດ້າໜາປະມານ 2,5 ຊັງຕີແມັດ, ໃຫ້ອອດສະມັນດ້າຕ່ຳກວ່າຂອບກະຖັງປະມານ 1,5 ຊັງຕີແມັດ ໃຊ້ມືຂ້າງໜຶ່ງຈັບໄມ້ກົມໆເຈາະໜ້າອອດສະມັນດ້າໃນກະຖັງໃຫ້ເປັນຮູເລິກ ແລະ ກວ້າງພໍສົມຄວນ, ໃຊ້ມືອີກຂ້າງໜຶ່ງຈັບຄີມຄີບລູກກ້ວຍຄ່ອຍໆແລ້ວເອົາຮາກຢ່ອນລົງໄປໃນຮູທີ່ເຈາະໄວ້ໂດຍໃຫ້ຢອດລົງຊື່ ຈາກນັ້ນກໍ່ເອົາອອດສະມັນດ້າປົກລົງໃນຮູໃຫ້ທັບຮາກຮຽບຮ້ອຍ ຄວນກະໄລຍະຫ່າງລະຫວ່າງຕົ້ນໃຫ້ພໍດີ, ຖ້າເປັນກະຖັງລວມໝູ່ຂະໜາດປາກກວ້າງ 10 ຊັງຕີແມັດ ປູກລູກກ້ວຍໄມ້ໄດ້ປະມານ 40-50 ຕົ້ນ.
ການປູກກ້ວຍໄມ້ຂະໜາດໃຫຍ່ ລູກກ້ວຍໄມ້ທີ່ຕົ້ນໃຫຍ່ໃຫ້ປູກໃນກະຖັງຂະໜາດ 2,5 ຊັງຕີແມັດ ໃຊ້ໄມ້ແຂງໆຄ່ອຍໆເຄາະອອດສະມັນດ້າໃນກະຖັງຕາມແນວຕັ້ງອອກມາໃຊ້ນິ້ວມືຮັດເສັ້ນອອດສະມັນດ້າໃຫ້ຄົງເປັນຮູບຕາມເດີມ ແລະ ຄ່ອຍໆເບາະອອດສະມັນດ້າໃຫ້ແພ່ເທິງຝ່າມື ຈາກນັ້ນກໍ່ຈັບເອົາລູກກ້ວຍໄມ້ມາວາງທັບໃຫ້ລຳຕົ້ນຢູ່ໃນລະດັບຜິວໜ້າຕັດຂອງອອດສະມັນດ້າພໍດີ ຫຼື ຫຼຸດກ່ອນໜ້ອຍໜຶ່ງ ແລ້ວຮວບອອດສະມັນດ້າເຂົ້າດ້ວຍກັນ ຫຼັງຈາກນັ້ນກໍ່ນຳກັບໄປໃສ່ກະຖັງຄືເກົ່າ ສຳເລັດແລ້ວນຳເຂົ້າໄປເກັບໄວ້ໃນບ່ອນລ້ຽງລູກກ້ວຍໄມ້ ສຳລັບລູກກ້ວຍໄມ້ຂະໜາດນ້ອຍທີ່ຢູ່ໃນກະຖັງລວມໝູ່ມາເປັນໄລຍະເວລາປະມານ 6 ເດືອນຂຶ້ນໄປຈະມີລຳຕົ້ນໃຫຍ່ແຂງແຮງພໍສົມຄວນ ຈິ່ງຍ້າຍໄປປູກໃນກະຖັງນິ້ວ ໂດຍນຳກະຖັງລວມໝູ່ໄປແຊ່ນ້ຳປະມານ 10 ນາທີ ຈາກນັ້ນຄ່ອຍໆແກະຮາກທີ່ຈັບກະຖັງ ແລະ ເຄື່ອງປູກອອກແລ້ວແຍກເປັນຕົ້ນໆ ຈິ່ງນຳໄປປູກໃນກະຖັງນິ້ວຄືກັນ.
ເມື່ອລູກກ້ວຍໄມ້ໃນກະຖັງນິ້ວມີຮາກຈະເລີນແຂງແຮງດີ ແລະ ມີໃບຍາວປະມານຂ້າງລະ 5ຊັງຕີແມັດ ເຊິ່ງໃຊ້ເວລາໃນການປູກປະມານ 6-7ເດືອນ ກໍ່ນຳລົງໄປໃນກະເຊົ້າໄມ້ຂະໜາດ 7,5-12,5ຊັງຕີແມັດ ດ້ວຍການນຳກະຖັງນິ້ວໄປແຊ່ນ້ຳປະມານ 5-10ນາທີ ເພື່ອໃຫ້ແກະອອກຈາກກະຖັງໄດ້ງ່າຍ ໂດຍການໃຊ້ນິ້ວມືດັນບໍລິເວນກົ້ນກະຖັງທັງຕົ້ນ ແລະ ອອດສະມັນດ້າຈະຫຼຸດອອກມາ, ສ່ວນມືເບື້ອງໜຶ່ງຈັບອອດສະມັນດ້າ ແລະ ລູກກ້ວຍໄມ້ວາງລົງກາງກະເຊົ້າທີ່ກຽມໄວ້, ສ່ວນມືອີກເບື້ອງໜຶ່ງຈັບກ້ອນຖ່ານໄມ້ຂະໜາດພໍເໝາະສົມໃສ່ລົງໄປໃນໄລຍະລະຫວ່າງອອດສະມັນດ້າກັບຂອບກະເຊົ້າໃຫ້ຄວບຄຸມລຳຕົ້ນໄດ້ ຈາກນັ້ນກໍ່ນຳໄປແຂວນໄວ້.
ຫຼັງຈາກປູກກ້ວຍໄມ້ມີໃບຍາວ 10-12,5 ຊັງຕີແມັດ ຄວນຍ້າຍໄປປູກໃນກະເຊົ້າຂະໜາດ 20-25 ຊັງຕີແມັດ ໂດຍການສຸບກະເຊົ້າເກົ່າລົງໄປໃນກະເຊົ້າໃໝ່ເພື່ອໃຫ້ຮາກມີການກະທົບກະເທືອນແລ້ວໃຊ້ກ້ອນຖ່ານໄມ້ກ້ອນໃຫຍ່ໆວາງທັບກັນໂລ່ງ ຫຼື ຈະບໍ່ໃຊ້ເລີຍກໍ່ໄດ້ ເນື່ອງຈາກກ້ວຍໄມ້ບໍ່ຕ້ອງການເຄື່ອງປູກທີ່ແໜ້ນ ແລະ ປຽກຊຸ່ມເປັນເວລາດົນໆ, ແຕ່ຖ້າບໍ່ຕ້ອງການສຸບກະເຊົ້າເກົ່າລົງໄປກໍ່ນຳກະເຊົ້າເກົ່າໄປແຊ່ນ້ຳກ່ອນ ເພື່ອໃຫ້ແກະຮາກທີ່ຕິດຈັບກະເຊົ້າອອກໄດ້ງ່າຍ.
ສຳລັບກ້ວຍໄມ້ລຳຕົ້ນໃຫຍ່ທີ່ໄດ້ມາຈາກບ່ອນອື່ນ ຫຼື ຈາກການແຍກໜໍ່ຈະຕ້ອງຕັດຮາກ ແລະ ໃບທີ່ເນົ່າ ຫຼື ເປັນບາດແຜໃຫຍ່ໆຖິ້ມເສຍກ່ອນ ຮາກບາງສ່ວນທີ່ຍັງດີແຕ່ຍາວເກີນໄປອາດຕັດໃຫ້ສັ້ນຈົນເກືອບເຖິງລຳຕົ້ນແລ້ວທາບໍລິເວນທີ່ຕັດທຸກບ່ອນດ້ວຍປູນແດງ ຫຼື ຢາປ້ອງກັນໂລກເຊັ່ນ ອອຣ໌ໂທໄຊ 50 ປະສົມນ້ຳໃຫ້ເລະຫຼາຍໆ ແລ້ວນຳຕົ້ນກ້ວຍໄມ້ລົງປູກໃນກະເຊົ້າໄມ້ທີ່ມີຂະໜາດເໝາະສົມກັບລຳຕົ້ນ.
ນອກຈາກນັ້ນຍັງສາມາດນໍາເອົາກ້ວຍໄມ້ຕົ້ນໃຫຍ່ໄປມັດຕິດກັບທ່ອນໄມ້ ຫຼື ກະເຊົ້າໃຫ້ບໍລິເວນລໍາຕົ້ນຕິດຢູ່ກັບພາຊະນະ ປູກສ່ວນຍອດອາດຕັ້ງພາດຂຶ້ນໄປ ຫຼື ລໍາຕົ້ນໂນ້ມໄປທາງໜ້າ ແລະ ສ່ວນຍອດເງີຍຂຶ້ນມັດລໍາຕົ້ນໃຫ້ຊື່ບໍລິເວນເທິງກົກຕົ້ນຂຶ້ນໄປໜ້ອຍໜຶ່ງໃຫ້ຕິດກັບພາຊະນະປູກດ້ວຍເຊືອກຟາງ ຫຼື ລວດ 1-2 ຈຸດ ແລະ ມັດຮາກໃຫຍ່ໆໃຫ້ຕິດກັບພາຊະນະປູກອີກ1-2 ຈຸດ ເພື່ອໃຫ້ຕິດແໜ້ນ ອາດຈະໃຊ້ກາບໝາກພ້າວກາບອ່ອນຈຸ່ມນ້ໍາໃຫ້ຊຸ່ມມັດຫຸ້ມບາງໆອ້ອມຮອບກົນຕົ້ນກ້ວຍໄມ້ເທິງບໍລິເວນເກີດຮາກໜ້ອຍໜຶ່ງກັບທ່ອນໄມ້ກໍ່ໄດ້ ແລະ ນຳທ່ອນໄມ້ ຫຼື ກະເຊົ້າໄປແຂວນເທິງຮາວ ເມື່ອເກີດຮາກໃໝ່ເກາະຕິດພາຊະນະປູກດີແລ້ວຈິ່ງຕັດເຊືອກຟາງ ຫຼື ລວດອອກ
ການປູກພືດຊະນິດໃດກໍ່ຕາມລ້ວນແຕ່ມີຄວາມຕ້ອງການໃຍອາຫານເພື່ອໄປລ້ຽງລຳຕົ້ນກໍ່ໃຫ້ເກີດຜົນສູງສຸດ ໂດຍສະເພາະນ້ໍາ ແລະ ຝຸ່ນ, ສ່ວນການປູກກ້ວຍໄມ້ກໍ່ຄືກັບພືດຊະນິດອື່ນທີ່ມີຄວາມຕ້ອງການສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ໄປຫຼໍ່ລ້ຽງລໍາຕົ້ນ ເພາະນ້ໍາມີຄວາມສໍາຄັນຕໍ່ກັບການຈະເລີນເຕີບໂຕຂອງກ້ວຍໄມ້ ແລະ ນ້ໍາເປັນຕົວລະລາຍສານອາຫານຕ່າງໆ ເພື່ອໃຫ້ຮາກຂອງກ້ວຍໄມ້ສາມາດດູດອາຫານໄປລ້ຽງສ່ວນຕ່າງໆໄດ້, ກ້ວຍໄມ້ຕ້ອງການນ້ໍາສະອາດປາສະຈາກເກືອແຮ່ທີ່ເປັນພິດ ແລະ ມີຄວາມຕ້ອງການກົດ ຫຼື ດ່າງ pH ຢູ່ລະຫວ່າງ 6-7 ແຕ່ນ້ໍາທີ່ມີຄຸນສົມບັດເໝາະສົມທີ່ສຸດຕໍ່ຄວາມຕ້ອງການຂອງກ້ວຍໄມ້ຄືນ້ໍາບໍລິສຸດທີ່ມີຄວາມເປັນກົດອ່ອນໆມີຄ່າ pH ປະມານ 6,5, ນ້ຳທີ່ມີ pH ຕ່ໍາກວ່າ 5,5 ຫຼື ສູງກວ່າ7 ຈິ່ງບໍ່ຄວນນໍາມາໃຊ້ຫົດກ້ວຍໄມ້ ແລະ ການຫົດນ້ໍາກ້ວຍໄມ້ປົກກະຕິຄວນໃຫ້ວັນລະເທື່ອຍົກເວັ້ນວັນທີ່ມີຝົນຕົກ, ຄວນຫົດເວລາທີ່ແດດບໍ່ກ້າເຊັ່ນໃນຍາມເຊົ້າເພາະນອກຈາກບໍ່ຮ້ອນແລ້ວຍັງເປັນໄລຍະເວລາທີ່ມີແສງແດດຍາວນານ, ກ້ວຍໄມ້ມີຄວາມຈໍາເປັນຕ້ອງໃຊ້ແສງແດດໄປຊ່ວຍໃນການປຸງອາຫານ ເພື່ອໄປລ້ຽງສ່ວນຕ່າງໆ, ສະນັ້ນ ໃນເວລາກາງເວນ ຈິ່ງເປັນເວລາທີ່ກ້ວຍໄມ້ຕ້ອງໃຊ້ຮາກດູດຄວາມຊຸ່ມ ແລະ ນໍາອາຫານໄປລ້ຽງສ່ວນຕ່າງໆຫຼາຍທີ່ສຸດການຫົດນ້ຳໃນເວລາເຊົ້າຈິ່ງໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍໃນການຫົດນ້ໍາໃຫ້ປຽກ ເພື່ອເປັນການລ້າງເສດຝຸ່ນທີ່ຕົກຄ້າງ ເຊິ່ງອາດເປັນພິດແກ່ກ້ວຍໄມ້ໃຫ້ໄຫຼຫຼຸດໄປ, ບໍ່ຄວນຫົດນ້ໍາແຮງ ຫຼື ດົນເກີນໄປຄວນຫົດແບບຜ່ານໄປ-ມາຫຼາຍໆຄັ້ງຈົນປຽກ ທັງນີ້ ກໍ່ເພື່ອໃຫ້ກະຖັງ ແລະ ເຄື່ອງປູກມີໂອກາດດູດຊຶມອົມນ້ໍາໄວ້ເຕັມ ທີ່, ການຫົດນ້ໍາຄວນຫົດສະເພາະແຕ່ກະຖັງ ແລະ ເຄື່ອງປູກເທົ່ານັ້ນບໍ່ຄວນຫົດຖືກຍອດ ເພາະຈະເຮັດໃຫ້ເກີດໂລກຍອດ ເນົ່າໄດ້.
ໂດຍທົ່ວໄປຝຸ່ນ (ປຸ໋ຍ) ວິທະຍາສາດໃນການປູກກ້ວຍໄມ້ ນອກຈາກຈະລະລາຍນ້ໍາໄດ້ດີ ແລະ ສະດວກໃນການໃຊ້ຍັງມີທາດອາຫານຄົບຖ້ວນຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງກ້ວຍໄມ້, ຝຸ່ນວິທະຍາສາດທີ່ໃຊ້ໃນການປູກກ້ວຍໄມ້ຈະມີ 3 ລັກສະນະ ເຊັ່ນ: ເປັນນ້ໍາ, ເປັນເມັດລະລາຍນ້ໍາ ແລະ ເປັນເມັດລະລາຍຊ້າ
ສໍາລັບປຸ໋ຍນ້ໍາ ເປັນປຸ໋ຍທີ່ມີທາດອາຫານລະລາຍຢູ່ໃນຮູບຂອງແຫຼວ ເມື່ອຕ້ອງການໃຊ້ຕ້ອງນໍາມາປະສົມກັບນ້ໍາຕາມສ່ວນທີ່ລະບຸໄວ້ໃນສະຫຼາກ ແລະ ປຸ໋ຍຊະນິດອື່ນກໍ່ຄືກັນ ເມື່ອຈະໃຊ້ຕ້ອງປະສົມນ້ໍາກ່ອນ ຫຼື ປະຕິບັດຕາມຄໍາແນະນໍາ, ສ່ວນປຸ໋ຍເມັດລະລາຍແມ່ນຈະໃຊ້ເວລາລະລາຍຊ້າ ສະນັ້ນ ຈິ່ງຄວນໃຊ້ເທື່ອດຽວກຸ້ມໄດ້ຫຼາຍເດືອນຍັງປະຢັດແຮງງານນໍາອີກ.
![ພະພຸດທະສາສະໜາ (ຄຳເຄົ້າ: ພຣະພຸທທສາສນາ[໑]) ເປັນສາສະໜາເຊິ່ງຖືກຄົ້ນພົບໂດຍພຣະໂຄດົມສຳມາສຳພຸດທະເຈົ້າ ກ່ອນຄຣິດຕະສັກກະລາດ ໕໔໓ ປີ ຢູ່ປະເທດອິນເດຍ. ພະນາມເດີມຂອງພະພຸດທະເຈົ້າມີພະນາມວ່າ ສິດທັດຖະ ແປວ່າ ຜູ້ມີຄວາມສຳເລັດທຸກປະການ. ພະອົງເປັນພະລາຊະໂອລົດຂອງພະເຈົ້າສຸດໂທທະນະ ແລະພະມະເຫສີມີນາມວ່າ ສີລິມະຫາມາຍາແຫ່ງກຸງກະບີນລະພັດ(ປັດຈຸບັນເປັນດິນແດນປະເທດເນປານ).](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCJI5zymVZomXBrmy2VnRj0IkZZvNY7GMcUexuLAWG_8OEpiVzG0Uv2so_61_GTgTScHH2bsD_DazhJFEWzdL__D1Kx8pSYanjY53V5CvZYwhhl6oWD8hMuAvL_oJ7YOF7U-YVETEgvXfw/s1600/1215423656.jpg "ສາດສະຫນາພຸດ")
